Wyróżnienie dla polskiego filmu na festiwalu Arte Non Stop w Argentynie

Wyróżnienie dla filmu na festiwalu Arte Non Stop w Argentynie to już dziesiąta nagroda zagraniczna dla filmu Marcina Giżyckiego. W Polsce film był pokazywany m.in. w konkursie Inne Spojrzenie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

„Theatrum Magicum" to film aktorsko-animowany. Jak podaje portal polishshorts.pl obraz opowiada o występie iluzjonisty na deskach łańcuckiego teatru w końcu XVIII w. (realia czasowe traktowane są mocno umownie). Można w nim łatwo rozpoznać trzy postacie: Kasandra z «Parad» hrabiego Jana Potockiego, Georges'a Mélièsa z jego własnych filmów oraz wielkiego osiemnastowiecznego blagiera barona Münchhausena, jakiego znamy z filmu Karela Zemana i ilustracji Gustave'a Doré. Producentem filmu jest Fundacja Rozruch, Black Dwarf Production.

Na argentyńskim festiwalu zostały nagrodzone także inne polskie produkcje. Pełna lista laureatów znajduje się na stronie festiwalu.

Marcin Giżycki poszukuje odpowiedzi, a właściwie zadaje pytanie, o to, czym jest sztuka animacji, nie tylko filmowcom, ale także innym artystom (na przykład zajmującym się teatrem lalek). W swoich poszukiwaniach zaś, zdaje się sympatyzować z wielkimi artystami, także reżyserami filmów fabularnych, Bergmanem i Fellinim, czy też z Mélièsem – człowiekiem, który uczynił z filmu dzieło sztuki. Giżycki opowiada się zatem po stronie tych na poły kuglarzy, na poły mistyków, którzy wierzyli w obraz, nie zaś w rzeczywistość i dzięki tej wierze oraz fascynacji magią kina potrafili pozornie banalnemu fragmentowi rzeczywistości nadać przesycony indywidualizmem charakter. Balansowali oni nieustannie na granicy jawy i snu. Podobnie rzecz ma się z Marcinem Giżyckim, którego w sztuce zdaje się pociągać nie opowiadanie historii, ale sytuacje niedopowiedziane, dające wyraz przeświadczeniu, że świat nie jest takim, jakim się nam jawi. Historyk sztuki i filmu, krytyk, reżyser, fotograf. Laureat nagrody za wybitny wkład w studia nad filmem animowanym przyznawanej przez festiwal Animafest w Zagrzebiu (2016). Profesor w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. Dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych „Animator" w Poznaniu.

Od 1988 r. związany jest z amerykańską uczelnią Rhode Island School of Design w Providence (USA). W latach 1979-1981 by redaktorem naczelnym kwartalnika „Animafilm" – organu Międzynarodowego Stowarzyszenia Twórców Filmu Animowanego ASIFA. Pracował też w redakcjach „Literatury" i „Projektu". Jest autorem kilku książek, m.in. „Awangarda wobec kina. Film w kręgu polskiej awangardy artystycznej dwudziestolecia międzywojennego" (1996), "Nie tylko Disney. Rzecz o filmie animowanym" (2000), „Koniec i co dalej? Szkice o postmodernizmie, sztuce współczesnej i końcu wieku" (2001), „Słownik kierunków, ruchów i kluczowych pojęć sztuki drugiej połowy XX wieku" (2002) i „Wenders do domu" (2006). Zrealizował m.in. następujące filmy: „Providence to ja! Opowieść o H. P. Lovecrafcie i jego mieście" (1997), „Wyspa Jana Lenicy" (1998); „Podróże Daniela Szczechury" (2005), „Sycylijska Pchła" (2008), „Alfred Schreyer z Drohobycza" (2010), „Aquatura" (2010), „AE" (2011), „Kinefaktura" (2012), „FFF1" (2013), „Magiczne życie. Opowieść o American Magic-Lantern Theater" (2014), „Watch Your Thoughts" (2015), „Mono Canne" (2015), „STO[NE]S" (2015), „Monument" (2016), „Stone Story" (2016).

(-) (-)
PISF
31 października 2019