Mieczysław Mieczyński (1887 - 1961)

Urodził się 21 czerwca 1887 w Czerniewicach k. Rawy Mazowieckiej lub w Łodzi. Zmarł 20 października 1961 w Częstochowie.

Był synem Stanisława i Anieli Potarzyckich. Po ukończeniu gimnazjum w Łodzi odbył dwuletnie studia politechniczne w Szwajcarii. Po powrocie do Łodzi przygotowywał się do zawodu aktorskiego pod kierunkiem Mariana Gawalewicza.

Debiutował w teatrze łódzkim w 1907 i pozostał na tej scenie do 1912 (być może w 1909 krótko występował w zespole Bolesława Mareckiego). W 1913 występował w warsz. teatrze Bi-Ba-Bo, w sezonie 1914/15 w Teatrze Dla Wszystkich, w zimie 1915 w Kielcach, w sezonie 1915/16 w Stołecznym Teatrze Ludowym, następnie w Sosnowcu, w teatrze lubelskim (1917-19) i w Teatrze Miejskim w Łodzi. W 1920/21 był reżyserem w Górnośląskim Teatrze Ludowym (pod dyr. Kazimierza Berońskiego), w 1921/22 występował w Teatrze Miejskim w Grudziądzu, potem w teatrze wojskowym w Białymstoku. Na sezon 1923/24 przeniósł się do Teatru Praskiego w Warszawie, w którym w sezonie 1924/25 pełnił funkcję kierownika artystycznego i reżysera. W sezonie 1926/27 występował w warszawskim Teatrze Odrodzonym, w 1927/28 w Teatrze Bagatela, w 1928-30 w Teatrze Popularnym w Łodzi. W 1930-34 pełnił funkcję dyr. teatrze w Płocku. W sezonie 1934/35 należał do zespołu Wielkopolskiego Teatru Objazdowego, w sezonie 1937/38 występował w Teatrze Miejskim im. Orzeszkowej w Grodnie, a w 1938/39 w Teatrze Wołyńskim w Łucku.

Od 1945 związał się na stałe z Teatrem Miejskim im. A. Mickiewicza w Częstochowie. Rozwinął w tym mieście także szeroką działalność artystyczną i społeczno-pedagogiczną, m.in. współpracując z teatrami amatorskimi i świetlicami. 14 II 1953 obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia pracy scenicznej w roli Tartuffa ("Świętoszek"), a 13 III 1958 jubileusz pięćdziesięciolecia w roli Ciaputkiewicza ("Grube ryby").

W początkach kariery scenicznej grał role amantów, później charakterystyczne, celując zwłaszcza w odtwarzaniu postaci komediowych. Grał m.in. Mazepę ("Mazepa"), Filona ("Balladyna"), Erosa ("Eros i Psyche"), Klepackiego ("Wicek i Wacek"), Radosta ("Śluby panieńskie"), Ciaputkiewicza ("Grube ryby"). Ostatnią jego rolą był ksiądz Mac Kee ("Marzenia i klęski").

Reżyserował m.in. takie sztuki jak: "Pan Damazy", "Gwałtu, co się dzieje" i "Fircyk w zalotach".
W 1918 należał do organizatorów ZASP, a w latach 1922-27 wchodził w skład Zarządu Głównego ZASP.

Źródła: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, FilmPolski



Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
20 października 2023