W 700-setną rocznicę śmierci Dantego

W 700-setną rocznicę śmierci włoskiego poety Teatr Lalka zaprasza na wędrówkę przez Piekło, Czyściec i Raj, w którą włączony zostaje Każdy - współczesny Everyman stając wobec wyzwań i niebezpieczeństw otaczającego świata. Perspektywa metafizyczna, nakreślona w dziele przez Dantego dziś, „w czasach zarazy", nabiera szczególnej wagi i aktualności.

Życie i śmierć, piekło i niebo, wolna wola i zapisany w górze los – oto zagadnienia, z którymi konfrontacja wydaje się nieunikniona i która staje się udziałem nie tylko bohatera poematu. Adaptacja Jarosława Mikołajewskiego przybliża i oswaja tematykę utworu. Przez labirynt prowadzi widzów Wergiliusz i muzyka rozpisana na głosy.

Zadanie dofinansowane ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu Wydarzenia Artystyczne dla Dziedzi i Młodzieży.

Reżyser o spektaklu:
Podjęliśmy się najbezczelniej w świecie piekielnie karkołomnej realizacji. Poeta, pisarz, eseista, Jarosław Mikołajewski zna każdą tercynę Boskiej komedii. Jest też autorem najnowszego tłumaczenia dzieła Dantego. Mikołajewski przygotował dla Teatru Lalka swoją wersję poematu Dantego - pomyślaną jako reportaż z zaświatów, w którym przeprowadza współczesnego bohatera przez Piekło, Czyściec i Raj w zawrotnym tempie. Autor scenograficznej wizji, Jarosław Kozakiewicz - artysta wizualny, rzeźbiarz, architekt - szukał dla tekstu odniesień interpretacyjnych w przyrodzie i ekologii. Piekło to spalony las, czyściec - topniejące góry lodowe, a Raj... przekonacie się sami.
Nasza sceniczna opowieść przywołuje tylko niektóre wątki arcydzieła Dantego. Tropi wybrane ślady. Jest raczej skromnym esejem teatralnym zainspirowanym filozoficznym i teologicznym dziełem. Przewodnikiem po zaświatach jest muzyka Grzegorza Turnaua śpiewana przez aktorów Lalki.
Rodzinne przedstawienie przeznaczona jest dla melancholijnych 12-latków i młodzieży.
Jarosław Kilian

__
Jarosław Kilian – historyk sztuki i reżyser. Absolwent Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Stypendysta British Council i Departamentu Stanu USA. Odbył staż reżyserski u Petera Brooka w Wiedniu. Od 2016 roku dyrektor Teatru Lalka w Warszawie. Profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, wieloletni dziekan Wydziału Reżyserii AT. W latach 1999-2010 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Polskiego w Warszawie. Reżyseruje m.in. opery, widowiska plenerowe, spektakle dla dzieci, europejską i polską klasykę teatralną – dzieła Słowackiego, Fredry, Moliera, Szekspira (m.in.: Sen nocy letniej, Jak wam się podoba, Burzę, Opowieść zimową). W teatrze dla dzieci zrealizował, m.in.: Przygody Sindbada Żeglarza, Czarnoksiężnika z Krainy Oz, Pinokia, Podróże Guliwera, Krzesiwo (Nagroda Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci w Banja Luce 2017), Krawca Niteczkę (Nagroda za Reżyserię i za Muzykę na Międzynarodowym Festiwalu Teatrów dla Dzieci w Banja Luce 2018), Ptaka Zielonopiórego (Nagrody dla Zespołu na międzynarodowych festiwalach w Suboticy i Banja Luce/ Serbia, Bośnia i Hercegowina, 2019; Nagroda im. Leopolda Staffa dla reżysera spektaklu, 2019) , Baśń o pięknej Parysadzie, Rycerza Gwiazdy Wigilijnej.

Grzegorz Turnau - kompozytor, piosenkarz i pianista, autor tekstów, aranżer. Gry na fortepianie uczył się w Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I stopnia im. Ignacego Paderewskiego w Krakowie. Studiował filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 2016 roku kierownik muzyczny Teatru Lalka. Przez 13 lat związany z Piwnicą pod Baranami. W 1991 roku ukazał się jego debiutancki album Naprawdę nie dzieje się nic. Od tego czasu wydał 16 solowych albumów i uczestniczył w kilkudziesięciu innych projektach fonograficznych. Komponuje muzykę dla filmu i teatru, m.in. od wielu lat współpracując z reżyserem Jarosławem Kilianem; jest też autorem większych form muzycznych. Laureat wielu nagród, m.in.: 9 Fryderyków, 2 Wiktorów, Grand Prix Festiwalu w Opolu. Otrzymał medal Gloria Artis i Złoty Krzyż Zasługi. W 2016 roku został laureatem Nagrody Miasta Krakowa w dziedzinie kultury i sztuki.

