Biogram

Wojciech Plewiński urodził się w Warszawie 31 sierpnia 1928 roku.

Z wykształcenia architekt; dyplom Politechniki Krakowskiej uzyskał w roku 1955. Studiował także na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wybrał Kraków i fotografię. Od 1957 roku związany był z krakowskim tygodnikiem 'Przekrój', gdzie opublikował wiele fotoreportaży, zdjęć mody, a przede wszystkim ponad 500 okładek. Od 1959 roku Wojciech Plewiński rozpoczął współpracę z teatrami krakowskimi: Rapsodycznym, Słowackiego i Starym. Fotografował również znaczące przedstawienia Teatru STU i Teatru Ludowego w Krakowie, a także teatrów Warszawy, Wrocławia, Katowic, Chorzowa, Tarnowa, Bielska, Łodzi i Zakopanego. W ciągu 47 lat obecności w teatrze współpracował z najwybitniejszymi, znaczącymi twórcami teatru naszych czasów, m.in.: Konradem Swinarskim, Lidią Zamkow, Zygmuntem Hüb-nerem, Andrzejem Wajdą, Jerzym Jarockim, Jerzym Grzegorzewskim, Krystianem Lupą, Józefem Szajną, a także Krzysztofem Jasińskim, Mikołajem Grabowskim, Tadeuszem Bradeckim, Rudolfem Ziołą Andrzejem Dziukiem i wielu innymi. Fotografie Wojciecha Plewińskiego były wielokrotnie nagradzane na konkursach krajowych i zagranicznych; znajdują się w archiwach czołowych teatrów polskich i kolekcjach muzealnych, m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Łodzi, Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Centrum Scenografii Polskiej w Katowicach. W Muzeum Narodowego Starego Teatru w Krakowie, z którym Artysta współpracował przez kilkadziesiąt lat, stanowią podstawową dokumentację. Dorobek artystyczny Wojciecha Plewińskiego prezentowany był na wielu wystawach związkowych i indywidualnych, krajowych i zagranicznych, m.in. w Hong Kongu, Holandii, Meksyku, Niemczech, Austrii, Grecji, Francji, Wielkiej Brytanii, Jugosławii, Meksyku, we Włoszech i krajach sąsiednich. Jest członkiem FIAP i od roku 1955 -Związku Polskich Artystów Fotografików ZPAF; przez trzy kadencje był też prezesem Krakowskiego Oddziału oraz przez cztery kadencje członkiem Rady Artystycznej ZPAF w Warszawie. Otrzymał wiele nagród: Złoty Medal za fotografie teatralne w Nowym Sadzie (1968), Medal za fotografię 'Starzy ludzie' w Madrycie ( 1969), pierwszą nagrodę za fotograficzny reportaż 'Jan Paweł II w Polsce' (1979).Najchętniej pracował kamerą małoobrazkową i średniego formatu.

Ewa Moroń
Materiały Centrum Scenografii Polskiej
23 października 2006