Szekspirowski eksperyment Zadary
"Romeo i Julia" - reż. Michał Zadara - Teatr Studio w Warszawie"Romeo i Julia" w warszawskim Teatrze Studio sprawia wrażenie delikatnej kpiny z klasycznego tekstu Wiliama Szekspira. Mimo że aktorzy robią, co mogą, by wciągnąć widza w tok akcji, wyraźnie wyczuwa się pewną sztuczność przedstawionych scen. Cóż, zamiana szesnastowiecznej Werony na współczesną Warszawę się nie powiodła.
Razi sztuczność dialogów i przedstawionych sytuacji. Aktorzy robią, co w ich mocy, by wykrzesać ducha zamierzchłej Werony, ale udaje im się to w bardzo ograniczonym zakresie. Nie za bardzo też wiadomo, jaki cel przyświecał twórcy scenariusza i reżyserowi przedstawienia Michałowi Zadarze. Zestawienie warszawskiego Powiśla i tekstu dramatu Szekspira w wielu miejscach sprawia wrażenie groteski i wystawienia na śmieszność oryginalnego tekstu, a także starych już zapewne i niedzisiejszych obyczajów oraz zachowań bohaterów dramatu. Publiczność jednak nie podejmuje tej gry, tak jakby była spragniona klasyki w dobrym tego słowa znaczeniu. Ten pewnego rodzaju eksperyment z tekstem, który stanowi filar teatralnego dramatu, wydaje się niezbyt udany. Mimo ciekawych pomysłów scenograficznych zastosowane chwyty po pewnym czasie przestają robić wrażenie.
Spektakl w Teatrze Studio miał jednak kilka pozytywów. Jednym z nich jest nadspodziewanie dobra gra aktorska młodziutkiej pary tytułowych bohaterów: Romea (Julian Zbudniewka) oraz Julii (Julia Leszkiewicz). Oboje, podobnie jak grane przez nich postacie, są jeszcze nastolatkami. Ona ma 14 lat, zaś on 16. Młodzi aktorzy poradzili sobie i z presją, i z trudnym przecież w wielu miejscach szekspirowskim tekstem. Na uwagę zasługuje świetna kreacja Dominiki Ostałowskiej (piastunki Julii), która została nagrodzona największymi brawami. W pamięci pozostaje także niewdzięczna rola Merkucja - w interpretacji Marcina Pempusia.
Michał Zadara urodził się w 1976 r. w Warszawie. Dał się poznać głównie dzięki innowacyjnemu podejściu do polskiej klasyki. Studiował teatr i politykę w Swarthmore College, oceanografię w Woods Hole, reżyserię w Krakowie. Był asystentem, współpracownikiem Małgorzaty Szczęśniak, Krzysztofa Warlikowskiego, Kazimierza Kutza, Jana Peszka, Armina Petrasa, Roberta Wilsona. Stworzył ponad 30 inscenizacji dramatycznych, operowych oraz multimedialnych. Jest autorem filmów niezależnych i instalacji wideo.
