Burdel - Świat

"Balkon" Jeana Geneta grany w łódzkim Teatrze im. Stefana Jaracza, to spektakl, który uwodzi teatralną plastyką, świetnym zamysłem reżyserskim i doskonałą grą aktorską.

Tytułowy balkon, to miejsce gdzieś na przecięciu realizmu i złudzenia - burdel, w którym każdy, za odpowiednią zapłatą, może spełniać swoje seksualne fantazje, oderwać się od szarej rzeczywistości na rzecz iluzji. Tylko jak, tkwiąc w życiu na granicy, poznać, co jest prawdą, a co tylko złudzeniem…?

W domu uciech madame Irmy (rewelacyjna Milena Lisiecka) życie toczy się zupełnie innym rytmem. Kurwy proponują coś więcej niż seks, spełniają najbardziej wyrafinowane fantazje swoich klientów, którzy w wielkim uniesieniu wchodzą w coraz to bardziej wyszukane role. Klient, który zapragnął być Biskupem (Mariusz Ostrowski) spowiada Pokutnice (Iwona Drożdż- Rybińska), Sędzia (Michał Staszczak) dokonuje przesłuchania Złodziejki (Izabela Noszczyk), natomiast Generał (Marek Kałużyński) ujeżdża Klacz (świetna kreacja Matyldy Paszczenko). Jest też drag-queen Carmen (rewelacyjny Mariusz Witkowski), która ku uciesze klientów może stać się Bogurodzicą, Naczelnik Policji (Robert Latusek), Kat - Artur (Radosław Osypiuk) oraz Poseł (Ksawery Szlenkier), który wchodzi w rolę Żebraka i przywdziewa zawszoną perukę.

W tak zarysowanym świecie wszystko zdaje się być złudzeniem, trudno odróżnić prawdę od fałszu, rzeczywistość od fikcji, a szczerość człowieka od gry pozorów i zakrywania prawdziwego oblicza maską. Złodziejka również poza pokojem uciech ugina się pod ciężarem krzyża, Klacz zdaje się ciągle galopować w poszukiwaniu córki, której nigdy nie urodziła, natomiast Irma raz jawi się jako zatroskana matka, to znowu jako jedna z dziwek pragnąca zaspakajać swoje najniższe rządze.

Oprócz znakomitego aktorstwa i świetnej gry zespołowej, którą możemy podziwiać w „Balkonie”, inscenizacja uwodzi cudowną scenografią oraz bardzo wymyślnymi kostiumami. Plastyczna wizja teatru charakterystyczna dla Agaty Dudy-Gracz, to prawdziwa uczta dla widzów. Nie sposób oderwać się od teatralnego świata zaproponowanego przez reżyserkę - ciągłych zmian dekoracji, strojów i rozmachu z jakim został zrealizowany spektakl.

Skandalizujący tekst Geneta, pełen brutalizmu, sięgania do najbardziej mrocznych zakamarków ludzkiego życia, nie stroniący od absurdu i ironii, w połączeniu z odwagą inscenizacyjną młodej reżyserki, to prawdziwa teatralna uczta.



Kamila Golik Dziennik
Dziennik Teatralny Łódź
7 kwietnia 2010
Spektakle
Balkon