Teatr publiczny

10 czerwca nakładem wydawnictwa Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Konfrontacji Teatralnych i Centrum Kultury w Lublinie ukazała się książka Dragana Klaicia "Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją".

Autor książki współpracował przy tworzeniu aplikacji Lublina w trakcie starań naszego miasta o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Jego spostrzeżenia i analizy stały się cenne dla lubelskiego środowiska kulturalnego. Wsparcie jego publikacji traktujemy więc jako podziękowanie za wkład włożony w rozwój naszego miasta.

We wstępie do publikacji autor pisze: "Ta książka nie mówi o przetrwaniu teatru w dobie kryzysu - chociaż jego widmo kładzie się tu posępnym cieniem - tylko o samym pojęciu teatru publicznego, niekomercyjnego a więc subsydiowanego; o jego swoistych zaletach, wartościach i pożytkach. Będę przekonywał, że w sytuacji rosnącej konkurencji ze strony teatru komercyjnego i dochodowego przemysłu kulturalnego, teatr publiczny musi wzmocnić te swoje specyficzne cechy, które dają mu prawo do utrzymania ze środków publicznych. Dlaczego? Dlatego, że jego krytyczna postawa może ożywiać społeczeństwo obywatelskie i kształtować rozmaite wspólnoty interesów. Każda niekomercyjna instytucja sceniczna musi zaznaczać swój wyjątkowy charakter, nadawać swojej twórczości i działalności jak najwyrazistszy, a zarazem ambitny i konfrontacyjny charakter, żeby dać przyciągniętej przezeń publiczności szerokie możliwości edukacji, refleksji i doświadczeń społecznych. Standaryzacja programu, repertuaru i produktu, a także naśladowanie teatru komercyjnego i jego form działania pozbawia teatr publiczny swoistości i w ostatecznym rozrachunku odbiera mu prawo do utrzymania z finansów publicznych."
(ze wstępu do wydania polskiego)

Książka do nabycia m.in. w Księgarnio-kawiarni Szklarnia.

Dragan Klaić (1950-2011) - teatrolog i analityk kulturalny. Wykładowca na uniwersytetach w Amsterdamie, Barcelonie, Belgradzie, Bolonii, Budapeszcie, Istambule i Leidzie. Po studiach doktoranckich na Yale University rozpoczął pracę na wydziale teatralnym Uniwersytetu w Belgradzie, skupiając swoje działania naukowe głownie wokół krytyki teatralnej. W trakcie wojny na Bałkanach wyemigrował do Amsterdamu, gdzie do 2001 roku kierował Niderlandzkim Instytutem Teatralnym. W tym czasie skoncentrował się na problemie europejskich polityk kulturalnych. W 2005 roku na zlecenie Komisji Europejskiej przygotował dokument "Europa jako projekt kulturowy".

(-) (-)
Materiał Wydawnictwa
12 lipca 2014