Intymna sfera osobistej kontemplacji

Spektakl podejmuje temat niewidzialnej sieci połączeń pomiędzy człowiekiem a naturą i kosmosem. Porusza tematy masowego stosowania antybiotyków w hodowli zwierząt, smogu technologicznego, nadprodukcji plastiku.

Twórcy sprowokowani działaniami Carla Gustawa Junga, Georgija Gurdżijewa, Józefa Szajny i James'a Joyce'a kreują przestrzeń, w której rodzi się pytanie o kształt nowego ciała przyszłości.

Spektakl składa się z dwóch części: niemej, w której aktorzy generują obrazy nawiązujące do drzemiących w nas pierwotnych archetypów. W drugiej części, słowo, pędem współczesności wtłacza w schizofreniczną polifonię tematów i punktów widzenia. Wszystko po to, by w finale widz stanął przed wyzwaniem odnalezienia się w intymnej sferze osobistej kontemplacji. Całą scenę wypełniono zaawansowaną technologią multimedialną, którą w czasie rzeczywistym sterują wyłącznie aktorzy.

ramy tego eksperymentu są jasno określone.
cztery elementy: słowo, obraz, ruch i dźwięk
łączą się w jeden zdrowy organizm

wszystko wydarzy się samo
wszystko jest połączone

spektakl - usg tematów smogu, antybiotyków, katastrofy klimatycznej,
płci, śmieci, instynktów
spektakl - spotkanie oko w oko z sercem, językiem, wifi i ciemnością

być może to jedyne, co powinno nas dziś interesować.



Karolina Fortuna
Materiał Teatru
20 września 2019
Spektakle
Zobacz ciało
Portrety
Szymon Budzyk