Urodzinowy taniec ze śmiercią
"Wizyta nie w porę" - reż. Bartłomiej Wyszomirski - Teatr im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w ZakopanemW życia, jak w teatrze, coś się kończy, żeby coś się mogło zacząć. Przekornie więc w swoje urodzimy Teatr Witkacego zafundował premierowo spektakl o śmierci.
Bo jak przekonuje główny bohater dramatu "Wizyta nie w porę", urodziny to dobry moment na śmierć. Zresztą śmierci nie należy się bać, raczej bać się należy życia. Chory na AIDS homoseksualista Cyryl, zwariowany artysta i ekscentryk, śmierć czuje za plecami. Ze śmierci sobie szydzi i gra jej na nosie.
Leży w szpitalu. Jest po dwóch zapaściach i jednej śpiączce. Żyje jednak pełnią życia i dobrze się bawi. Karmiony kasztanami w cukrze, łososiem i pasztetem z gęsi, w oparach opium, wspomina lata swojej świetności na scenie i w prywatnym życiu, kiedy kolejnego mężczyznę najpierw uwodził, a potem ranił.
Dobry nastrój, mimo ponurej tematyki, udziela się także widzom, choć pod warstwą błyskotliwych i dowcipnych dialogów, zanurzonych w konwencji absurdu, czyhają na nas egzystencjalne niepokoje, pytania o sens życia i śmierci, o to, co dalej? Co kryje się za czarną kotarą? Na Cyryla, który postanawia umrzeć w swoje urodziny o godz. 17 za pomocą azteckiej trucizny, i przenosi się na drugi świat, czeka ekskluzywnie urządzone mauzoleum z rzymską łaźnią i salą telewizyjną.
Spektakl "Wizyta nie w porę" argentyńskiego kontrowersyjnego pisarza Raula Damonte Botana, kryjącego się pod pseudonimem "Copi", wyreżyserował w "Witkacym" Bartłomiej Wyszomirski. Autorką ciekawej scenografii, a także kostiumów, jest Iza Toroniewicz. Dopełnieniem są piosenki, których autorem (muzyka i słowa) jest Andrzej Bienias (w spektaklu także jako "Ktoś"). Z główną rolą - ekscentryka Cyryla świetnie poradził sobie Krzysztof Łakomik. W sztuce występują także: Adrianna Jerzmanowska, Krzysztof Wnuk, Piotr Łakomik, Joanna Banasik i znakomity w roli profesora Vertudeau Marek Wrona.
