Teatr Niebopiekło wystąpi w Teatrze Praga

Praca nad spektaklem polega na improwizacji i budowaniu jego struktury z własnych przemyśleń zasilanych tekstami i innymi bodźcami źródłowymi. Jeśli nie masz nic przeciwko treningom fizycznym, czytaniu i dogłębym rozmowom, interesujesz się lub przeczuwasz u siebie zainteresowanie zakamarkami ludzkiej natury, chcesz poznać siebie w lustrze kontaktu z innymi, wejść w labirynt szczerości i sprawdzić, dokąd prowadzi, przemienić swoje ciało z więzienia duszy w jej narzędzie, głośno powiedzieć coś ważnego, spojrzeć drugiej osobie w oczy bez zakłopotania, odkryć zaniedbane zakamarki czasu i przestrzeni i wypełnić je sobą, użyć tego, kim jesteś naprawdę – przyjdź. 

O spektaklu:

Co stanie się z ludzkim bólem, jeśli rozedrzemy kryjące go serce, by na głos wypowiadać tajemnicę cierpienia? Co, gdy grubą, prostą linią oddzielimy dobro od zła i odwrócimy wzrok, kiedy dobro i zło spotkają się jednak w jednej i tej samej twarzy? Jaki może być los człowieka, gdy naucza się go dobra, wtłaczając go w ciasny kokon zasad? Co się dzieje, gdy wiara przeradza się w doktrynę.

Te i inne pytania zadawaliśmy sobie pracując nad spektaklem “un esempio”, budowanym na motywach opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego “Błogosławiona, święta”.

Artur Duda /Głos Uczelni/:

/…/ W interakcji dwójki aktorów rodzi się niezwykły, intymny teatr, teatr sugestywnych obrazów czasem na pograniczu herezji /…/

Jest to historia prostej /…/ Marianny, która – zgwałcona jak dziesiątki kobiet przez serbskich bandytów – idzie przez świat, niosąc swój krzyż. Ta opowieść jest antyklerykalna i głęboko chrześcijańska zarazem, jest obroną drobnej słabej dziewczyny, która po najgorszym zdarzeniu w swoim życiu potrafi znaleźć w sobie wielką, ludzką siłę. 

Spektakl teatru niebopiekło stanowi dla mnie nawiązanie wprost do etosu teatru alternatywnego. To więcej niż głos w sprawie aborcji czy moralności papieża, to zaproszenie do samodzielnego myślenia ujęte w subtelną, teatralną formę. 

Danuta Milewska /Rzeczpospolita Kulturalna/:

/.../ z ciemności znienacka rozcinanej spotami światła i cierpliwie rozrywanej mantrą dźwięków bębna, pomiędzy publicznością rozsadzoną jakby do debaty - wyjawia się spektakl teatru niebopiekło bezkompromisowo podejmujący temat tabu: dyskusji o bólu, cierpieniu i o ludzkich zmaganiach z tymi doświadczeniami. Przesunięcie charakterystycznej dla utworów Herlinga-Grudzińskiego eksplicytnej publicystyki w rozszczelniający się w trakcie spektaklu obszar tego, co osobiste, jest dokonanym z chirurgiczną precyzją zabiegiem przygotowującym na dyskusję o bólu i cierpieniu, tę najbardziej intymną, prywatną, w pojedynkę i we dwoje...  

Stanisław Swiątek :

/…./ Zarył głębiej. „un esempio” to pytania o sens i wolność. Nie znam straszniejszych. W teatrze „niebopiekło” powstało przedstawienie mądre. 

Anna Nowak / Portretonline/

/…/ twórcy spektaklu „un esempio” mają nam coś ważnego do powiedzenia, stają przed nami i każą patrzeć na drugiego człowieka jak na trudny do rozwiązania algorytm, istotę mogącą zaakceptować to, co dla ogółu może się wydawać ciężarem. „Co ty wiesz o moim bólu, a co ja o twoim?” mówi Marianna (Ewa Stołowska) i nabieramy pokory wobec oceniania czyjegoś cierpienia, jednoznacznego określania co jest etyczne, a co nie. 

