Małgorzata Braunek (1947 - 2014)

Urodziła się 30 stycznia 1947 w Szamotułach. Zmarła 23 czerwca 2014 w Warszawie.

Córka oficera kawalerii i rotmistrza Wojska Polskiego Władysława Braunka (1900−1963) i jego żony Anny Ruty z domu Beni (1911−2000).

Absolwentka XVIII Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Zamoyskiego w Warszawie (1966 r.), do 1969 roku studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie na wydziale aktorskim, której nie ukończyła z powodu rozpoczęcia kariery filmowej.

W 1970 roku została wyróżniona jako Gwiazda Sezonu Filmowego. Zagrała w przeszło 20 filmach, w tym „Żywot Mateusza", „Polowanie na muchy", „Trzecia część nocy", „Potop", „Lalka" (serial TV).

Poza filmem grała na scenie Teatru Narodowego w Warszawie w latach 1971–1974.

W latach 80. zerwała z aktorstwem, a wróciła do zawodu około roku 2001. W 2010 roku zagrała Elżbietę Vogler w spektaklu Krystiana Lupy pt. "Persona. Ciało Simone" w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.

Razem z Mają Ostaszewską i Ksawerym Jasieńskim w 2007 roku nagrała adaptację audio buddyjskich bajek zebranych przez Rafe Martina w zbiorze „Głodna tygrysica".

Przyczyną śmierci była choroba nowotworowa. Aktorka została pochowana 5 lipca 2014 roku w grobie swojej matki na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

11 kwietnia 2014 roku została odznaczona złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis[1]. Postanowieniem prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego 22 kwietnia 2014 roku została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej i społecznej oraz za zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce.

 

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
30 stycznia 2018