O twórcach

Tekst Bogusława Kierca sięga do mentalności ukształtowanej w czasach PRL-u, gdy niezaspokojone potrzeby i lęk przed obecnością tych, którzy wejdą „z zewnątrz", steruje wewnętrznym zagubieniem. Czy w tak ukształtowanym społeczeństwie jest miejsce dla wolnej i odpowiedzialnej jednostki?

Bogusław Kierc

Polski poeta, krytyk literacki, aktor, reżyser, pedagog, absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Badacz literatury (jego najsłynniejsza publikacja to biografia poety Rafała Wojaczka „Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera"). Bogusław Kierc ma za sobą także role filmowe (m.in. jedną z głównych ról w „Popiołach" Andrzeja Wajdy). Cyklicznie wydaje tomy poezji, przez wiele lat był także znany młodym adeptom teatru jako wieloletni pedagog szkoły teatralnej we Wrocławiu. W latach 1990-1992 Dyrektor Artystyczny Teatru Współczesnego w Szczecinie. Obecnie związany z zespołem aktorskim teatrów wrocławskich: Współczesnego i Polskiego. Jako aktor, reżyser, autor tekstów współpracował z wieloma teatrami w Polsce, m.in. z Teatrem Nowym i Polskim w Warszawie, Teatrem Współczesnym we Wrocławiu, Teatrem im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, Teatrem Współczesnym w Szczecinie, Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu, Lubuskim Teatrem im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze, Wrocławskim Teatrem Lalek, Teatrem Lalek „Banialuka" w Bielsku-Białej czy Opolskim Teatrem Lalki i Aktora.

Bogusław Kierc jest laureatem wielu prestiżowych nagród w dziedzinie teatru, m.in. Nagrody ASISTEJ im. Jana Dormana za całokształt twórczości dramaturgicznej i reżyserskiej (1994), nagrody aktorskiej Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru czy też Nagrody Wojewody Dolnośląskiego, Nagrody Dziennikarzy, Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego podczas kilku edycji Międzynarodowych Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora. Za dramat „Łzawe zjawy roku pamiętnego" Kierc otrzymał w 2016 roku II nagrodę we wrocławskim Konkursie Dramaturgicznym wtw:// strefy_kontaktu. Jest także odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem Gloria Artis – Zasłużony Kulturze oraz utytułowany Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).

Jacek Wierzchowski

Kompozytor, perkusista i pedagog. Skomponował muzykę do około siedemdziesięciu przedstawień teatralnych, tanecznych, widowisk i teatru telewizji. Dla teatru komponuje od roku 1990, tworząc muzykę do spektakli Bogusława Kierca, Ewy Wycichowskiej czy Zbigniewa Niecikowskiego. Z Anną Augustynowicz współpracuje od 1992 („Pożarcie królewny Bluetki"). Na stałe wszedł do grona współpracujących z nią realizatorów, komponując muzykę do „Moralności pani Dulskiej" (2000). Został nagrodzony za muzykę do jej realizacji sztuk Stanisława Wyspiańskiego: „Wesele" na Ogólnopolskim Konkursie na Inscenizację Utworów Stanisława Wyspiańskiego, „Sędziowie" na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych oraz „Akropolis" w konkursie Klasyka Żywa.

Franciszka Kierc-Franik

Tancerka, choreograf. Długoletnia solistka Bałtyckiego Teatru Tańca, gdzie kreowała główne partie m.in. Julię w „Romeo i Julii", Klarę w „Dziadku do Orzechów", Kopciuszka w „Kopciuszku", Salome w „Salome" R. Straussa, Hermię w „Śnie Nocy Letniej". Pracowała ze znaczącymi choreografami – Izadorą Weiss, Jirim Kylianem, Emilem Wesołowskim, Patrickiem Delcroix, Hansem Henningiem Paarem, Eugenio Scigliano, Romanem Komassą, Ewą Wycichowską i Jarosławem Stańkiem. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych festiwalach, między innymi Bangkok's International Festival of Dance and Music, Tanzfestival Bielefeld, Istanbul Theatre Festival czy w rodzimych: Dni Sztuki Tańca w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie oraz Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu. Jest laureatką wielu konkursów i nagród m.in. Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska oraz Marszałka Województwa Pomorskiego za rolę Julii w spektaklu „Romeo i Julia" w choreografii Izadory Weiss oraz Nagrody im. Jana Kiepury dla najlepszej tancerki 2009 roku. Współpracowała również z Operą Wrocławską oraz Teatrem Muzycznym Capitol we Wrocławiu biorąc udział w spektaklach repertuaru zarówno tańca klasycznego, jak „Jezioro Łabędzie" w choreografii Victora Smirnova-Golovanova i Ewy Wycichowskiej, jak i współczesnego – „Swing!Duke Ellington Show" w reżyserii i choreografii Jarosława Stańka. Z własnym monodramem wystąpiła na XX Międzynarodowym Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku. Stworzyła choreografię m.in. do „Romea i Julii" Bogusława Kierca jak również do „Widm" Stanisława Moniuszki w reżyserii Pawła Passiniego.



Ewa Madruj
Materiał Teatru
3 marca 2018
Portrety
Bogusław Kierc