Ostatnia opera Verdiego na początek sezonu

"Falstaff", to dzieło genialne w kształcie muzycznym oraz literackim. Na polskich scenach operowych gości rzadko; bydgoska Opera wystawia "Falstaffa" po raz pierwszy w swej 61-letniej historii. Premierowe spektakle w Operze Nova 21 i 22 października

"Radość, komizm, romantyzm i fantastyka, zawrotne tempo akcji, barwny język muzyczny każdej postaci, ,humor i sarkazm ,świeżość pomysłów muzycznych - wszystko to złożyło się na wielki sukces premiery 9 lutego 1893 r.

W osobie Arriga Boita , poety i kompozytora, Verdi miał idealnego librecistę, z którym pracował już przy "Otellu" i który był także admiratorem Szekspira. Sięgnął do Wesołych kumoszek z Windsoru i Henryka IV , na nich oparł szkic Falstaffa i przekonał Verdiego, że po tragedii czas na komedię ! Verdi od lat poszukiwał tekstu do opery buffa : propozycja Boita zachwyciła go i dodała sił twórczych".

___

Reżyser naszego przedstawienia, Maciej Prus sięga po "dzieło życia" osiemdziesięcioletniego Verdiego będąc w tym samym wieku . Podobnie jak włoskiego kompozytora fascynuje go Szekspir, powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy literatury angielskiej oraz reformatorów teatru. "Długo bałem się Szekspira" - przyznawał reżyser w wywiadzie prasowym ("Dziennik Zachodni" 1994). Wielokrotnie realizował z sukcesami ( m.in. nagrody Złoty Yorick, Złota Maska) jego dzieła w teatrach dramatycznych: przedstawienia Ryszarda III (1993) i Straconych zachodów miłości (1994) w warszawskim Teatrze Polskim. Później na deskach tej sceny zrealizował jeszcze Juliusza Cezara (1996), w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie powstał Wieczór Trzech Króli (1996), a w Teatrze Narodowym Król Lear (1998). W 2003 roku w Teatrze Nowym w Łodzi Maciej Prus podjął się przygotowania premiery Hamleta, nieukończonego przed śmiercią przedstawienia w reżyserii Kazimierza Dejmka. W tym samym roku zaprezentował na łódzkiej scenie Komedię omyłek. Na scenie Teatru Polskiego w Bydgoszczy pokazał ciekawą inscenizację Tymona Ateńczyka (2007) ,a rok później Wiele hałasu o nic. (Teatr Narodowy, 2008).Maciej Prus ma w swym dorobku artystycznym także inscenizacje operowe: Straszny dwór Moniuszki (Teatr Wielki w Warszawie, 1972), Don Giovanniego Mozarta (Teatr Wielki w Warszawie, 1976), Króla Rogera Szymanowskiego (Teatr Muzyczny w Krakowie, 1976; Teatr Wielki w Poznaniu, 1979), Fidelia Ludviga van Beethovena (Opera Wrocławska,1977), Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego (Teatr Wielki w Łodzi, 1983) oraz dwie pozycje przygotowane dla Opery Nova w Bydgoszczy: Cyganerię Pucciniego (2011) i Potępienie Fausta Berlioza (2015). Teraz czas na "Falstaffa".

Tytułowy bohater (odnajdywany w różnych wcieleniach w literaturze europejskiej) jest dowcipny, pełen fantazji i rozbrajających pomysłów oraz przez kontrastowe zestawienie heroicznych opowieści i tchórzliwych zachowań. Wzbudza sympatię swoim życzliwym stosunkiem do życia i do samego siebie oraz niechęć z powodu licznych oszustw .Posiada przy tym zadziwiającą umiejętność wychodzenia obronną ręką z wszelkich opresji.

"Falstaff" w koncepcji Macieja Prusa to opera o radości życia. Sir John Falstaff podczas wędrówek po świecie nabrał życiowego doświadczenia. To mężczyzna w kwiecie wieku, ciągle atrakcyjny, może zbyt obcesowy ,ale nie bez szans na uwiedzenie powabnej i zasobnej "kumoszki".



(-) (-)
Materiał Teatru
13 października 2017
Spektakle
Falstaff
Portrety
Maciej Prus