Od kogo? Dla kogo?

„Podejmę może po raz wtóry trud ten co mnie zabija"

Stanisław Wyspiański „Niech nikt nad grobem mi nie płacze"

Interpretacja sceniczna Wesela Wyspiańskiego to zaślubiny szaleństwa z romantyczną miłością. Tutaj mary pod osłoną nocy szepczą nam do ucha serdeczne przekleństwa i zgniłe pozdrowienia. Od kogo? Dla kogo? Trudno nam rozeznać w tym szalonym tańcu na czyich ustach składamy pocałunek. Impresja wystarcza nam za całość.

Ta jedyna, weselna noc, to nasza cała prawda - o Polsce, słowiańskości i duchowości. Tekst eksploduje więc w ruchomy obraz a malarstwo Wyspiańskiego staje się metafizycznym impulsem do działania. Wesele zaprasza nas do zdarzenia w ciemną noc.

Do chocholego tańca nad różanym trupem.

(-) (-)
Materiał Teatru
25 września 2017