Z błaznami w morze śmiechu

Publiczność na "dzień dobry" wita obecny na widowni między rzędami niezwykły groteskowy duet: kapitan statku (rewelacyjny Rafał Gąsowski) oraz jego asystentka Kataryna (znakomita Katarzyna Siergiej). Potem już oglądamy metafizyczny kabaret w sensie filozoficznym. 

Na scenę wchodzą pasażerowie statku - cztery błazny (Dariusz Matys, Karol Smaczny, Miłosz Pietruski i Łukasz Jarzyński) i dwie błaźnice (Monika Kwiatkowska i Paulina Karczewska), w karnawałowych czapkach śpiewają z humorem komiczno-pompatyczne piosenki. To krytyka społecznych absurdów i parodia codzienności. Każdy skecz to taka zabawa. Głupcem jawi się tu grzesznik, któremusię wydaje, że potrafi sam zapanować nad błazeńską naturą ludzką. 

W kolejnych odgrywanych tu epizodach pasażerowie odgrywają sceny: walkę siedmiu grzechów głównych, taniec czterech cnót kardynalnych, następnie bitwę czterech żywiołów i wreszcie pierwszych biblijnych rodziców - Adama i Ewę przed zerwaniem owocu z Drzewa Poznania. 

Rozweseleni pasażerowie statku wytykają ślepe uleganie tępej tyranii większości. A statek płynie na Wyspę Wiecznej Szczęśliwości, podąża wiernie za Jeźdźcami Apokalipsy, czyli Wojną, Zarazą, Głodem i Śmiercią. Z czasem forma błazeńskiej zabawy natrząsająca się z krępującego życia przeradza się w przerażenie. Kapitan zatapia w morzu wszystkie grzechy i pragnie na lądzie urządzić Nowe Życie.

Zjadliwe i szydercze tytułowe błazny na statku to nie średniowieczni głupcy. To pasażerowie, którzy nakładają kostium i maskę, aby odgrywać swoje życie. Są w swoim satyrycznym rzemiośle wnikliwi. Tak więc swoje ostrze ironii wymierzają bardzo głęboko, bo w sam fundament tej wspólnoty, którą potocznie nazywamy ludzkością.

Intrygującemu i fascynującemu zespołowi aktorskiemu Teatru Wierszalin, który prowokował widzów do wspólnej zabawy, udało się niemal zahipnotyzować publiczność. Przemyślana dramaturgia i wnikliwa reżyseria Piotra Tomaszuka, niezwykle brzmiąca klimatyczna muzyka Piotra Nazaruka oraz imponująca oprawa plastyczna, którą skonstruowała scenografka Eva Farkašová, sprawiły, że widzowie zostali na moment "jeńcami" statku płynącego w kierunku biblijnej zagłady świata i powstania Nowego Świata, zanim nastąpi jego koniec i Sąd Ostateczny.