Z drugiej strony sceny

„Czego nie widać" i „Co widać" to dwie sztuki teatralne, które można obejrzeć na scenie podczas jednego wieczoru. Andrzej Nejman, Dyrektor Teatru Kwadrat, podjął się wyreżyserowania tej pierwszej, pokazując, ile trudu i wysiłku trzeba włożyć w przygotowanie spektaklu. Kiedy widzowie wchodzą na salę i wygodnie zasiadają w fotelach, oczekują rozrywki na wysokim poziomie. Gasną światła, kurtyna rozsuwa się, przedstawienie się zaczyna. My widzimy tylko to, co w danym momencie odgrywane jest na scenie. A co dzieje się za kulisami?

W akcie pierwszym widzimy trupę teatralną podczas próby generalnej do przedstawienia „Co widać" w reżyserii Lloyda Dallasa. Premiera odbędzie się kolejnego dnia, a następnie zespół wyruszy ze swoją sztuką w trasę objazdową. Mamy okazję podejrzeć zmagania aktorów zarówno z tekstem, jak również z przygotowaną scenografią i rekwizytami. Zmierzenie się z rolą, a także z zamysłem reżysera choleryka nie jest takie proste, jak mogłoby się wydawać.

W drugiej części mamy okazję przyjrzeć się wszystkiemu temu, co dzieje się za kulisami. Znane nam kwestie tym razem słyszymy i obserwujemy z drugiej strony sceny. Czasami wystarczy mała złośliwość, niewłaściwie zinterpretowany gest lub jedno słowo za dużo, aby zapanował chaos, a między artystami narodził się konflikt. Zaangażowanie uczuciowe niektórych aktorów i ich dramaty osobiste również nie ułatwiają pracy całemu zespołowi. I tak oto jedni skupiają się na swoich rozterkach emocjonalnych, a inni dokładają wszelkich starań, aby publiczność nie zorientowała się, że coś poszło nie tak.

Akt trzeci oglądamy ponownie od strony widza. Widzimy spektakl pożegnalny naszych bohaterów. Wspólnie spędzony czas podczas całego tournée, odcisnął na artystach swoje piętno. Ilość popełnianych gaf, nieprzewidzianych sytuacji i brakujących rekwizytów powodują, że jak w efekcie domino – jedno zdarzenie uruchamia cały szereg kolejnych, następujących po sobie wydarzeń.

Farsa napisana przez Michaela Frayna w 1982 roku jest klasyką gatunku. Sztuka wystawiana była z powodzeniem zarówno na Broadwayu, jak i na deskach naszych rodzimych teatrów. Fabuła „Czego nie widać" oparta jest na ukazaniu teatru w teatrze. Autor z ironią przedstawia portrety różnych typów osobowości, mnoży zabawne sytuacje i rozkręca tempo tak, aby wraz z postępującą akcją, potęgować salwy śmiechu rozlegające się na widowni.

Aktorzy zasługują na wielkie uznanie. Zachwycająca Lucyna Malec w roli gosposi Dotty. Genialny Andrzej Andrzejewski jako biznesmen robiący podejrzane interesy, niejednokrotnie wykonuje upadki jak zawodowy kaskader. Andrzej Nejman doskonale wcielający się w rolę mało rozgarniętego aktora, któremu trzeba wytłumaczyć poszczególne kwestie. Świetny Jacek Łuczak, wdający się w romanse reżyser, którego ego znacznie przerasta intelekt. Grzegorz Wons, włamywacz alkoholik, który za każdym razem, kiedy pojawia się na scenie wzbudza szczery uśmiech na twarzy. Zuzanna Grabowska, z jednej strony żona, z drugiej osoba znająca sekrety swoich kolegów, a z trzeciej kobieta gasząca wszelkie pożary i konflikty w zespole teatralnym. Olga Kalicka, poborczyni podatkowa szukająca przygód miłosnych i swoich szkieł kontaktowych. Ilona Chojnowska jako Poppy i Michał Lewandowski grający Tima w bardzo okrojonym składzie ekipy technicznej starają się zapanować nad wszystkim, co dzieje się na scenie i poza nią, a w razie konieczności zastępują nieobecnych lub niedyspozycyjnych aktorów.

Scenografia Wojciecha Stefaniaka dopełnia całość i daje nam wrażenia sceny obrotowej.

Jeśli chcielibyście spędzić lekki i przyjemny wieczór w towarzystwie aktorów, którzy w znakomity sposób wcielili się w role komediowe, wybierzcie się do Teatru Kwadrat. Dobra zabawa gwarantowana.

„To jest farsa. To jest teatr. To jest życie."

Obsada:
Dotty Otley: Lucyna Malec
Lloyd Dallas – Jacek Łuczak
Garry Lejeune – Andrzej Andrzejewski
Brooke Ashton – Olga Kalicka
Poppy Norton-Taylor – Ilona Chojnowska
Frederick Fellowes – Andrzej Nejman
Belinda Blair – Zuzanna Grabowska
Tim Allgood – Michał Lewandowski
Selsdon Mowbray – Grzegorz Wons

Autor: Michael Frayn
Przekład: Karol Jakubowicz i Małgorzata Semil
Reżyseria: Andrzej Nejman
Asystent reżysera: Ilona Chojnowska
Scenografia: Wojciech Stefaniak
Kostiumy: Maciej Chojnacki
Muzyka: Filip Kuncewicz
Producent: Małgorzata Nejman



Anna Pruszyńska
Dziennik Teatralny Warszawa
13 października 2020
Spektakle
Czego nie widać
Portrety
Andrzej Nejman