Słoń, który rósł ponad miarę

"Proszę słonia" Ludwika Jerzego Kerna to dla wielu z nas powrót do dzieciństwa, zarówno jeśli chodzi o ulubioną lekturę, jak i wspomnienie starych "Dobranocek". Tym razem historię chłopca, który nie umiał urosnąć i słonia, który rósł ponad miarę, przenosimy na scenę.

Pinio, kilkuletni chłopiec, jest najmniejszy w swojej klasie. To właśnie jest olbrzymim zmartwieniem jego rodziców, którzy codziennie podają mu garść witamin: "na rośniecie!". Pastylki zamiast do buzi Pinia wpadają - w tajemnicy przed rodzicami oczywiście - do trąby porcelanowego słonia Dominika. W efekcie zamiast wielkiego syna rodzice zostają posiadaczami wielkiego słonia, który z każdym dniem coraz bardziej wypełnia ich dom

Ale to nie koniec. Słoń dziwnym sposobem - oprócz tego, że wciąż rośnie - zaczyna mówić i poruszać uszami, a w końcu chodzić. Staje się największym porcelanowym słoniem na świecie, wzbudzając tym samym powszechne zainteresowanie i stając się łakomym kąskiem tak dla kolekcjonerów osobliwości, jak i dla zwykłych rzezimieszków.

Lubelska realizacja tekstu Ludwika Jerzego Kerna jest POLSKĄ PRAPREMIERĄ.

Wokół spektaklu powstał projekt edukacyjny "Ślady słonia", opracowany przez Dział Edukacji Artystycznej Teatru Andersena oraz konkurs plastyczny, w którym wzięło udział ponad 70 grup dzieci (klasy, grupy przedszkolne, świetlice) z ponad 50 placówek z Lublina i województwa lubelskiego. W konkursie dzieciaki miały za zadanie zbudowanie jak największego słonia według własnego pomysłu i przesłanie fotoreportażu z budowy. Portrety stada blisko 70 słoni, oraz wszystkie etapy pracy są do obejrzenia na stronie Teatru: www.teatrandersena.pl oraz na teatralnym profilu FB.

SYLWETKI TWÓRCÓW:

ARKADIUSZ KLUCZNIK - reżyser spektaklu i autor scenariusza do spektaklu "Proszę słonia".

Aktor, reżyser, pedagog. Tytuł Doktora sztuki zdobył na Wydziale Lalkarskim wrocławskiej PWST. Ukończył również Reżyserię w Białymstoku (Wydział Sztuki Lalkarskiej). Karierę zawodową rozpoczynał w Teatrze Rozrywki w Chorzowie, także w Teatrze Lalek we Wrocławiu. Reżyserował w Finlandii, prowadził zajęcia na Wydziale Lalkowym Akademii Sztuk Pięknych w Turku (Abo) oraz w Szkole Mediów aRTO w Helsinkach. Przewodniczył jury Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Lalek "FigEuro 2000" w Belgii. W latach 2001-2005 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Dzieci Zagłębia im. J. Dormana w Będzinie. Od 2007 roku pełni funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru im. H. Ch. Andersena w Lublinie.W Teatrze "Andersena" reżyserował między innymi "Trzech muszkieterów" Dumasa, "Końcówkę" Becketta, "Piotrusia Pana" Barry-ego, serię spektakli o przygodach Misia Tymoteusza czy kooprodukcję polsko-turecką "Latający Kufer".

Dariusz Panas - scenograf spektaklu "Proszę słonia"

Jeden z czołowych plastyków sceny lalkowej i teatru dla dzieci w Polsce. Chyba nie ma takiego teatru lalkowego w Polsce, gdzie w repertuarze nie widnieje spektakl z jego scenografią. Stale współpracujący z takimi reżyserami jak Ireneusz Maciejewski czy Lech Chojnacki. Jego projekty określane są często przez recenzentów teatralnych jako "ciepłe i pluszowe". Na co dzień grafik, karykaturzysta, i zapalony wędkarz, członek Partii Dobrego Humoru. Z Teatrem Andersena współpracuje po raz trzeci. Jego wcześniejsze realizacje to "Idziemy po Skarb" wg. Janoscha i "Kto rozśmieszy pechowego nosorożca" Leszka Kołakowskiego w reż. Ireneusza Maciejewskiego, "Pyza na polskich dróżkach" w reż. Daniela Arbaczewskiego.

Urszula Pietrzak - choreograf spektaklu "Proszę słonia"

Aktorka, absolwentka Warszawskiej Akademii Teatralnej, Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Od czterech lat związana z Teatrem im. H. Ch. Andersena w Lublinie. Zafascynowana teatrem ruchu i tańca, rozwija się także jako choreograf. Prywatnie mama Alicji. W Teatrze "Andersena" przygotowała ruch i choreografię do takich spektakli jak "Mała Syrenka", "Tymoteusz i Psiuńcio", "Czerwony Kapturek", "Latający kufer", "Tymoteusz i Łobuziaki", "Muminki".

Piotr Nazaruk - kompozytor spektaklu "Proszę słonia"

Jeden z najwybitniejszych polskich kompozytorów teatralnych pracujący zarówno w teatrach lalkowych i teatrach dla dzieci jak również w teatrach dramatycznych. Swą twórczością udowadnia, że muzyka dla najmłodszych również może być na najwyższym poziomie. Przez lata współpracował z Teatrem Wierszalin i Białostoskim Teatrem Lalek tworząc oprawę muzyczną do większości spektakli tego zespołu. Dziś bardziej kojarzony z chórem TGD, składem muzycznym Anny Marii Jopek, z którą stale współpracuje oraz programem telewizyjnym Szansa na sukces, gdzie jest odpowiedzialny za stronę muzyczną, oranże dyrygenturę podczas wszystkich koncertów galowych. W Teatrze Andersena storzył piosenki i muzykę do spektaklu "Kto rozśmieszy pechowego nosorożca" Leszka Kołakowskiego w reż. Ireneusza Maciejewskiego.