Udana satyra obyczajowa
"Ożenek" - reż. Piotr Dąbrowski - Teatr Dramatyczny w BiałymstokuFabuła spektaklu w reżyserii Piotra Dąbrowskiego, choć osadzona w realiach carskiej Rosji, nigdy nie traci na swej aktualności
Jedna z najsłynniejszych rosyjskich komedii, "Ożenek" Mikołaja Gogola należy do tych sztuk, które często goszczą na polskich scenach. W białostockim Teatrze Dramatycznym zobaczymy wersję klasyczną, co nie oznacza, że sztywną czy nudną. W historii podstarzałej panny na wydaniu, o której względy ubiega się kilku adoratorów, widz obserwuje absurdalne swaty, co chwila zmieniające się w transakcję handlową.
Wybór aktorów do postaci jest trafny. Marek Tyszkiewicz w roli Jajecznicy złości się w prawdziwie widowiskowy sposób. Piotr Półtorak jako Podkolesin jest do bólu żałosnym uparciuchem i tchórzem. Sławomir Popławski, grający Anuczkina, rozśmiesza swoim nieudacznictwem i bezradnością a gościnnie występujący, niezawodny i uroczy Wojciech Wysocki smakowicie wcielił się w rolę przebiegłego spryciarza.
Publiczność spontanicznie przyjmuje brawurową Aleksandrę Maj - niezwykle dynamiczną i przewrotną swatkę oraz Macieja Radziwanowskiego. Aktor z lekkością gra dziwną postać Żewakina, rozśmiesza do łez swoimi gestami i interpretacją tekstu.
W "Ożenku" są także dwie Duniaszki (grają je Agnieszka Możejko-Szekowska i Monika Zaborska-Wróblewska). Poruszają się synchronicznie, mówią zgodnym chórkiem i dodają spektaklowi ponętnego wdzięku.
Zabawna, choć nieskomplikowana choreografia Wojciecha Blaszki jest mocnym akcentem przedstawienia. Dzięki niej sztuka nabiera rosyjskiego klimatu.
W "Ożenku" dobrego humoru nie brakuje. Wiele tu błyskotliwych dialogów, żartów sytuacyjnych i mrugnięć okiem w kierunku widza. Scenografia autorstwa Katarzyny Gabrat, bezbłędnie osadzona w epoce, pozwala przenieść się do mieszczańskiego moskiewskiego domu z XIX wieku.
"Ożenek" w reżyserii Piotra Dąbrowskiego jest udaną satyrą obyczajową. Premierowe przedstawienie białostocka publiczność przyjęła na stojąco z długimi owacjami.
