Wirowanie w Warszawie

Spektakle festiwalowe odbywać się będą w Starej Prochowni, w Centralnym Basenie Artystycznym, w Collegium Nobilium oraz w arkadach Zamku Królewskiego. 

Warto zapoznać się z opisami spektaklami, które znalazły się w progaramie Festiwalu na najbliższe dni:

ŚRODA, 24.06.2009 r.
o godz.18.00 - Trzy siostry – wyobrażenie, Polski Teatr Tańca (Polska)
miejsce: Stara Prochownia

Atmosferę spektaklu Andrzeja Adamczaka buduje poczucie bezczasu, zawieszenia, inercji. Jego bohaterowie, wywiedzeni z dramatu Czechowa dokonują czynów pozornych, uwikłani w zależności emocjonalne, zniewoleni konwenansem, zbuntowani i pogodzeni zarazem, zastygają jak woskowe figury w jedynej znanej im rzeczywistości.  Autor spektaklu inspirując się „Trzema siostrami” zastrzega, iż nie dokonuje przekładu dramatu na język ruchu, interesuje go warstwa psychologiczna i tej, w relacji z tancerzami, poświęca najwięcej uwagi.

o godz.19.30 - Negro, Peter Abreu (Hiszpania)
miejsce: Centralny Basen Artystyczny

NEGRO to choreografia dla czworga tancerzy, która koncentruje się na ciele jako jedynym motorze wszelkich odczuć. Choreografia ta składa się ze scen stworzonych na podstawie refleksji na temat życia codziennego. Rozwija ona nie skodyfikowany materiał, wynikający z obserwacji najbardziej zwierzęcych, ale też burżuazyjnych i nabytych odruchów, oraz filtruje je przez taniec.

o godz. 21.10, Piotr and his Stars of TUT, Deja Donne (Włochy)
miejsce: Stara Prochownia

Interesująca historia Piotra – producenta z nieistniejącej krainy TUT – zagubionego w wyimaginowanym świecie teatru. To niezwykła kombinacja prawdziwego życia i iluzji, wypełniona fantazją i snem. Prawdziwy kolaż fantasmagorii i przyziemnej rzeczywistości, ambiwalentnej i jednocześnie tragicznie zabawnej. Duet choreografów w mądry sposób przemierza krainę fantazji, dramaturgii, mechanizmów teatralnych oraz życia codziennego.

CZWARTEK, 25.06.2009
o godz.18.00 - Fellow People, Omada One/Off (Cypr)
miejsce: Stara Prochownia

Przyglądam się obracającemu się powoli światu. Dotykają mnie tworzone przez niego fascynujące obrazy. Jestem świadkiem tego, jak ten świat się zmienia. Czuję paraliż wywołany strumieniem bodźców, które przeze mnie przepływają. Widzę kogoś, kogo nie znam. Znajomego, którego nigdy wcześniej nie spotkałam i już jestem w stanie rozpoznać w nim rozsądek własnego ja. Widzę głębokie warstwy kolorowych istot, ich marzenia, pragnienia i rozczarowania… …chłopaka oglądającego z dziewczyną film, w tym samym czasie wędrującego myślami do wczorajszego meczu piłki nożnej i pocałunku skradzionego koleżance z drużyny. …parę staruszków trzymającą się za ręce na przystanku. Widzę innych ludzi. To momenty, których nie można poddać w wątpliwość, a o których wielu z nas zapomniało.

o godz.19.30 - Kosmos, Lubelski Teatr Tańca (Polska)
miejsce: Stara Prochownia

Punkt jako forma nieistnienia, kosmos, bezdźwięczna forma prosta, uzależniona od wewnętrznego napięcia oraz zewnętrznych bodźców, tworzy strukturę linii, która odpowiednio zapłodniona może generować różne typy emocji.
Spektakl został zainspirowany malarstwem Wasilija Kandinsky\'ego a także jego tekstami teoretycznymi, w szczególności pozycją "Punkt i linia a płaszczyzna". 

o godz.21.00 – Chopin ambiente, Teatr Tańca Zawirowania (Polska) 
miejsce: Stara Prochownia

Współprodukcja polsko - hiszpańska, zespołu teatru Tańca Zawirowania i grupy Larumbe Danza z Madrytu. Część polska oparta jest na skojarzeniach ruchowych związanych z rytmem i melodią muzyki Chopina. Próbuje przełożyć muzykę na emocje i obrazy, które tworzą nową wartość taneczną. Tancerze sprawdzają na nowo oddziaływanie tej muzyki, starają się zerwać z ustalonymi schematami, spojrzeć na niektóre rzeczy z dystansem i zabawić się formą, żeby połączyć dwie rzeczy, wydawałoby się nie do połączenia, klasyczną muzykę Chopina z tańcem współczesnym. Część hiszpańska to system luźnych skojarzeń związanych z muzyką kompozytora i jego osobowością, są tutaj nieoczekiwane kontrasty i porównania. Pojawia się taniec flamenco, piosenka Edith Piaf, rytmy afrykańskie. Wszystko po to, żeby wczuć się w przeciwieństwa osobowości polskiego kompozytora, jego fascynację ludowością, istnienie na pograniczu kultur: polskiej i francuskiej czy stosunek do kobiet. Tematem przewodnim są palce, które tak samo dobrze mogą być palcami pianisty wirtuoza, jak i palcami tancerza flamenco. Dynamiczne i wyraziste przedstawienie, świetnie pokazujące hiszpański odbiór postaci Chopina Choreografem części hiszpańskiej jest Daniela Merlo, reżyserem i scenografem Juan de Torres.

