Kulturalny weekend w Krakowie

Wszystko otwarte, nic tylko spacerkiem do teatru, kina, muzeum albo parku z książką...

W tym tygodniu polecamy:
Piątek, 28 maja & sobota, 29 maja, godzina 19:30 – „Pojebajka", reżyseria Jan Naturski, Teatr Współczesnyw Krakowie
Spektakl tylko dla dorosłych.
Farsa opowiada o grupie aktorskiej „Maszkaron", która próbuje zagrać bajkę. Mimo ogromnej determinacji aktorów, napotykają oni co chwilę całą masę problemów. Zabawne wpadki, problemy techniczne i chwilowe kryzysy emocjonalne artystów tworzą zwariowaną komedię omyłek.
„Pojebajka" jest idealną propozycją na spędzenie wesołego wieczoru, wypełnionego niewybrednym i lekkim humorem. Jeśli chcesz się poczuć znowu jak dziecko i lubisz się śmiać do łez, koniecznie musisz zobaczyć ten spektakl. Uwaga, są przekleństwa ;)
Scenariusz i reżyseria: Jan Naturski/ muzyka: Maksymilian Czarnecki/ scenografia: Elżbieta Bień/ kostiumy: Agata Wierzbicka.
W spektaklu trwającym 75 min. występują aktorzy: Honorata Sokół, Paweł Brandys, Maksymilian Czarnecki, Łukasz Dąbrowski, Szymon Grzybek.
/materiały własne Teatru Wspołczesnego w Krakowie/

Sobota, 29 maja &niedziela, 30 maja, godzina 19:15 – „Bagatela śpiewa", reżyseria Krzysztof Materna, Teatr Bagatela w Krakowie
Nie znajdziecie drugiego miasta z taką koncentracją talentów na kilometr kwadratowy, jak Kraków. A konkretnie na kilometr kwadratowy w obrębie Plant. Ich piosenki nuciła cała Polska, ich teksty recytowano zaśmiewając się do łez lub do łez wzruszając. Kompozytorzy, poeci, satyrycy, artyści kabaretowi, pieśniarze płci obojga przez dekady tworzyli klimat, kształtowali wrażliwość i nadawali ton. Znacie ich twórczość doskonale – ale jeszcze nie w wykonaniu aktorów Teatru Bagatela.
Bagatela śpiewa przypomni Wam kultowe pieśni i monologi z Piwnicy pod Baranami, przeboje Marka Grechuty, Zbigniewa Wodeckiego i Andrzeja Zauchy. Przywoła wyjątkową atmosferę artystycznej kawiarni, Studenckiego Festiwalu Piosenki i wyrafinowanego kabaretu. Na najbardziej krakowską rewię zaprasza duch sprawczy i gospodarz wieczoru, Krzysztof Materna. Pamiętajcie, że w teatrze „mądrzej lub chociaż zabawniej".
W przedstawieniu wykorzystano kostiumy ze spektakli Teatru Bagatela.
Premiera: 29-30 maja 2021, Duża Scena
Utwory wykorzystane w spektaklu:
Teatr uczy nas żyć, muz. Zbigniew Wodecki, sł. Jacek Korczakowski
Niebieska patelnia, muz. Andrzej Nowak, sł. Wiesław Dymny
Leszek Kołakowski, Litania
Taka głupia to ja już nie jestem, muz. Zygmunt Konieczny, sł. autor nieznany
Ballada o ogonie, muz. Zygmunt Konieczny, sł. Tadeusz Kubiak
Andrzej Warchał, Stół
Ballada o cudownych narodzinach Bolesława Krzywoustego, muz. Andrzej Zarycki, sł. Gall Anonim
Nie wpuszczą cię do mnie, muz. Zygmunt Konieczny, sł. autor nieznany
Drzemka w kawiarni, muz. Zbigniew Raj, sł. Tytus Czyżewski
Rozmowa z Jędrkiem, muz. i sł. Andrzej Sikorowski
Masz przewrócone w głowie, muz. Marian Pawlik, sł. Leszek Aleksander Moczulski
Bezsenność we dwoje, muz. Marian Pawlik, sł. Włodzimierz Patuszyński
Czarny Alibaba, muz. Bogusław Klimczuk, sł. Tadeusz Urgacz
Abyś czuł, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, sł. Leszek Aleksander Moczulski
A taki miał być przyjemny nastrój, muz. Zbigniew Raj, sł. Stanisław Ignacy Witkiewicz
Wiesław Dymny, Świniopas
Tango Anawa, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, sł. Marek Grechuta, Marek Czuryło
Jaka róża, taki cierń, muz. Włodzimierz Korcz, sł. Jacek Cygan
Wesele, muz. i opr. tekstu Marek Grechuta, sł. Stanisław Wyspiański
Ach te baby, muz. Roman Palester, sł. Jerzy Nel
W dzikie wino zaplątani, muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, sł. Marek Grechuta
Dziewczyna z konwaliami, muz. Wojciech Trzciński, sł. Marian Skolarski
Rzuć to wszystko, co złe, muz. Zbigniew Wodecki, sł. Leszek Długosz
Ku pokrzepieniu serc /Polonez, muz. Wojciech Kilar, sł. Maciej Stuhr
/materiały własne Teatru Bagatela w Krakowie/

