Rita Gombrowicz (1935)

Urodziła się w 1935 w Pierrefonds (Montreal) jako Rita Labrosse.

Studiowała literaturę francuską na Uniwersytecie w Montrealu i na paryskiej Sorbonie. Na Uniwersytecie w Nicei-Aix-en-Provence, w 1968 obroniła doktorat z biografii Sidonie-Gabrielle Colette - francuskiej pisarki autorki powieści obyczajowo-psychologicznych piszącej pod pseudonimem Colett.

W 1964 roku, podczas konferencji w Abbaye de Royaumont, poznała Witolda Gombrowicza. Została jego sekretarką, a następnie zamieszkali razem w centrum Vence w willi Alexandrine, 36 place du Grand Jardin, w której w 2017 roku za jej staraniem utworzono Przestrzeń Muzealną Witolda Gombrowicza. Pobrali się 28 grudnia 1968, pół roku przed śmiercią Witolda.

Po śmierci męża, Rita Gombrowicz mieszkała przez siedem lat w Mediolanie, a następnie w Paryżu.

Dzięki jej staraniom książki Gombrowicza zostały przetłumaczone na 36 języków. Również za jej sprawą niemal co roku prace męża wydawane są na całym świecie.

Napisała i wydała dwie biografie: „Gombrowicz w Argentynie 1939-1963" i „Gombrowicz w Europie: świadectwa i dokumenty 1963-1969".
Zgodnie z jego ostatnią wolą została kuratorką jego prac. W 2013 r. doprowadziła do publikacji osobistych notatek pisarza wydanych pod tytułem „Kronos" (Wydawnictwo Literackie). Dzienniki wzbudziły duże zainteresowanie mediów i czytelników z powodu nigdy wcześniej nieopublikowanych prywatnych kontrowersyjnych przemyśleń i refleksji Gombrowicza oraz szczegółów z jego prywatnego życia.

Rita Gombrowicz jest patronką Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza organizowanej przez Muzeum Witolda Gombrowicza, we Wsoli.



Ryszard Klimczak, l: dt, h: 150950
Dziennik Teatralny
8 stycznia 2021