Teatr Pinokio teatrem wielowymiarowym

Z Gabrielem Gietzky'm, dyrektorem Teatru Pinokio w Łodzi, o powstaniu nowej siedziby i o znaczeniu tego Teatru dla łódzkiej kultury, rozmawia Arkadiusz Kubicki z Dziennika Teatralnego.

Arkadiusz Kubicki: Panie dyrektorze chciałbym zapytać jak to się stało, że Teatr Pinokio zmienił swoją siedzibę?

Gabriel Gietzky - Miasto od wielu lat rozpatrywało dwie możliwości: remont poprzedniej siedziby lub wybudowanie nowej. Ostatecznie dzięki odważnej decyzji Pani Prezydent Hanny Zdanowskiej na nową siedzibę Teatru wybrano kompleks fabryczny Maurycego Kohlmanna i Adolfa Goldmana wybudowany w 1922 roku, czyli ponad 100 lat temu. Projekt rewitalizacji polegał na remoncie budynku i przystosowaniu go do teatralnych potrzeb przy jak największym zachowaniu istniejącej substancji. Starano się tak zrealizować odbudowę by jak najwięcej elementów dawnej przędzalni zostało wykorzystanych, do tego dobudowana została duża scena jako zupełnie nowy obiekt wkomponowany w dotychczasową tkankę architektoniczną. Wiszące nad nami stropy, oryginalne poręcze na klatce schodowej czy słupy podtrzymujące sufit zostały odrestaurowane. Cegły w ścianach są także oryginalne będąc murami dawnej fabryki. Sądzę, że podczas prac zachowano 90% dawnej tkanki. Rozpoczęcie działalności odbędzie się we wrześniu z przecięciem wstęgi i różnymi atrakcjami. Przygotujemy dwie premiery, koncert oraz wystawę. Ze względu na wyjątkowość obiektu liczymy na wielu znamienitych gości.

Obok teatru znajdują się szkoły, przedszkola, Mediateka i Filharmonia Łódzka czy zamierzacie współpracować z innymi instytucjami kulturalnymi?

- Działania i projekty kulturalne to szeroka kategoria, a wielopłaszczyznowo pojęta współpraca z innymi podmiotami to część moich priorytetów. Chciałbym by Teatr otworzył się na różnorodne grupy społeczne. Znajdujemy się w centrum miasta, przy OFF Piotrkowska gdzie funkcjonuje bardzo prężny ośrodek towarzyski całej Łodzi. Będzie to dla nas, jak sądzę ułatwieniem a także inspiracją do przyszłych przedsięwzięć okołoteatralnych. Moim celem jest bardzo inkluzywny nurt działalności artystycznej, ale w - mam nadzieję - eksluzywnej odsłonie. Warsztaty dla dzieci, spotkania z seniorami, czy Międzynarodowy Festiwal - Teatralna Karuzela oraz różnorodne wydarzenia kulturalne Teatr już organizował, ale sądzę, że w miarę naszych możliwości paleta tych poczynań będzie się regularnie poszerzać i zataczać coraz większe kręgi współpracy z bliskimi instytucjami, choć jesteśmy oczywiście otwarci na wszystkich mieszkańców Łodzi. Cały czas są u nas w ofercie warsztaty nie tylko dla dzieci, jest to kilkanaście różnorodnych warsztatów: aktorskich, ruchowych oraz plastycznych.

Porozmawiajmy może chwilę o repertuarze. Widać, że Teatr Pinokio ma bardzo duży wybór sztuk dla młodych widzów. Dla jakiej grupy wiekowej wystawiane będą spektakle?

- Pierwotnie Teatr Pinokio był dedykowany publiczności głównie dziecięcej, ale dla mnie jednym z priorytetów jest poszerzenie tej widowni o młodzież i dorosłych w nurcie Teatru Otwartej Formy. Środowisko osób z przedziału 13-17 lat to młodzież, dla której jest obecnie najmniej oferty kulturalnej, a przez to ta grupa bywa zaniedbana. Młodzi ludzie w tym wieku na dziecięce historie są już „za starzy", a na te dla dorosłych jeszcze „za młodzi". Postaramy się wypełnić tę lukę i mamy w planach kilka tytułów z myślą o nastolatkach. Kolejnym, mam nadzieję etapem rozwoju Teatru stanie się cykl spektakli skierowanych do dorosłych.

Teatr Formy byłby propozycją poszukiwań w tej przestrzeni dla dorosłego widza. A w nurcie szeroko pojętej inkluzywności, to chciałbym nadmienić, że jedno z naszych przedstawień – „Mój cień jest różowy" podejmuje tematy tożsamościowe dzieci, a spektakl - „Wojnokraka" skierowana jest do osób niesłyszących i grana w dwóch językach jednocześnie - polskim i polskim języku migowym. Nasza otwartość, także formalna obejmuje wszystkich, dzieci, młodzież, dorosłych oraz osoby z niepełnosprawnościami, dla których mamy dla wszelkie możliwe udogodnienia. Pragniemy ponadto uruchomić cykl warsztatów i wydarzeń dla okolicznych mieszkańców, których chcemy zaprosić do siebie. Jesteśmy już w tej kwestii po wstępnych rozmowach z funkcjonującym po sąsiedzku domem pobytu dziennego dla seniorów.

Teatr Pinokio otwiera się na nowe formy teatralne i będzie wielowymiarowy nie tylko w sensie docelowych grup wiekowych, co w zróżnicowanym i bardzo szerokim programie poświęconym wszystkim grupom społecznym. Zależy nam na budowaniu integracyjnej kultury, aby przyczynić się do rozwoju dzieci i młodzieży z każdej grupy wiekowej, dorosłych i osób w różnej sytuacji życiowej.

Czy teatr będzie uczestniczył w obchodach jubileuszu 600-lecia Łodzi?

- Dosłownie kilka dni temu otrzymaliśmy wiadomość, że nasz projekt z „Miasto Potwór" zakładający stworzenie miejskiej historii terenowej z prezentacją w kilku lokalizacjach Łodzi uzyskał dofinansowanie w jednym z programów Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego i w tej chwili jesteśmy na etapie jego przygotowań. Sądzę, że na przełomie sierpnia i września nasza scena objazdowa dotrze w kilka miejsc w mieście.
__

Gabriel Gietzky - Urodził się 2 sierpnia 1969. Aktor, scenarzysta, reżyser, wykładowca akademicki, producent teatralny. dyrektor teatrów. Ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie (wydziały zamiejscowe we Wrocławiu). Pracował w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym w Koszalinie, gdzie zagrał główne role w ponad 20 przedstawieniach. W roku akademickim 2000-2001 był stypendystą Wydziału Reżyserii DAMU w Pradze. W roku 2004 z wyróżnieniem ukończył studia na Wydziale Reżyserii Dramatu w Akademii Teatralnej w Warszawie. Od 2 września 2014 - dyrektor naczelny i artystyczny w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie. Od 2020 pełnił obowiązki dyrektora Teatru „Pinokio" w Łodzi, a w 2022 prezydent Hanna Zdanowska powołała go na to stanowisko w pełnym wymiarze na 5 lat.