PIĄTEK, 26.06.2009 r.

o godz.18.00 - Dance In Cafe, Un Femme - SIN (Węgry)
miejsce: kawiarnia Basenu Artystycznego

Zaczyna się jak dowcip: DJ i VJ wchodzą do kawiarni. Nie są zmęczeni, a raczej odprężeni… No i (w końcu to ich praca) wprowadzają zamieszanie, podobnie jak choreograf Kata Juhász, który żongluje archetypicznymi bohaterami, niemal obowiązkowymi elementami wystroju każdej kawiarni. Ekstrawaganckie postaci, dzieła ekscentrycznych artystów przy sąsiednim stoliku. Niezapomniana mieszanka: pół godziny, kiedy zdarzyć się może wszystko.

o godz.20. 00 - White Noise, Vertigo Dance Company (Izrael)  
miejsce: Collegium Nobilium  

Zderzenie wewnętrznego poczucia spokoju oraz kompletnego poddania się sile grawitacji z otaczającym nas hałasem – gwarem, który czai się w każdym nas. „White Noise” („Biały hałas”) chce poddać się sile grawitacji, a także znów stać się częścią wszechświata oraz siły życia, która wiąże nas z ziemią i ludźmi. Ponownie być częścią całości, zdobywając nad nią kontrolę.

SOBOTA, 27.06.2009 r.

o godz.18.00 – Just po prostu, W&M Physical Theatre (Kanada)
miejsce: Stara Prochownia

Tytuł „Just Po Prostu” ma więcej niż jedno znaczenie. Just- oczywiście- po angielsku. Po prostu- po polsku. Może również znaczyć „prosto” (do celu) jak i „dlatego”. Więc tytuł możemy czytać jako „prosto do celu” albo jako „właśnie dlatego”. Wybór należy do nas. Sztuka jest odzwierciedleniem naszej choreograficznej podróży do celu, wspominając życie i oglądając je z różnych perspektyw. Skupiając uwagę na stosunku kobieta/mężczyzna. Jest to cielesny pamiętnik a wybór jego stron dostarcza inspiracji sztuce.

o godz. 20.00 – Unknown Land, Out of the Silence, Liss Fain Dance (USA)
miejsce: Collegium Nobilium

„Nieznany ląd” do trzech części Piano Concerto Györgya Ligeti ukazuje ludzi uwięzionych w świecie, nad którym mają jedynie częściową kontrolę oraz wynikające z tego osobiste i międzyludzkie napięcia, powstające w czasie wielkiego poruszenia. Choreografia powstała po przeczytaniu książki Edwarda Jonesa „Znany świat”, z jej uwagami na temat niewolnictwa, wolnych czarnych i białych ludzi – wszyscy oni żyją w świecie, który bardzo szybko się zmienia w sposób całkiem nieprzewidywalny. Muzyka płynie w atmosferze zgiełku, kaprysów i cichej introspekcji. Ma łagodną ukrytą nutę, ale jest też szybka i dowcipna oraz niezwykle pewna siebie. Taniec to liczne duety – od bardzo intensywnych do delikatnych – ujęte w ramy tańca grupowego. We wszystkich trzech częściach tańca w tle występuje chór grecki – pochód prostych kroków i gestów – który niezauważony obserwuje wszystko, co się przed nim odbywa.

NIEDZIELA, 28.06.2009

o godz. 15.00 i 16.00 - Chopin w plenerze – Arkady, Teatr Tańca Zawirowania i przyjaciele (Polska)
miejsce: Arkady Zamku Królewskiego

Chopin w plenerze, to międzynarodowy projekt planowany na zakończenie V Festiwalu Zawirowania, wezmą w nim udział tancerze teatru Zawirowania oraz tancerze z zaprzyjaźnionych grup. 
Spektakl ten to wejście tańca w przestrzeń miejska, konkretnie w przestrzeń odbudowanych Arkad Zamku Królewskiego. Spektakl wykorzystuje pomieszczenia Arkad, głównie ich wnęki do prezentacji fragmentów choreograficzno – plastycznych poszczególnych twórców, m. in. George Blaschke, Szymona Osińskiego, Wojciecha Mochnieja, Ramony Nagabczyńskiej i Elwiry Piorun. 
Kolejne elementy przedstawienia łączy korowód tancerzy z udziałem publiczności. Całemu przedsięwzięciu, które ma częściowo charakter happeningu towarzyszy przetworzona muzyka Chopina. 

o godz.18.00 - Muchy na słońcu, D.O.Z.SK.I (Białoruś)
miejsce: Stara Prochownia 

Jeśli otaczającą nas przestrzeń wyobrazimy sobie jako ocean – to żyjemy na jego dnie. Dno tego oceanu jest jak duchowa pustynia, gdzie nie ma miejsca na wzniosłość, a rządzą pierwotne instynkty. Gdy kiełkuje nowe życie – wysycha wśród obojętności. I na koniec, jak martwa ryba, wypływa na powierzchnię. Jednak póki trwa na dole, jedynym sposobem, aby zaznać janości - jest sen.

o godz.20.00 - Blind questions - I see you me neither, Mouvoir (Niemcy)
miejsce: Collegium Nobilium

Blind questions to produkcja zbudowana wokół nieporozumień, które łączą przedstawienie na żywo z wplecionymi weń projekcjami filmowymi. Dzięki nim odkrywamy emocjonalną i ironicznie złamaną złożoność naszej rzeczywistości.