Sobota, 29 maja, godzina 18:00 – „Boska" Peter Quilter, reżyseria Robert Talarczyk, Teatr Ludowy w Krakowie
Przeszła do historii jako Boska! Czarowała głosem, każdy chciał ją usłyszeć, widzowie i słuchacze wypełniali po brzegi sale Carnegie Hall... A ona, radośnie fałszując, rozkoszowała się swoim brakiem talentu, albo wiarą, w to, czego Bóg jej poskąpił. Bogata ekscentryczka, Florence Foster Jenkins, bo o niej mowa, nie miała ani słuchu, ani głosu, ale kto bogatemu zabroni spełniać najbardziej nawet szalone marzenia? Jej się to udało! Płyty z wykonanymi najgorszej śpiewaczki świata sprzedawane są do dzisiaj na całym świecie.
Zapraszamy na słodko-gorzką komedię brytyjskiego dramatopisarza Petera Quiltera i spotkanie z tą niepowtarzalną, barwną postacią, której brak talentu nie przeszkodził w zrobieniu międzynarodowej kariery.
W boską Florence wcieli się fantastyczna Marta Bizoń.
premiera 20 lutego 2021, Scena Pod Ratuszem
/materiały własne Teatru Ludowy w Krakowie/

Sobota, 29 maja & niedziela, 30 maja – „Bajka o Szewczyku",reżyseriaKrzysztof Falkowski, Teatr Groteska w Krakowie
„Bajka o Szewczyku" składa się z dwóch części - spektaklu oraz warsztatów teatralnych, wzbogacających i uzupełniających przedstawienie.
„Bajka o Szewczyku, co Smoka Wawelskiego pokonał, a mieszkańcy kopiec chcieli mu usypać"
Dawno, dawno temu, w czasach, gdy nikt niczemu się nie dziwił, w zamku na szczycie wzgórza mieszkał król Krak wraz ze swoją krasną córką. Dobry był z niego władca, i mądry, i sprawiedliwy. Wiodło mu się raz lepiej, raz gorzej, jak to zwykle w królestwie bywa. Czasem trzeba było wypowiedzieć wojnę, czasem bronić granic kraju, czasem bal wydać, czasem poddanym pomóc w niedoli. Działo się tak do czasu...
Dnia pewnego mieszkańców Krakowa, bo tak nazywał się ten gród, obudził nieznośny dźwięk. Dźwięk ten dobiegał z pieczary spod zamku i każdy wiedział, do kogo ten odgłos należał. Smok. Smok zalągł się w jamie. Nikt nie wiedział dlaczego spadło na nich to nieszczęście, ale od tej chwili zaczęło dziać się źle w kraju, coraz gorzej... Coś trzeba było z tym zrobić, bo smok upomniał się o to, co król Krak miał najcenniejszego, o...
Bajka w wykonaniu Bartosza Watemborskiego to nie tylko nowa interpretacja znanego podania, lecz przede wszystkim zabawa w poszukiwanie odpowiedzi. Jak Szewczykowi udało się pokonać smoka? Po co stawiano kopce?
Spektakl rozgrywa się na niewielkiej powierzchni – powierzchni skrzyni, z której wychodzą kramarskie postaci – ludowe rzeźby, które ożywione ręką jednego aktora – raz sprzedawcy, raz komiwojażera, raz ulicznego artysty opowiadają nam w sposób niezwykle plastyczny i jednocześnie nowoczesny historię sprzed tysiąca lat. W muzyce do spektaklu nietrudno doszukać się charakterystycznych dla krakowskich okolic dźwięków, to doskonała zabawa zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
Warsztaty teatralne:
Warsztaty Teatralne przeznaczone są dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Ich celem jest poznanie młodych widzów z kulisami świata teatralnego i różnorodnościami jego form: teatru lalek, teatru cieni, czarnego teatru, teatru przedmiotu. Na oczach dzieci powstaje przedstawienie, w którym czynnie uczestniczą, obserwując działania aktorów, rozmawiając z nimi, dotykając lalek, wsłuchując się w teatralne dźwięki.
