Lekki, ale ważny

Druga odsłona projektu Komuny// Warszawa zatytułowanego "Przed wojną/Wojna/Po wojnie" inspirowanego powrotem wojennej i militarnej retoryki w Polsce przynosi campową rewię, dowcipną i poruszającą jednocześnie.

Cezary Tomaszewski, bazując na własnej biografii, pokazał przy pomocy piątki wspaniałych performerów (pianistki Weroniki Krówki i tancerzy-śpiewaków: Michała Dembińskiego, Oskara Malinowskiego, Bartosza Ostrowskiego i Łukasza Stawarczyka) - a tak-że"Symfonii wojennej" Szostakowicza, pieśni ze "Śpiewnika domowego" Moniuszki oraz wariacji na temat choreografii "Popołudnia Fauna" Niżyńskiego - zderzenie ideałów z rzeczywistością. Opresyjna i tłamsząca siła XIX-wiecznego etosu rycerskiego kultywowana przez system edukacji i państwową retorykę, utożsamienie męskości z rzemiosłem wojennym, a patriotyzmu z walką i śmiercią w obronie ojczyzny zestawiona jest ze współczesną męskością: nieheteronormatywną, metroseksualną, pacyfistyczną, autoironiczną, z kategorii E, nie A. Ławka z sali gimnastycznej staje się przeszkodą utrudniającą czołganie się na polu walki, gwiazda wykonywana w nieskończoność i w coraz szybszym rytmie staje się torturą, kult ciała ma zastąpić uczucia, miłość do narodu i państwa - prywatne uczucie do drugiego człowieka. Półtorej godziny świetnej, ciężkiej pracy aktorów, której efektem jest lekki, ale ważny spektakl.

Aneta Kyzioł
Polityka
29 września 2017