Muzyczne porozumienie narodów

Wspaniałe zakończenie niemiecko-polskich warsztatów orkiestrowych w kościele św. Bartłomieja Brackwede (Nadrenia Północna-Westfalia). Imponującym koncertem w wypełnionym do ostatniego miejsca kościele św. Bartłomieja zakończyły się w środę wieczorem niemiecko-polskie warsztaty orkiestrowe 2011.

Trwająca już od wielu lat współpraca Krakowskiej Młodej Filharmonii z Orkiestrą der Friedrich-von-Bodelschwingh-Schulen Bethel jest nie tylko spotkaniem na wysokim poziomie muzycznym ale także widocznym znakiem funkcjonującego porozumienia między narodami.

To wszystko nie byłoby możliwe bez nauczyciela Matthiasa Günthera, który od 20 lat kieruje z pasją szkolną orkiestrą i wspólnie z uczniami „tworzy muzykę tak, że się ją przeżywa” – jak mówi rektor Hans Lümkemann.

Wieczór zainaugurowała Krakowska Młoda Filharmonia barokową ucztą muzyczną. W „Koncercie na obój, skrzypce i smyczki d-moll” Jana Sebastiana Bacha Anna Stala (skrzypce) i Kamil Kuc (obój) zaprezentowali ciepłe brzmienie i techniczną precyzję. Aleksandra Bester i Barbara Knapczyk (skrzypce) wystąpiły jako solistki w „Koncercie na 2 skrzypiec i orkiestrę d-moll”. Także tutaj zaskoczyła niezależność we wspólnym koncertowaniu, również w szybszym tempie – prawdopodobnie jako rezultat surowej rosyjskiej szkoły skrzypiec.

Akompaniament smyczków, zarówno w tutti jak i w małym składzie, był profesjonalnie poprowadzony przez inspirującą młoda dyrygentkę Patrycję Pieczarę. Obdarzona wybitną techniką nadaje swojej dyrygenturze nadzwyczajne rysy i stoi przed międzynarodową karierą. Z jej wyczuciem dla muzycznej formy definiuje poszczególne dzieła i przekazuje swoje wyobrażenia swobodnymi lecz precyzyjnymi gestami oddanym jej bezgranicznie młodym muzykom. Dlatego też tragedia bohatera tytułowego w uwerturze Coriolan Beethovena zaczęta figurą smyczkową aż do ledwie słyszalnego końca pizzicato staje się fizycznie namacalna.

Rondem adagio z koncertu klarnetowego Es-dur Franza Krommera zaprezentowała się orkiestra der Bodelschwingh-Schulen ze swoimi ponad 50 muzykami, wśród nich 11 wiolonczelistami, pod kierunkiem swojego dyrygenta Matthiasa Günthera.

Idealnie ze sobą zestrojone i dobrze przygotowane solistki Viola Rissel i Mira Siegmund (klarnet) z wielką powagą wykonały swoją partię solową. Po przerwie obie orkiestry połączyły się w jedną wielką ponad stuosobową orkiestrę symfoniczną do „Allegro moderato” z VII Symfonii („Niedokończonej”) Franza Schuberta. Cóż to za przeżycie słuchowe, gdy 17 wiolonczel gra aksamitnie unisono główny motyw utworu. Świadoma interpretacja tego arcydzieła późnego Schuberta przez Patrycję Pieczarę odznaczała się niezwykłą subtelnością.

Trudny koncert Brahmsa na skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę op. 102 wymaga prawdziwych mistrzów. Anna Heygster (skrzypce) i Martyna Soltys (wiolonczela) były prawdziwą gratką dla słuchaczy. Z pełnym opanowaniem, głośno i z imponującym prowadzeniem dyrygenta Matthiasa Günthera orkiestra dokonała wspaniałego osiągnięcia, które wywołało pierwsze brawa. Finałowym punktem, któremu zgotowano owację była niezwykle ciekawa ścieżka dźwiękowa „Opowieści z Narnii” Harry’ego Gregsona Williamsa.

Gustav-Adolf Lent
tłum. Agnieszka Stankiewicz

(-)
Materiały OiFP
21 czerwca 2012