Iwona Bielska (1952)

Urodziła się 7 września 1952 w Łodzi.

Właściwie Iwona Bielska-Grabowska. Po ukończeniu XXVIII LO w Łodzi rozpoczęła studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Łódzkiego, które po dwóch latach przerwała. Zdawała do łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera, ale nie dostała się. Jako przyczynę podano tembr głosu. Studiowała na krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończyła 1977.

Teatr
Debiutowała w tym samym roku na deskach Teatru im. Juliusza Słowackiego grając Hankę w „Moralności Pani Dulskiej", związana była z tą sceną przez siedem lat. Poza tym wystąpiła między in. w „Hamlecie" Williama Szekspira (Ofelia) w reż. Jerzego Krasowskiego (16 września 1978), „Hiobie" wg Biblii (Żona) w reż. Krzysztofa Babickiego (3 czerwca 1982) i „Onych" Stanisława Ignacego Witkiewicza (Spika hrabina Tremendosa) w reż. Rudolfa Zioło (6 października 1985)

Przez kolejne sezony często zmieniała miejsca pracy. Grała w teatrze STU w Krakowie m. in. w „Kto się boi Wirginii Woolf?" Edwarda Albee (Marta) w reż. Mikołaja Grabowskiego (8 kwietnia 1988), „Opisie obyczajów, czyli... jak zwyczajnie wszędzie się miesza złe do dobrego" Jędrzeja Kitowicza w reż. Mikołaja Grabowskiego (3 marca 1990). Ponownie w „Słowackim" np. w „Opisie obyczajów cz. II" Jędrzeja Kitowicza w reż. Mikołaja Grabowskiego (19 stycznia 1996), „Biedermannie i podpalaczach" Maxa Frischa w reż. Mikołaja Grabowskiego (10 października 1997) i „Serce moje gram" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Krzysztofa Orzechowskiego (16 marca 2001). W krakowskim Starym Teatrze zagrała m. in. w „Operze mleczanej" Stanisława Radwana w reż. Mikołaja Grabowskiego (9 marca 2003), „Zaratustrze" wg Fryderyka Nietzschego w reż. Krystiana Lupy (28 czerwca 2004), „Makbecie" Williama Szekspira (Lady Makbet) w reż. Andrzeja Wajdy (26 listopada 2004), „Factory 2" Krystiana Lupy (Brigid) w reż. Krystiana Lupy (16 lutego 2008), „Mewie" Antoniego Czechowa (Arkadina) w reż. Pawła Miśkiewicza (4 czerwca 2011) i „Kordianie" Juliusza Słowackiego (Matka) w reż. Szymona Kaczmarka (21 stycznia 2012).

Występowała także w Teatrze IMKA w Warszawie w np. „Hamlecie" Williama Szekspira w reż. Joanny Drozdy (9 kwietnia 2015) i w Teatrze Nowym w Łodzi w spektaklu „Komeda" Jarosława Murawskiego (Zofia Komedowa) w reż. Leny Frankiewicz (16 grudnia 2016). W Teatrze Nowym zagrała jedną ze swoich największych ról, wcieliła się w postać królowej Elżbiety w „Królowej i Szekspirze", sztuka ta była grana również w Teatrze STU i Iwona Bielska chętnie do niej wracała. Otrzymała za tę rolę łódzką Złotą Maskę (Kraków 1997, Łódź 2000), nagrodę na XL Kaliskich Spotkaniach Teatralnych i nagrodę Ludwika w Krakowie.

W 2010 wyreżyserowała i zagrała jedną z ról w spektaklu "Niemcy Kruczkowskiej" - Aleksandra Wołoszczuka w Teatrze Polskiego Radia. Wystąpiła tam także w „Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Andrzeja Seweryna (10 i 11 listopada 2012) i „Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza w reż. Mikołaja Grabowskiego (11 listopada 2015).

Od 1979 zagrała w prawie trzydziestu spektaklach Teatru Telewizji reżyserowanymi przez m. in. Jerzego Gruzę, Mikołaja Grabowskiego, Barbarę Sass, Ireneusza Englerta, Kazimierza Kutza, Krystynę Jandę czy Krzysztofa Babickiego.

Film
Pierwszym filmem, w którym zagrała była „Próba ognia i wody" w reżyserii Włodzimierza Olszewskiego. Szczyt jej kariery filmowej obejmował pierwszą połowę lat 80-tych XX wieku, biorąc pod uwagę jej urodę, aparycję i talent aktorski obsadzano ją w głównych rolach takich obrazów jak „Znaki zodiaku", „Ćma", „Grzechy dzieciństwa", „Okno", „Wilczyca" i in. Później skupiła się na grze scenicznej, powracając na ekrany w „Pułkowniku Kwiatkowskim" Kazimierza Kutza. Cztery lata później pojawiła się w epizodycznej roli w filmie „Jak narkotyk", a w 2000 w „Wyroku na Franciszka Kłosa". W tym samym roku po raz pierwszy zagrała w serialu telewizyjnym „Adam i Ewa". W 2004 wystąpiła w „Weselu" w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego, za którą otrzymała Polską Nagrodę Filmową czyli Orła. Talent aktorski pozwala Bielskiej grać postacie o skrajnie różnych osobowościach, dzięki czemu jest chętnie zapraszana do gościnnego uczestniczenia w telenowelach i serialach m.in. "Niania", "Hela w opałach" i "Magda M." Od 2011 gra w serialu „Przepis na życie", wystąpi też w serialu "Aida.

Urodziła się na łódzkich Bałutach w rodzinie fotografików. W młodości uprawiała wyczynowo siatkówkę, reprezentując barwy ŁKS-u Łódź grała w I i II lidze, a w szczytowym momencie w reprezentacji Polski.

Jej mężem jest aktor i reżyser Mikołaj Grabowski, mają syna Michała.

Nagrody
1991 - Nagroda zespołowa dla twórców przedstawienia "Opis obyczajów" wg J. Kitowicza na XXXI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
1997 - Krakowska "Złota Maska"
2000 - Nagroda za rolę królowej Elżbiety w sztuce "Królowa i Szekspir" z Teatru Nowego w Łodzi na 40. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
2000 - "Złota Maska" dla najlepszej aktorki przyznana przez łódzkich recenzentów za rolę Elżbiety I w sztuce "Królowa i Szekspir" w Teatrze Nowym (29.06)
2002 - Ludwik, nagroda krakowskiego środowiska teatralnego za rolę Elżbiety II w sztuce "Kólowa i Szekspir" Esther Vilar w Teatrze STU w Krakowie
2005 - Orzeł (Polska Nagroda Filmowa) Nagroda w kategorii: Najlepsza drugoplanowa rola kobieca w filmie „Wesele"
2006 - Nagroda za rolę Teresy w przedstawieniu "Auto da fe" w Starym Teatrze w Krakowie na I Ogólnopolskim Konkursie na teatralną inscenizację dawnych dzieł literatury europejskiej w Warszawie
2008 - Nagroda w kategorii: Najlepsza Aktorka za rolę Brigid w przedstawieniu "Factory 2" na I Międzynarodowym Festiwalu Teatrów "Boska Komedia" w Krakowie w uznaniu "siły przekazu oraz wielkiej odwagi w stworzeniu postaci emanującej wielkim ciepłem, które uosabiało istotę Brigid Berlin"

Źródło: Wikipedia, E-teatr, FilmPolski



Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
7 września 2023
Portrety
Iwona Bielska