Na warsztaty składają się cztery etiudy teatralne, powstałe w oparciu o fabułę Bajki o Szewczyku, ale które zostają wykonane z użyciem innych środków teatralnych. Pierwsza odgrywana jest przy pomocy lalek teatralnych, wykonywanych w pracowni plastycznej Teatru Groteska.. Kolejna etiuda pokazuje jak w prosty sposób każdy z nas może stać się twórcą lalki teatralnej, przy użyciu prostych materiałów. Wystarczy wziąć tylko trzy... Ale o tym i o innych elementach przedstawienia teatralnego tj. dźwięk i światło, dowiecie się przychodząc na warsztaty i spektakl Bajka o Szewczyku, które odkryją przed Wami wiele tajników teatru.
premiera: 22 maja 2006
czas trwania: 45 min. (spektakl) + 40 min. (warsztaty)
spektakl dla dzieci od najmłodszych lat
lektura 2 kl. szkoły podstawowej (legendy polskie, „Szewczyk Dratewka")
/materiały własne Teatru Groteska w Krakowie/

Sobota, 29 maja & niedziela, 30 maja, godzina 19:00 – „Po co jest noc" Edward Stachura, reżyseria Ireneusz Pastuszak, Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie
"Po co jest noc, czyli rzecz na: głosy, gitarę i oddech
na podstawie utworów Edwarda Stachury"
Adaptacja: Jerzy Pilch, Ireneusz Pastuszak
Reżyseria: Ireneusz Pastuszak
Scenografia: Leona Iwańska
Muzyka: Arkadiusz Boryczka
Multimedia: Jerzy Pilch, Andrzej Szypuła
Inspicjentka, suflerka: Krystyna Fudyma
Punktem wyjścia do zmierzenia się z twórczością Stachury jest konfrontacja trzech różnych pokoleniowo spojrzeń.
"Po co jest noc" to spektakl będący połączeniem kilkunastu wierszy i fragmentów prozy Edwarda Stachury. Z jednym wyjątkiem dobór tekstów świadomie pomijał te najbardziej znane, utrwalone w legendzie "Steda" i popularyzowane przez lata w piosence poetyckiej. Spektakl nie jest bowiem kolejnym hołdem wobec "poety przeklętego". To raczej próba wniknięcia w wymiar egzystencjalny jednostki z jej wyraźną dychotomią. Dlatego podstawę spektaklu stanowią fragmenty "Fabula rasa", utworu ważnego dla samego Stachury (pracował nad nim przez lata), wzbogacone korespondującymi z nimi wierszami.
Motywy: życia i śmieci, samotności i miłości wreszcie miejsca sztuki we współczesnym świecie to podstawy dialogu toczącego się na scenie. Dopełnieniem, a raczej trzecim filarem, jest muzyka specjalnie dla tego spektaklu skomponowana.
Realizacja tego spektaklu jest podsumowaniem 40-lecia debiutu scenicznego reżysera.
W spektaklu wykorzystana jest muzyka oryginalna autorstwa Arkadiusza Boryczki do tekstów Edwarda Stachury (utwory 1-10)
1. "Wędrówką życie jest człowieka"
2. "Idź dalej"
3. "Bardziej głupsi niż jesteśmy"
4. "Przebyłem noc właśnie"
5. "Tak"
6. "Niemowa"
7. "Jak już tu przyszłaś"
8. "Przystępuję do Ciebie"
9. "Piosenka, której nie da się przestać śpiewać"
10. "Ja wiem"
11. „Życie to nie teatr" aranżacja: Arkadiusz Boryczka, tekst utworu
i muzyka: Edward Stachura
Premiera on-line odbyła się 12 grudnia 2020 r.
Premiera off-line odbyła się 7 marca 2021 r., Scena Underground
/materiały własne Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie/