Jarosław Mikołajewski - poeta, tłumacz z języka włoskiego, autor książek dla dzieci, publicysta. W latach 1983–1998 wykładowca w Katedrze Italianistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2006–2012 pełni funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie. Jest laureatem nagród literackich i artystycznych, m.in. Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny, św. Brata Alberta, Barbary Sadowskiej, dwukrotnie Nagrody Literackiej m. st. Warszawy (2011 i 2012) oraz Nagrody „Nowej Okolicy Poetów". W jego dorobku translatorskim są m.in. przekłady utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego, Luziego, Penny, Pavesego, Pasoliniego, Leviego. Z klasyki literatury dziecięcej zostaje przez niego przetłumaczony na język polski, m.in.: "Pinokio" Carla Collodiego (pt. "Pinokio: historia pajacyka", 2011) i kilka utworów Gianniego Rodariego. Jego książki ukazują się we Włoszech, Holandii, USA, Ukrainie. Są tłumaczone ponadto na języki: albański, francuski, niemiecki, hiszpański, chorwacki, serbski, bułgarski, czeski, ukraiński, grecki, litewski, rosyjski. Laureat włoskich odznaczeń i nagród: Stella della Solidarietà Italiana, Premio Nazionale per la Traduzione, Premio della Città di Roma, Premio Flaiano. Premio Internazionale Franco Cuomo. Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Jarosław Kozakiewicz - artysta wizualny, rzeźbiarz, autor projektów architektonicznych; działa na pograniczu sztuki, nauki i architektury. Absolwent rzeźby warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz Cooper Union for the Advancement of Science and Art w Nowym Jorku. Profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Inspiracjami artystyczno-architektonicznych projektów Kozakiewicza są współczesna ekologia, genetyka, fizyka, astronomia i starożytne koncepcje kosmologiczne poszukujące odniesień pomiędzy mikro- i makrokosmosem.
Poszukiwania artysty owocują, m.in. utopijnymi i krytycznymi projektami z zakresu architektury, urbanistyki, sztuki ziemi. Niektóre z nich nagrodzone zostają w prestiżowych konkursach architektonicznych, m.in. na projekt Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu (2004) i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2007). W 2005 roku projekt Kozakiewicza wygrywa międzynarodowy konkurs na Park Pojednania w pobliżu Muzeum w Auschwitz-Birkenau, a w 2007 roku zostaje zrealizowany jego Projekt Mars, wielohektarowa rzeźba ziemna, przekształcająca krajobraz w miejscu kopalni węgla brunatnego wokół jeziora Baerwalde w Niemczech. Inne projekty to propozycje, często utopijne, rozwiązań ekologicznych lub symbolicznych w zakresie planowania przestrzennego (Transfer, 2006) lub architektury (Oxygen Towers, 2005). W 2006 roku Kozakiewicz reprezentuje Polskę podczas międzynarodowej Wystawy Architektury w Wenecji.
Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Aldona Krasucka - wykładowca Impostacji głosu na Wydziale Aktorskim Akademii Teatralnej w Warszawie (od 1985). Realizatorka ponad 90 przygotowań wokalnych do sztuk muzycznych, dramatycznych oraz dyplomów aktorskich. Pianistka współpracująca z teatrami i solistami (m.in. w latach 1989-2014 występowała z Marianem Opanią w recitalu „Moje fascynacje"). W latach 1990-92 pierwszy pedagog wokalny polskiego musicalu „Metro". Od roku 1994 współpracuje z Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie jako wykładowca i prowadząca autorski warsztat „Emisja głosu a jakość życia". Od 2014 r. prowadzi zajęcia na Uniwersytecie SWPS w Warszawie. Z Teatrem Lalka współpracuje od roku 2000. /www.aldonakrasucka.pl/

 

Dominika Druch
Materiał Teatru
19 listopada 2021