Ponad 1000 premier w ponad stuletniej historii!

Budynek otwartego w 1907 roku Teatru Miejskiego (Stadttheater) zaprojektował Carl Moritz. W październiku 1922 roku, dzięki inicjatywie zawiązanego w Katowicach Towarzystwa Przyjaciół Teatru Polskiego, zainaugurowana została działalność Teatru Polskiego w Katowicach. W latach międzywojennych szczególnie ważny był okres dyrekcji Mariana Sobańskiego (1927-1939).

W repertuarze znaczące miejsce zajmowały wówczas najważniejsze dzieła z repertuaru klasyki polskiej (reżyserowane m.in. przez Leopolda Pobóg-Kielanowskiego), od „Dziadów" Adama Mickiewicza, aż po dramaty Stanisława Wyspiańskiego, którego imię Teatr Polski otrzymał w 1936 roku. We wrześniu 1945 roku Teatr, działający już przez kilka miesięcy pod kierownictwem Karola Adwentowicza i Wilama Horzycy, stał się przystanią dla zespołu Polskiego Teatru Dramatycznego ze Lwowa. Dyrektorem Teatru Śląskiego im. St. Wyspiańskiego w Katowicach został Bronisław Dąbrowski. Przez lata z Teatrem współpracowali wybitni reżyserzy, scenografowie i kompozytorzy, m.in. Tadeusz Kantor, Józef Szajna, Jerzy Jarocki, Kazimierz Kutz, Maciej Wojtyszko, Franciszek

Starowieyski, Wiesław Lange, Barbara Ptak, Jerzy Moskal, Henryk Mikołaj Górecki i Wojciech Kilar.

Wśród wielu pokoleń aktorów w historii katowickiej sceny zapisały się takie osobowości, jak Tadeusz Łomnicki, Gustaw Holoubek (w latach 1954-56 dyrektor artystyczny), Ewa Lassek, Tadeusz Kalinowski, Bolesław Mierzejewski, Ignacy Gogolewski (dyrektor w latach 1971-1974) czy też debiutujący w teatrze Ewa Dałkowska, Krzysztof Kolberger i Marek Kondrat. Nie można też pominąć wielu cenionych dyrektorów-reżyserów: Jerzego Zegalskiego, Bogdana Toszy, Henryka Baranowskiego, Tadeusza Bradeckiego czy Roberta Talarczyka (obecny dyrektor katowickiej sceny).

Teatr stara się spełniać rolę sceny narodowej na Śląsku. W jego repertuarze, przede wszystkim na Dużej Scenie, stałe miejsce zajmują wybitne pozycje klasyki polskiej i światowej. W ostatnich latach swoje prapremiery miały też dramaty napisane w gwarze śląskiej („Polterabend" Stanisława Mutza w reż. Tadeusza Bradeckiego i „Piąta strona świata" Kazimierza Kutza w reż. Roberta Talarczyka). Na powstałej w 1981 roku Scenie Kameralnej najczęściej wystawiane są współczesne dramaty polskie i obce. Trzecim miejscem prezentacji jest Scena w Malarni, utworzona w listopadzie 1992 roku w siedzibie dawnej loży masońskiej.

Oferta artystyczna Teatru poszerzana jest o różnorodne spotkania artystyczne, prezentacje sztuki i muzyki. Realizowane są w ten sposób idee patrona katowickiej sceny, Stanisława Wyspiańskiego. W działającej już ponad 20 lat Galerii Foyer prezentowane są wystawy znakomitych artystów polskich i zagranicznych, wśród nich takich sław, jak Jerzy Duda-Gracz, Henryk Waniek, Adam Myjak, Günter Grass, Edward Dwurnik, Pol Leurs, Leszek Żegalski, Tomiyuki Sakuta i inni.

Teatr Śląski utrzymuje liczne międzynarodowe kontakty. W ostatnich latach przedstawiał swoje spektakle na wielu scenach Europy, m. in. w Paryżu, Madrycie, Budapeszcie, Cluj-Napoca, Târgu Mureș, Koszycach, Ostrawie, Düren, Turynie i we Lwowie.

Skład Rady Programowej Teatru Śląskiego: Zbigniew Białas, Mirosław Błaszczyk, ks. Piotr Brząkalik, Michał Czarski, Krystyna Doktorowicz, Jerzy Dolinkiewicz, Łucja Ginko (przewodnicząca), Tadeusz Kijonka, Dariusz Miłkowski, [Feliks Netz †], Jacek Rykała.

(-) (-)
Materiał Teatru
20 maja 2017