Niedziela, 30 maja, godzina 19:00 – „Matka Joanna od Aniołów", reżyseria Maciej Gorczyński, Teatr Barakah w Krakowie
Napisane w 1943 roku opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza przedstawia historię opętania zakonnic w fikcyjnym klasztorze w Ludyniu oraz tragicznej relacji tytułowej Matki Joanny, przeoryszy klasztoru i ojca Suryna, egzorcyzmującego ją jezuity.
W interpretacji twórców TB fabuła opowiadania staje się przypowieścią o ofierze, która jest tu rozumiana w dwójnasób. Po pierwsze jest to radykalny gest wobec kochanej osoby, czyli ofiara z siebie. Po drugie to kozioł ofiarny, czyli niewinne ofiary dominującego (również współcześnie) patriarchalnego dyskursu wykluczającego z narracyjnych form języka, które chcą odzyskać swoją suwerenność i podmiotowość.
Ważnym kontekstem dla spektaklu jest relacja Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów, zwłaszcza czas psychicznej choroby Anny i jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym w Tworkach.
Język spektaklu łączy w sobie elementy teatru dramatycznego, teatru tańca i teatru muzycznego.
autor: Jarosław Iwaszkiewicz, Anna Iwaszkiewicz*
reżyseria i adaptacja: Maciej Gorczyński
muzyka: Piotr Korzeniak
scenografia: Iwona Bandzarewicz
obsada:
MATKA JOANNA: Ana Nowicka
SURYN: Paweł Charyton
SIOSTRA MAŁGORZATA: Monika Kufel
WOŁODKOWICZ: Damian Sosnowski
BRYM: Paweł Plewa
ANNA: Aleksandra Nowakowska
MARIA: Agata Jędrzejczak
*w spektaklu wykorzystano fragmenty „Dzienników" Anny Iwaszkiewicz oraz wiersz „Piosenka dla zmarłej" Jarosława Iwaszkiewicza
/materiały własne Teatru Barakah w Krakowie/

Niedziela, 30 maja, godzina 19:00 – „Hamlet" reżyseria Bartosz Szydłowski, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie
Na podstawie "Hamleta" Williama Szekspira w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka oraz idei i fragmentów tekstów Stanisława Wyspiańskiego (Studium o "Hamlecie", Śmierć Ofelii).
"W Polsce zagadką Hamleta jest to: co jest w Polsce – do myślenia".
To słowa Stanisława Wyspiańskiego z gorączkowo pisanego przez kilka dni Studium o „Hamlecie" – niezwykłego dzieła, będącego źródłem inspiracji dla wielu polskich reżyserów. Wyspiański zawarł w nim swoją fascynację fenomenem teatru, miłość do genialnego tekstu oraz wielkie pragnienie rozczytania go tak dotkliwie, aby wstrząsnąć sumieniami swoich rodaków.
Reżyser Bartosz Szydłowski sięga po Hamleta i czyta najsłynniejszy dramat Szekspira poprzez świat idei Stanisława Wyspiańskiego, zawarty w Studium..., czy w Wyzwoleniu. Wyspiański umierał na Polskę małostkową, egocentryczną, zaklętą w sloganach narodowości. Sięgał do Hamleta, bo widział w nim zmagania polskiego inteligenta, który stawał przeciwko światu kłamstw, triumfalnego rechotu, grotesce, która z kategorii estetycznej, stała się kategorią opisu realnego świata. Polski Hamlet współczesny to Hamlet czasów postprawdy. Ostatni samotnik przyzwoitości.
„Graj Hamleta, gdziekolwiek zechcesz w Polsce. Wszędzie twe słowa: fałsz, kradzież, szelmostwo, będą szelmostwo, fałsz, krzywdę oznaczać! I wołać zemsty!"
/materiały własne Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie/

