Jan Szurmiej nie żyje

Są wiadomości po których nic już niej jest takie, jak wcześniej. Chciałoby się cofnąć czas choć o parę minut. Czerwiec przyniósł nam w tym roku właśnie taką wiadomość. Odszedł wielki człowiek i wybitny twórca teatralny Jan Szurmiej. Myśli, które przychodzą do głowy nie oddają wielkości straty, która w tym przypadku jest podwójna.

Teatromani i ludzie sztuki stracili wybitnego aktora i reżysera, którego twórczość teatralna wyróżniała się wielkim rozmachem i drobiazgową dbałością o ruch sceniczny. Aktorzy tańczący na scenie pod okiem Szurmieja zamieniali się w zawodowych tancerzy, którzy z idealną wręcz synchronizacją prezentowali choreografię tworzoną przez samego reżysera.

Do jego najbardziej znanych sztuk należą m.in. „Sztukmistrz z Lublina" czy „Skrzypek na dachu", natomiast ja na pewno zapamiętam go chociażby ze spektaklu „Zmierzch świtem" granego na deskach Teatru Polskiego we Wrocławiu. Zatrudniono w nim niemal wszystkich aktorów grających na co dzień w tym Teatrze (ponad 30 osób), a każdy z nich pojawiał się na scenie w precyzyjnie zaplanowanym momencie.

Bliscy Pana Jana i osoby, które miały zaszczyt poznać go osobiście, straciły natomiast życzliwą i uważną na ludzi osobę. O teatrze opowiadał z poczuciem humoru i lekkością, dzięki czemu nie onieśmielał słuchaczy. Lubił też prędkość, był kierowcą posiadającym dobre wyczucie samochodu, a do teatrów nierzadko przyjeżdżał na swoim motocyklu.

To właśnie Janowi Szurmiejowi wrocławianie zawdzięczają zmianę nazwy Teatru Muzycznego i powrót do przedwojennego „Capitolu", gdzie przez trzy sezony zajmował stanowisko dyrektora artystycznego. Artystyczne życie wypełniał mu również taniec, szczególnie balet, był też ważną postacią świata filmowego, współpracował m.in. z Gustawem Holoubkiem, Wojciechem Jerzym Hasem, Jerzym Kawalerowiczem czy Filipem Seymourem Hoffmanem.

Został odznaczony złotym medalem „Zasłużony kulturze Gloria Artis" oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Teresa Wysocka
Dziennik Teatralny Dolny Śląsk
3 czerwca 2024