Tkliwość św. Franciszka
"O mniejszych braciszkach św. Franciszka," - reż. Petr Nosálek - Teatr Lalek Guliwer w WarszawieŚwięty Franciszek z Asyżu swoim życiem oraz postawą wobec innych złożył świadectwo głębokiej wiary. Fascynował się dobrem, braterską wspólnotą, szacunkiem dla ludzkiego cierpienia. Naśladowanie Chrystusa, bycie mu posłusznym zaprowadziło go do świętości.
Spektakl pt. „O mniejszych braciach św. Franciszka" w reżyserii niestety nie żyjącego już Petro Nosalek to pouczająca historia napisana życiem wyjątkowego mężczyzny, który został świętym.
Choć w przebiegu spektaklu jest niewiele wątków biograficznych, warto wspomnieć, że był synem zamożnego kupca, a jego życie przebiegało beztrosko. Początkowo jego marzeniem była rycerska sława. W 1202 r wziął udział w bitwie Asyżan. Walka z mieszkańcami miasta Perugi skończyła się dla niego niewolą. Franciszek po powrocie do domu, przeżył przełom duchowy. Usłyszał od Chrystusa następujące słowa: „Franciszku, idź odbuduj mój kościół, gdyż popada w ruinę!" Z beztroskiego młodzieniaszka stał się głębokiej wiary pustelnikiem. Odziany w brązowy habit i przepasany białym sznurem głosił słowo Boże.
Każda napotkana istota, była warta, aby się nad nią pochylić. Św. Franciszek nie szczędził nikomu czasu. Potrafił zatrzymać się i porozmawiać z każdym napotkanym na swojej drodze. Szanował przyrodę oraz zwierzęta, dla każdego miał ciepłe słowo. Kiedy jednak trzeba było sprowadzał błądzących na właściwą drogę.
Św. Franciszek napotyka na swojej drodze różne zwierzęta: osiołka, muchy, krowę, lisa, kreta. Rozmawia z każdym z nich z wyjątkową cierpliwością. Tłumaczy, namawia do dobrego postępowania, próbując zrozumieć motywy zachowania każdej napotkanej istoty. Niczym wprawny mediator rozwiązuje pojawiające się spory. Jego niezwykła radość, pogoda ducha sprawia, że jest słuchany.
Cechy zwierząt występujących w spektaklu możemy odnieść do przywar charakterów ludzkich. Św. Franciszek poucza kreta, że nie może spędzić reszty życia pod ziemią, skłania go do większego zainteresowania światem oraz dostrzeżeniem innych istot, namawia osiołka, aby nie był tak uparty, a wieśniaka, który używa wobec zwierzęcia przemocy do szacunku wobec niego. W spektaklu występuje wiele mądrych dialogów, które wesoły Franciszek z łatwością wygłasza.
Zabawne i nieco przerysowane postacie zwierząt zainteresowały najmłodszych. Punkty świetlne, przypominające bzyczące muchy puszczane po ścianach i suficie teatru wzbudzały zaciekawienie. Za scenografię słowa pochwały należy skierować w stronę Evy Farkasovej.
Zapadającą sceną w pamięć były odwiedziny małego Jezusa w ubogim żłóbku przez zwierzęta.
W spektaklu udział wzięli: Izabella Kurażyńska, Ewa Scholl, Krzysztof Prygiel, Maciej Owczarzak, Damian Kamiński.
Św. Franciszek napisał m.in Regułę dla zakonu braci mniejszych i słynną Pieśń Słoneczną. Jan Paweł II ogłosił go patronem ekologów, zabiegających o ochronę naturalnego środowiska człowieka w 1980 r,
