Ewa Adamska (1949 - 1980)

Urodziła się 12 grudnia 1949 r. w Łodzi. Zmarła 27 sierpnia 1980 r. w Łodzi.

W 1967 zdała maturę w liceum ogólnokształcącym w Łodzi i wstąpiła na Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej, który ukończyła w 1971.

W czasie studiów debiutowała 1 lutego 1969 w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi rolę Isi w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Jerzego Grzegorzewskiego.
Dyplom zagrała spektaklem „Niech no tylko zakwitną jabłonie" Agnieszki Osieckiej wyreżyserowanym przez Barbarę Fijewską (17 marca 1971).

Od 1 lipca 1971 została zaangażowana do Teatru im. Horzycy w Toruniu, gdzie zagrała m. in. Solange w „Lecie w Nohant" Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Marii d'Alphonse (27 listopada 1971), Księżniczkę w „Mądremu biada" Aleksandra Gribojedowa w reż. Marii Wiercińskiej (12 lutego 1972), Maliczewską w „Pannie Maliczewskiej" Gabrieli Zapolskiej w reż. Hugona Morycińskiego (19 listopada 1972), Łucję w „Zwadach miłosnych" Moliere'a w reż. Abdellaha Drissi (24 marca 1973) oraz Anię w „Ani Zielonego Wzgórza" Lucy Maud Montgomery w reż. Marii D'Alphonse (01 kwietnia 1973).

Od sezonu 1973/74 przeszła do zespołu Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi. Zagrała tam w „Szewcach" Stanisława Ignacego Witkiewicza w reż. Jerzego Grzegorzewskiego (23 września 1973), „Popiele i diamencie" Jerzego Andrzejewskiego w reż. Jana Maciejowskiego (23 marca 1974), 'Nie-Boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego w reż. Jana Maciejowskiego (12 czerwca 1976), „Taka noc nie powtórzy się ..." Kacpra Stefanowicza w reż. Barbary Fijewskiej (18 marca 1978).

Od sezonu 1979/80 była aktorką Teatru Ziemi Łódzkiej (później Teatru im. Juliana Tuwima), gdzie m. in. zagrała w kabaretowym spektaklu dla dzieci „Wyprawa do..." w reż. Tomasza Szymańskiego (6 lipca 1980).

W ciągu swej krótkiej kariery zagrała m.in. takie role, jak: Solange ("Lato w Nohant"), Ewa ("Sprawa Adama i Ewy"), Krystyna ("Panna Julia") i Ewa ("Wypadek").

Wystąpiła również w Teatrze Telewizji: „Tak tu cicho o zmierzchu" Borysa Wasiliewa (Kasieńka) w reż. Tadeusza Worontkiewicza (1 marca 1974) i „Dłużnicy" Leonida Żuchowickiego (Zojka) w reż. Agnieszki Holland (5 lipca 1974).

Debiut w filmie „Zabijcie czarną owcę" wg scen. Stefana Pindelskiego (Ania) w reż. Jerzego Passendorfera (15 lutego 1972), później „Zanim włączysz pierwszy bieg" wg. scen. Henryka Rewkiewicza w reż. Henryka Rewkiewicza (1975) i „Niespotykanie spokojny człowiek" w reż. Stanisława Barei (1975). Zagrała także w serialu fabularnym „Kariera Nikodema Dyzmy" w reż. Jana Rybkowskiego i Marka Nowickiego (1980).

Swoją aktorską obecność zaznaczyła także w Teatrze Polskiego Radia, gdzie zadebiutowała rolą Zuzi w słuchowisku „Murdelio" Zygmunta Kaczkowskiego w reż. Zenona Jarugi (5 marca 1972), a także w spektaklach: „Jak ryby" Jerzego Sulimy-Kamińskiego w reż. Zenona Jarugi (9 sierpnia 1972), „Przygoda w Radomiu" Władysława Łozińskiego w reż. Zenona Jarugi (18 lipca 1973), „Przygody Tomka Sawyera" (odcinek 1 i 3) Marka Twaina w reż. Romana Matera (5 grudnia 1976) i (12 grudnia 1976), „Pokój na poddaszu" Wandy Wasilewskiej w reż. Romana Matera (19 listopada 1978).

Dubbingowała filmy zagraniczne wyświetlane w Polsce oraz filmy rysunkowe.
W swojej krótkiej karierze zagrała dwadzieścia kilka ról w teatrach dramatycznych, dwie w Teatrze Telewizji i pięć w Teatrze Polskiego Radia.

Ewa Barbara Adamska była córką Władysława i Lucyny Adamskich, żoną aktora i inspicjenta Łukasza Marii Morycińskiego.

Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego, FilmPolski, Wikipedia, E-teatr.

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
12 grudnia 2023