W ramach spaceru zapraszamy do Olkusza:
„Olkusz podziemny"
Zwiedzający mogą podświetlić na makiecie najważniejsze budynki, jakie znajdowały się w Olkuszu, a korzystając zustawionych dookoła prezenterów poznać ich historię. Można także zobaczyć trójwymiarowy model ratusza. Dziękilicznym dotykowym prezenterom multimedialnym możemy szczegółowo poznać historię miasta i jego mieszkańców,a także zobaczyć stare dokumenty, ryciny i mapy.
W podziemiach można także zobaczyć replikę astrolabium – urządzenia astronomicznego, które należało niegdyś dosłynnego olkuskiego astronoma i astrologa Marcina Bylicy. W piwnicach dawnej wieży ciśnień, jaka została wzniesiona napoczątku XX wieku prezentowane są filmy poświęcone m.in. powstaniu rud ołowiu i srebra, słynnym olkuskimastronomom, czy niezwykłym zabytkom olkuskiego kościoła św. Andrzeja.
Część ekspozycji pokazuje i opowiada historię samego ratusza – siedziby władz miasta, kancelarii i więzienia miejskiego.Sporo miejsca poświęcono herbowi Olkusza, którego najstarszy wizerunek pochodzi z 1386 roku. To jeden z najstarszychw Polsce herbów miast górniczych. Elementem godła herbu jest górnicza kopaczka. Jej motyw został wykorzystany dostworzenia logo ekspozycji.
/źródło: https://podziemnyolkusz.pl//

A na popołudnie z książką:
„Wojenka. O dzieciach, które dorosły bez ostrzeżenia", autorMagdalena Grzebałkowska, Wydawnictwo Agora
Wojna? Nikt nam tutaj szyj nie sprawdza i nie każe mówić pacierza na dobranoc. Do szkoły chodzić nie trzeba i nikt nie pilnuje, kiedy kładziemy się spać. Podoba mi się tutaj.
Magdalena Grzebałkowska przedstawia poruszający obraz wojny widzianej oczami jej najmłodszych uczestników. Trzyletni Arthur trafia do domu dziecka, gdzie będzie wychowywany na idealnego nazistę. Lilia w łagrze pokocha Stalina, choć jest córką wrogów ludu. Mały Minoru, Amerykanin japońskiego pochodzenia, pozna życie za drutami, choć żyje w kraju wolności. Czy Jose Maria, którego rodzice odsyłają z pogrążonej w krwawym konflikcie Hiszpanii, w Związku Radzieckim znajdzie raj? A może i tam w końcu dopadnie go wojna?
By dotrzeć do ostatnich świadków największego konfliktu w dziejach świata, Magdalena Grzebałkowska wyruszyła m.in. do Hiszpanii, Niemiec, Stanów Zjednoczonych i w najodleglejsze krańce dawnego Gułagu. Opisuje też wstrząsające historie tych, którzy żyją wśród nas – małych partyzantów, dzieci pułków i nastoletnich powstańców warszawskich. W Kazachstanie spotyka dziewczynkę – dziś ponad osiemdziesięcioletnią – której wojna zabrała wiedzę o tym kim jest, skąd pochodzi i jakie były losy jej rodziców. Reporterka chce jej pomóc odzyskać pamięć. A nam wszystkim pomaga zrozumieć, dlaczego wydarzenia sprzed tylu lat wciąż są tak żywe i wpływają na naszą codzienność.
/materiały własne WydawnictwaAgora/

Anna Kłapcińska
Dziennik Teatralny Kraków
28 maja 2021