Agnieszka Kotulanka (1956 - 2018)

Urodziła się 26 października 1956 w Warszawie. Zmarła 20 lutego 2018 w Warszawie.

Właściwie Agnieszka Sas-Uhrynowska z domu Kotuła. Dorastała nad Zalewem Zegrzyńskim. Uczęszczała do szkoły muzycznej z wydziałem wokalnym. O szkole teatralnej zaczęła myśleć w liceum. W 1975 ukończyła XXXIX Liceum Ogólnokształcące im. Lotnictwa Polskiego w Warszawie, a w 1980 studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

Wystapiła w dwóch spektaklach dyplomowych: „Ćwiczenia ze Snu nocy letniej" wg. Williama Szekspira (Hermia, Pigwa) w reż. Marka Grzesińskiego (Marek Weiss) premiera 9 października 1979 i „Beatrix Cenci" Juliusza Słowackiego (Beatryks, III Wiedźma) w reż. Zofii Mrozowskiej (premiera 31 marca 1980). Dyplom zrobiła jednak dopiero rok później. Po ukończeniu Szkoły Teatralnej, w teatrze, po raz pierwszy pojawiła się w sezonie 1981/1982 w Słupskim Teatrze Dramatycznym w spektaklu "Wacława dzieje" Stefana Garczyńskiego (Siostra, Wielbicielka) w reżyserii Marka Grzesińskiego (premiera 5 października 1980), a w filmie - w serialu fabularnym „Dom" w reż. Jana i Marcina Łomnickich (premiera 9 listopada 1980).

W latach 1982-1987 pracowała w Teatrze Współczesnym w Warszawie, gdzie obsadzali ją tacy reżyserzy jak: Krzysztof Zaleski, Maciej Englert, Marcel Kochańczyk czy Janusz Wiśniewski.

21 listopada 1994 wystąpiła, w warszawskim Teatrze Dramatycznym, w koncercie poświęconym Jerzemu Wasowskiemu „Pejzaż bez ciebie" w reż. Wojciecha Młynarskiego, obok ówczesnej czołówki piosenkarzy i aktorów śpiewających jak: Hanna Banaszak, Edward Dziewoński, Wiesław Gołas, Irena Kwiatkowska, Bohdan Łazuka, Wiesław Michnikowski, Wojciech Młynarski, Bartosz Opania, Marian Opania, Barbara Rylska, Omar Sangare, Irena Santor, Justyna Sieńczyłło, Jarema Stępowski, Joanna Trzepiecińska.

Występowała w Teatrze Komedia, a także gościnnie w Teatrze Kwadrat, oraz w Teatrze Bajka w Warszawie. Związana też była z Teatrem Syrena w Warszawie.

W 1986 wystąpiła na 23 Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu podczas Koncertu piosenki kabaretowej i aktorskiej.

W Teatrze Telewizji zadebiutowała w 1980 rolą Letty w inscenizacji dramatu „Śmierć komiwojażera" (1949) Arthura Millera w reżyserii Kazimierza Karabasza, u boku m.in. Tadeusza Łomnickiego i Barbary Krafftówny.

W 1989 wyjechała do Kanady, gdzie mieszkała dwa lata. Tam sporadycznie występowała dla tamtejszej Polonii. Po dobrych recenzjach krytyków, po jej występie na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu podjęła decyzję o powrocie do Polski.

Przez kolejne lata głównie współpracowała z Teatrem Telewizji, gdzie zagrała m.in. w przedstawieniach „O żonach dobrych i złych" oraz „Żołnierz i bohater". Jako aktorka dubbingowa użyczyła swojego głosu w takich produkcjach jak: „Siostro, moja siostro" (1994) i „Jeszcze bardziej zgryźliwi tetrycy" (1995).

W 1997 roku dołączyła do obsady serialu Klan. W 1999 brała udział podczas VI Gali Piosenki Biesiadnej w koncercie Piosenka o mojej Warszawie.

W 2001 wystąpiła podczas premierowego spektaklu muzycznego z piosenkami Wojciecha Młynarskiego „Niedziela na Głównym" w Teatrze Buffo. Przedstawienie zostało odegrane w scenografii przypominającej dworzec kolejowy z kasami, bufetem, ławeczkami i wielkim zegarem pośrodku. Prapremiera tego przedstawienia, odbyła się w tym samym roku na 22. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu.

W dorobku artystycznym miała role w kilkunastu filmach, m.in. w „Niezawodnym systemie", „Roślinach trujących", „Nadzorze" i „Wielkim wozie" oraz serialach telewizyjnych. Największą popularność przyniosła jej jednak rola Krystyny Lubicz, żony Pawła Lubicza w serialu telewizyjnym „Klan" (1997–2013).

Cierpiała na chorobę alkoholową. W 2013 przestała pracować i całkowicie zniknęła z show-biznesu. Aktorka straciła rolę w serialu Klan, gdyż nie pojawiała się na planie filmowym. 2472 odcinek był ostatnim, w którym zagrała.

Jej mężem był aktor Jacek Sas-Uhrynowski, z którym rozwiodła się w roku 1992 po 12 latach małżeństwa. Miała z nim dwoje dzieci: syna Michała (ur. 1985) i córkę Katarzynę (ur. 1987).

Nagrody:
2000 - Telekamera dla najlepszej polskiej aktorki
2004 - Telekamera dla najlepszej polskiej aktorki

Źródła: FilmPolski, Wikipedia, E-teatr



Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
26 lutego 2018