Wieńczysław Gliński (1921 - 2008)
Aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, artysta kabaretowy, pedagog.Urodził się 10 maja 1921 w Astrachaniu. Zmarł 8 lipca 2008 w Warszawie.
Był synem aktora Edwarda Szupelaka-Glińskiego. Na scenie zadebiutował w wieku 12. lat, grając Jasia w inscenizacji bajki braci Grimm Jaś i Małgosia. Brał udział w wileńskich Dziadach Schillera.
W czasie II wojny światowej, będąc studentem podziemnego PIST-u, pracował dorywczo jako szklarz, szatniarz i recepcjonista hotelowy. Został zaprzysiężony jako żołnierz Armii Krajowej. Pod pseudonimem "Antek" służył w grupie nr 6 kontrwywiadu Okręgu Warszawskiego przy Komendzie Głównej ZWZ AK, która zajmowała się rozpracowywaniem osób podejrzanych i ostrzeganiem sprzyjających podziemiu osób trzecich przed donosami. Aresztowany w czasie łapanki i wywieziony do obozu koncentracyjnego na Majdanku, a następnie do Sachsenhausen.
Początkowo występował w Teatrze Miniatur "Syrena" (1945) w Łodzi, następnie w teatrach warszawskich: Polskim (1946–1958), dokąd sprowadził go Arnold Szyfman, Komedii (1958–1960), ponownie Polskim (1960–1963 i 1966–1983) oraz Narodowym (1963–1966 i 1983–1990).
Od 1945 współpracował z Teatrem Polskiego Radia. Jego charakterystyczny głos zjednał mu ogromne rzesze słuchaczy. Wystąpił m.in. w Opowieści Josepha Conrada (Józefa Korzeniowskiego), Zrzędności i przekorze Aleksandra Fredry, Ferdydurke Witolda Gombrowicza i Potopie Henryka Sienkiewicza. Był wykładowcą na Wydziale Estradowym PWST w Warszawie.
Znany był także z udziału w wielu warszawskich kabaretach.
W 1955 zadebiutował na ekranie rolą tytułową w filmie Sprawa pilota Maresza w reż. Leonarda Buczkowskiego.
W 1981 roku potępił publicznie aktorów, protestujących przeciwko stanowi wojennemu.
Pogrzeb aktora odbył się 15 lipca 2008, został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Źródła: Wikipedia, E-teatr, FilmPolski
