Spotkanie z Markiem Ravenhillem

Mark Ravenhill jest zaliczany, obok Sary Kane, do najwybitniejszych przedstawicieli pokolenia brutalistów. Twórców tej fali łączyła potrzeba pokazywania społecznych tabu. Wymierzali policzek dobremu samopoczuciu publiczności, ich sztuki były naszpikowane wulgarnym językiem, zawierały opisy stosunków homoseksualnych, gwałtów i stanów upojenia narkotycznego. Nowe dramaty wywołały ostre reakcje i niemal każda premiera kończyła się skandalem. Brutaliści nie chcieli jednak szokować publiczności, lecz pokazać społeczeństwo dotknięte kryzysem wartości  Mark Ravenhill ostro krytykował również bezideowość polityków ("Polaroidy. Kilka ostrych zdjęć") i ośmieszał wojnę z terroryzmem (monodram "Produkt"). Jego spektakle w Polsce reżyserowali m.in. Anna Augustynowicz, Michał Kotański, Paweł Łysak, Piotr Ratajczak i  Łukasz Witt-Michałowski.

Sam Ravenhill nigdy nie zgadzał się z etykietką "brutalisty" -  "Nie chcieliśmy być kontrowersyjni, obrazoburczy. Przelewaliśmy tylko na papier nasze najgłębsze, najbardziej autentyczne obawy i spostrzeżenia. Chęć wzbudzania społecznego oburzenia to raczej dość dziecinna potrzeba (...) Do tej pory czytam o sobie, że należę do in-yer-face generation, a przecież piszę także sztuki dla dzieci, dramaty wykorzystywane przy projektach edukacyjnych dla nastolatków, a czasem rzeczy zupełnie abstrakcyjne" - mówił w rozmowie z Joanną Derkaczew - "Jesteśmy u progu wielkich zmian. Kapitalizm, neoliberalizm trzeba albo przedefiniować, albo... No właśnie. Po raz pierwszy nie wiadomo, jaki system mamy budować. Kapitalizm był jedną z ostatnich wartości, w jakie wierzył świat Zachodu. Po jego klęsce zostały zawód i dezorientacja. W takiej sytuacji należy raczej zająć się ludzkimi lękami i zdać sobie sprawę z tego, w jak skomplikowanym świecie ludzie żyją, a nie szokować.  - dodał Ravenhill.

Mark Ravenhill (1966) – studiował anglistykę i dramat na uniwersytecie w Bristolu. Zadebiutował kilkoma jednoaktówkami w londyńskim Fringe Theatre Finborough. Jego debiutancki dramat „Shopping and Fucking” (1996) stał się sztandarowym utworem brutalizmu. W 1997 Ravenhill został kierownikiem literackim Painesa Plow, gdzie zorganizował zbiorowy projekt pisarski „Sleeping Around”. Jest autorem m.in.: "Faust Is Dead", "Mother Clap\'s Molly House", "Handbag", "Some Explicit Polaroids", "The Cut", "Product", "Citizenship", "pool (no water)". Kilka dramatów Ravenhilla było wystawionych w Polsce, m.in.: "Shopping and fucking", "Polaroidy", "pool (no water)".

Dramatopisarz przyjechał do Polski na zaproszenie Szkoły Dramatu, w której poprowadzi warsztaty dla dramatopisarzy i dramaturgów. Wizytę Marka Ravenhilla finansują Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Spotkanie odbędzie się 9 grudnia 2010 o godzinie 19:00 w Laboratorium Dramatu przy Olesińskiej 21. Dyskusję poprowadzi Paweł Sztarbowski. Wstęp wolny.