Zmarł Feliks Malinowski (1936 - 2018)
Tancerz.Urodził się 30 czerwca 1936 r. Zmarł 30 sierpnia 2018 w Paryżu.
W wieku 14 lat rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Baletowej w Warszawie, którą opuścił po 4 latach nauki, zaangażowany do Polskiego Zespołu Tańca pod dyrekcja Eugeniusza Paplińskiego. Jako solista odbył z nim liczne tournée krajowe i zagraniczne (ZSRR, NRD, Czechosłowacja).
Od stycznia 1957 r. do końca 1958 r. pracował jako solista w Operze w Łodzi, gdzie zadebiutował, 9 listopada 1957, rolą Księcia Zygfryda w spektaklu baletowo/tanecznym „Parada Parnella" w reżyserii Feliksa Parnella. Partnerował m.in. Marii Łapińskiej, primabalerinie tego zespołu. W 1959 roku przeniósł się do Opery Warszawskiej, gdzie wykonywał m.in. partie Zygfryda w „Jeziorze łabędzim", Parysa i Romea w „Romeo i Julii", Alberta w „Giselle" i inne partie solowe.
W 1960 r. wyjechał na półroczne stypendium do Teatru Bolszoj w Moskwie. Wraz z partnerką Olgą Sawicką wystąpili tam gościnnie w głównych rolach w Giselle.
Po powrocie do kraju nadal tańczył na scenie warszawskiej, występował w licznych koncertach i programach telewizyjnych.
W 1965 r. otrzymał propozycję zatańczenia Pas de deux w Opowieściach Hoffmana Offenbacha w choreografii Jeana Babilée. Wyjechał do Paryża i wziął udział e tej produkcji partnerując primabalerinie Opery w Hamburgu Gerdzie Daum. W 1964 r. Sonia Gaskell zaproponowała mu angaż w Het National Ballet, ale nie otrzymała zgody opery i Ministerstwa Kultury. Podobnie stało się w 1966 r. kiedy angaż zaproponował Maurice Bejart.
W drugiej połowie lat 60., będąc u szczytu kariery artystycznej, został nagle zdjęty ze swoich ról w repertuarze i przestano uwzględniać go w nowo przygotowywanych baletach, ponieważ nie akceptował układów istniejących w zespole. W tej sytuacji w marcu 1970 r. złożył wymówienie, które zostało przyjęte.
Wyjechał do Bejrutu do rewii w Casino du Liban, a trzy lata później do Paryża jako solista do Moulin Rouge, a następnie w Folies Bergère, gdzie w 1981 roku zakończył karierę tancerza.
W 1972 wraz z Krzysztofem Riege współrealizował film dokumentalny „7896 piszczałek".
Od 1974 roku pracował jako pedagog tańca klasycznego w studiach w Paryżu, konserwatoriach oraz w teatrach Ajaccio, Bastia, Dijon, Lyonu, Tulonu, Valence, Montpellier, Villeurbanne, Clermont-Ferrand, Palermo, Mediolanu, Karlsruhe, Nancy.
Juror konkursów baletowych.
Źródla: TaniecPolska, E-teatr, FilmPolski
