Niech sobie żyją, ale...

Ponad 50% Polek i Polaków uważa, że homoseksualność to odstępstwo od normy, ale należy ją tolerować. Kolejne 16% – że to rzecz normalna. Jednocześnie aż 66% z nas sądzi, że pary gejów i lesbijek nie powinny publicznie pokazywać swojego sposobu życia (kwietniowe badanie CBOS-u „Stosunek Polaków do związków homoseksualnych").



Czyli: mogą sobie żyć, ale niech się nie obnoszą. Rozumiem, ale... Toleruję, ale... Niech sobie żyją, ale... Badania możemy interpretować na rozmaite sposoby. Czy kilka uspokajających wskaźników pozwala nam jednak spać spokojnie i udawać, że „wszystko gra"?

W podobnym czasie realizował badanie IPSOS, pytający Polki i Polaków o największe zagrożenia dla Polski. Wśród mężczyzn między 18 a 39 rokiem życia zwyciężyły ideologia gender i LGBT+, dystansujące kryzys klimatyczny i starzenie się społeczeństwa. Może więc nie powinno nas dziwić, że dostrzegłszy zagrożenie, Polacy stają w obronie wartości? Małżeństwo z Lublina przynosi na marsz równości samodzielnie skonstruowany ładunek wybuchowy, w Białymstoku w ruch idą kamienie i butelki, we Wrocławiu dziennikarz, który zwraca uwagę na homofobiczne graffiti, kończy z zakrwawioną twarzą i złamanym nosem.

Czego „lobby LGBT" chce uczyć dzieci? Czy wszyscy geje chodzą na parady? Dlaczego jadąc samochodem w kierunku tolerancji L, G i B, trzymają, T w bagażniku? Dlaczego 67% obywateli deklaruje, że nigdy nie poznało osobiście żadnego geja ani lesbijki? Gdzie w tym wszystkim są osoby bi? Kto kogo powinien się bać? I wreszcie: czy wrogie plemiona zamieszkujące Polskę potrafią jeszcze ze sobą rozmawiać?

„Zjemy wasze dzieci. Z cebulą" to spektakl dokumentalny oparty na rozmowach z członkami społeczności LGBT+ oraz z osobami nieheteroseksualnymi, które odżegnują się od tego skrótu. Opowieść o byciu innym TU i TERAZ – w Polsce po Białymstoku, po „tęczowej zarazie" i „ideologii LGBT". O ludziach. Z ich lękami, marzeniami i wściekłością.

Za swoją pracę scenarzyści, reżyserzy i aktorzy otrzymali nagrodę zespołową podczas XX Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona". Kolektyw reżyserów został również wyróżniony Nagrodą Kulturalną WARTO przyznawaną przez wrocławskich krytyków teatralnych.

24. maja | 19:00 | Gdański Teatr Szekspirowski
25. maja | 18:00 | Gdański Teatr Szekspirowski – SPEKTAKL Z AUDIODESKRYPCJĄ

Po spektaklach zapraszamy na rozmowy z twórcami, które poprowadzi trójmiejski pedagog teatralny i aktywista Jacek Panek. Spotkanie 25. maja będzie poprzedzone audiowstępem.
Spektakl zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu w ramach projektu „Teatr na faktach".

Organizatorem wydarzenia jest Stowarzyszenie na rzecz osób LGBT „Tolerado" w partnerstwie z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim i GAK Plama.

Projekt finansowany ze środków Miasta Gdańska i dotacji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.
Spektakl odbywa się w ramach Trójmiejskich Dni Równości.

Premiera: 20. lutego 2020, Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu.

(...) W teatrze dokumentalnym poszczególne historie nie mają prawa być „zagłuszane" przez pomysły na uatrakcyjnienie ich prezentacji. Inaczej gubi się cała jego specyfika, ufundowana na przekonaniu, jak sprawnie wyłuszczył to Kopka, że „prawdziwe życie jest bardziej zaskakujące i szalone od naszych najdzikszych fantazji na jego temat". Przykładem tego Zjemy wasze dzieci. Z cebulą – jeden z najlepszych, najwyrazistszych dzieł dotychczas powstałych pod szyldem „Teatru na faktach". (...) Dawno bowiem nie czułem podobnej unii widowni i sceny. Przy czym sekret tego sukcesu nie wydaje się być zagadką: ważki temat, sprawne kierowanie uwagą, myślą, skojarzeniami i emocjami widza plus zaangażowane, bliskie osobistej spowiedzi aktorstwo. (...) Twórcy dokopują się do tego, co ludzkie, kruche, indywidualne, a przez to niezaprzeczalnie, do bólu prawdziwe.
Henryk Mazurkiewicz, miesięcznik Teatr

To opowieść o ludziach, dla których bycie osobami nieheteronormatywnymi jest równie naturalne i nieuniknione jak dla innych „bycie patriotą" czy „bycie katolikiem".
Michał Hernes, TuWroclaw.com

„Teatr na faktach" to projekt Instytutu Grotowskiego, którego celem jest popularyzacja teatru dokumentalnego wśród wrocławskich widzów oraz młodych twórców teatralnych. Składa się z corocznych kursów dla dramaturgów, reżyserów, aktorów, muzyków, badaczy i scenografów, w trakcie których poznają oni nowe narzędzia opisywania i przedstawiania rzeczywistości w formie spektaklu dokumentalnego. Podsumowaniem kursów są przeglądy zrealizowanych przez uczestników spektakli – także na podstawie ich własnych pomysłów i scenariuszy.

Punktami wyjścia dla teatru dokumentalnego są historia, wspomnienie i przeżycie jednostki, często umykające perspektywie tekstów literackich, niebędące w orbicie najpopularniejszych tematów. Metoda verbatim, czyli dosłownego przedstawienia świata na scenie, szeroko stosowana w Rosji, Wielkiej Brytanii czy Niemczech, mimo podejmowanych od lat 90. starań nie trafiła dotychczas w Polsce na podatny grunt. Głównym założeniem projektu jest wprowadzenie tej formy na polską scenę teatralną i dalszy rozwój narzędzi, jakie daje teatr dokumentalny.

Spektakle „Teatru na faktach" prezentowane były do tej pory w siedzibie Instytutu Grotowskiego oraz na licznych festiwalach teatralnych m.in. Sopockich Konsekwencjach Teatralnych, Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona" w Zabrzu, szczecińskim Kontrapunkcie czy w ramach gdyńskiego „Pociągu do miasta". Zespół organizuje również własny festiwal – „Paragraf/Artykuł", którego pierwsza edycja pod honorowym patronatem Rzecznika Praw Obywatelskich odbyła się w czerwcu 2021.

 



Jacek Jasionek
Materiał organizatora
4 maja 2022