O teatrze:

Z manifestu Teatru niebopiekło /2005/:  

Teatr niebopiekło nie płaci i nie jest płatny, aczkolwiek – czasem trzeba zainwestować w niego siebie. Praca nad spektaklem polega na improwizacji i budowaniu jego struktury z własnych przemyśleń zasilanych tekstami i innymi bodźcami źródłowymi. Jeśli nie masz nic przeciwko treningom fizycznym, czytaniu i dogłębym rozmowom, interesujesz się lub przeczuwasz u siebie zainteresowanie zakamarkami ludzkiej natury, chcesz poznać siebie w lustrze kontaktu z innymi, wejść w labirynt szczerości i sprawdzić, dokąd prowadzi, przemienić swoje ciało z więzienia duszy w jej narzędzie, głośno powiedzieć coś ważnego, spojrzeć drugiej osobie w oczy bez zakłopotania, odkryć zaniedbane zakamarki czasu i przestrzeni i wypełnić je sobą, użyć tego, kim jesteś naprawdę – przyjdź.   

Teatr niebopiekło – sesja treningowa
 
TEATR niebopiekło powstał na początku 2003 roku w Bydgoszczy. Założycielem teatru jest Andrzej Stróż, wcześniej związany z działającym w latach 1983 - 2000 , bydgoskim Trzecim Teatrem w Drodze. Trzeci Teatr w Drodze prowadząc działalność stricte teatralną, był również organizatorem odbywającego się w latach 1991 – 2000: Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego OFF PREZENTACJE TEATRALNE, cenionego w kraju i poza jego granicami. Andrzej Stróż był dyrektorem artystycznym wymienionego festiwalu. Był to jedyny kontakt bydgoskiego widza z europejskim i światowym teatrem alternatywnym. Działalność Trzeciego Teatru w Drodze została zakończona w 2000 roku.  

TEATR niebopiekło w pierwszym roku swej działalności organizował cykl warsztatów, treningów, spotkań, na które zapraszał młodzież studencką i pracującą. Wspólna praca pozwoliła na wyłonienie podstawowego składu zespołu, który skrystalizował się na przełomie marca i kwietnia 2005 roku. Od początku powstania, teatr szukał własnego miejsca. Niestety bez rezultatu. W związku z tym zdany został na pracę w dość przypadkowych miejscach, ograniczony czasem, warunkami przestrzennymi oraz częstokroć wymogami finansowymi właścicieli lokali. Mimo to członkowie teatru nie zrezygnowali z pracy nad premierą pierwszego przedstawienia. W maju 2005 roku rozpoczęto przygotowania do pierwszego spektaklu, wykorzystując opowiadanie Gustawa Herlinga– Grudzińskiego „Błogosławiona , Święta”. Niestety prace zostały przerwane z powodu ponownego braku miejsca . W 2006 roku, zespół wydzierżawił jedno z pomieszczeń w Zakładach Chemicznych ZACHEM S.A. w Bydgoszczy z przeznaczeniem na stałe miejsce teatru. Wykorzystując własne środki i wspomagana przez nielicznych sponsorów, grupa w ciągu dwóch miesięcy przysposobiła byłą szatnię na potrzeby teatru. Od września 2006 roku do maja 2007 roku trwały intensywne prace nad pierwszym przedstawieniem .  13 czerwca 2007 roku w Poznaniu odbył się premierowy pokaz przedstawienia zatytułowanego " un esempio”

UN ESEMPIO- Teatr NIEBOPIEKŁO
8 listopada (niedziela), godzina 19.00
Teatr Praga, ul. Otwocka 14
Cena biletów: 10 i 20zł 
www.teatrpraga.pl, kasa@teatrpraga.pl