Z pewnego oddalenia

Nauka chodzenia w reżyserii Pawła Miśkiewicza to spektakl-wędrówka przez dramaty, prozę i poezję Tadeusza Różewicza – jednego z najwybitniejszych twórców literatury światowej przełomu XX i XXI wieku.

W przypadku Różewicza, jak rzadko kiedy, dzieło przenika się z życiem, życie z kolei przegląda się w dziele. To życie, wiara w człowieka rodzi się i umiera razem z kolejnymi etapami jego biografii: wojenny zamęt, odejścia bliskich, świadomość własnych słabości i ograniczeń kruszą ciągle z mozołem odbudowywany fundament. Różewicz chętnie cytował ulubionego Mickiewicza: „trudniej dzień dobrze przeżyć, niż napisać księgę".

W spektaklu aktorzy nie są przypisani do postaci. Anna Błaut, Krzesisława Dubielówna, Maria Kania, Anna Kieca, Ewelina Paszke-Lowitzsch, Krzysztof Boczkowski, Przemysław Kozłowski, Marcin Łuczak, Jerzy Senator przyjmują coraz to nowe wcielenia, krążą w przestrzeni metafor, spostrzeżeń i intuicji Poety. Poety, który po latach twórczej aktywności zamilkł – bo, jak sam pisał: „poeta poważnie myślący [w ogóle myślący] musi zamilknąć" – i przyglądał się światu już tylko z pewnego oddalenia. Chodził po parkach, górach, polanach we Wrocławiu, Konstancinie, Karpaczu, czasem, z właściwym sobie wdziękiem „śmiesznego staruszka" bezlitośnie kpił z naszego codziennego uwikłania w życie, z fałszywych aspiracji i autorytetów, degradacji sztuki... Sam dał świadectwo życia godne swego dzieła, ale zawsze uciekał ze wznoszonych mu przez innych pomników.

(-) (-)
Materiał Teatru
8 października 2016