Wojciech Pokora (1934 - 2018)

Aktor teatralny, filmowy, teatralny, radiowy i dubbingowy, lektor, reżyser teatralny, pedagog.

Urodził się 2 października 1934 w Warszawie. Zmarł 4 lutego 2018 w Warszawie.

Absolwent Technikum Budowy Silników we Wrocławiu. Przez kilka lat pracował w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych. Wraz z m.in. Jerzym Turkiem był członkiem amatorskiego kółka teatralnego działającego przy tym zakładzie. W 1958 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, w późniejszych latach był wykładowcą na macierzystej uczelni.

Jego rolami dyplomowymi na warszawskiej PWST był Wiliam w „Jak wam się podoba" Williama Szekspira w reżyserii Władysława Krasnowieckiego (premiera 18 maja 1957) oraz Feliks w „Kapeluszu słomkowym" Eugène'a Labiche (premiera 11 czerwca 1958) w reżyserii Kazimierza Rudzkiego i Ludwika Sempolińskiego. Na deskach teatru repertuarowego zadebiutował rolą Dziennikarza w „Wizycie starszej pani" Friedricha Dürrenmatta w reżyserii Ludwika René (premiera 7 marca 1958).

Był aktorem warszawskich teatrów: Teatru Dramatycznego (1958–1984), Teatru Nowego (1984–1990) i Teatru Kwadrat (1990–2001). Występował w spektaklach Teatru Telewizji, a także w kabaretach Owca (1966–1968) czy Dudek. W latach 1990–2005 był aktorem Kabaretu Olgi Lipińskiej. Ponadto współpracował z Teatrem Rozmaitości (1977–1978), Teatrem Komedia (1979), Teatrem Studio (1983), Teatrem 6. Piętro (2011) oraz Och-Teatrem (2012–2013). Występował w spektaklach takich reżyserów jak Jerzy Jarocki, Konrad Swinarski, Wanda Laskowska, Piotr Cieślak i Janusz Kondratiuk.

Wystąpił w nieomal stu premierach teatralnych.

Wyreżyserował 24 spektakle na deskach Teatru Kwadrat (1989, 1992, 1996), Teatru Syrena (1991), Lubuskiego Teatru im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze (1992, 1998), Teatru Powszechnego w Radomiu (1993), Teatru Polskiego we Wrocławiu (1994), Teatru Bagatela w Krakowie (1994), Teatru Dramatycznego w Płocku (1997, 1999), Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1998, 1999) oraz Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2000).

Występował głównie w repertuarze komediowym, choć ma za sobą również role w produkcjach dramatycznych, takich jak, film wojenny ''Kiedy miłość była zbrodnią – Rassenschande" Jana Rybkowskiego, "Palace Hotel" (1977), "Szczęśliwym brzegu" (1983), czy serialu "Więzy krwi" (2001).

Zmarł w wieku 83 lat na skutek komplikacji po udarze mózgu, którego doznał w grudniu 2017. Pochowany na cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. w Radzyminie.

Od 1957 do śmierci był żonaty z Hanną. Mieli dwie córki, Annę i Magdalenę, a także pięcioro wnucząt, w tym aktorkę Agatę Nizińską.
22 września 2015 ukazała się książka „Z Pokorą przez życie", wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą, przeprowadzony przez Krzysztofa Pyzię.

Źródła: Wikipedia. FilmPolski, E-teatr

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
3 listopada 2023
Portrety
Wojciech Pokora

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...