Sztuka Levina w Letnim Przeglądzie Teatru Dramatycznego

"Wzrusz moje serce" - reż. M. Bogajewska - Teatr Dramatyczny Warszawa

W Teatrze Dramatycznym w ramach Letniego Przeglądu w lipcu i wrześniu zobaczyć można jeszcze spektakl Hanocha Levina „Wzrusz moje serce” w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej.

Ona – kłamliwa i bezwstydna. On – naiwny i namolny. I jeszcze bezradny przyjaciel. W rolach epizodycznych: francuski pedikiurzysta, hiszpański akompaniator, jugosłowiański marynarz i wielu innych interesujących mężczyzn. Oto romans, który potrafi wypełnić życie.
Dobrze zakorzeniony w Polsce Hanoch Levin – poeta, kabareciarz, reżyser, skandalista – pozostawił 63 sztuki sceniczne, z których „Wzrusz moje serce" to jedna z ostatnich. Zawiera się w tej sztuce cała wiedza izraelskiego mistrza o sprawach damsko-męskich, cała czułość, cała zgryźliwość. I melancholia.

Hanoch Levin - Izraelski dramaturg, powieściopisarz, poeta, reżyser, autor skeczów, tekstów piosenek i książek dla dzieci. Pochodził z ortodoksyjnej żydowskiej rodziny. Jego ojciec, Israel Levin pochodził z miasta Końskie i był potomkiem słynnego rabina z Kocka. Matka, Malka Levin z domu Chmielnicka pochodziła z Opoczna. W 1965 roku rozpoczął współpracę z wydawanym przez Uniwersytet pismem „Dorban", na łamach którego debiutował jako poeta i publicysta. W swych satyrycznych tekstach ostro atakował izraelska mentalność i stosunek Izraelczyków do arabskiej mniejszości. Pisarz podważał fundamenty narodowych etosów, szowinizmu i nietolerancji. W 1966 roku debiutował jako prozaik na łamach izraelskiego pisma „Haaretz". W 1967 roku wysłał na konkurs, organizowany przez izraelskie radio, swą pierwszą sztukę pt. „Catch the Spy" („Złapać szpiega"). W późniejszej fazie twórczości autor przestał bezpośrednio komentować rzeczywistość i politykę Izraela i zajął się badaniem kondycji współczesnego człowieka pisząc tragikomedie rodzinne (m.in. sztuki: „Sprzedawcy gumek", „Krum", „Udręka życia", „Kapryśnik") oraz dramaty oparte na mitach greckich czy historiach biblijnych dotykające zagadnień losu i cierpienia człowieka (np. „Śniący chłopiec", „Męki Hiobia", „Wszyscy chcą żyć"). Przy realizacjach dramatów Levina, które sam reżyserował i tworzeniu unikalnego języka scenicznego, pracowali najwybitniejsi izraelscy aktorzy, kompozytorzy i scenografowie. Zmarł w Tel Avivie mając pięćdziesiąt sześć lat.

(-)
Materiał Teatru
14 lipca 2015

Książka tygodnia

Twórcza zdrada w teatrze. Z problemów inscenizacji prozy literackiej
Wydawnictwo Naukowe UKSW
Katarzyna Gołos-Dąbrowska

Trailer tygodnia

Łabędzie
chor. Tobiasz Sebastian Berg
„Łabędzie", spektakl teatru tańca w c...