Zmarła Jolanta Ciosek (1955-2023)

Urodziła się 17 maja 1955 roku, zmarła po wieloletniej ciężkiej chorobie 25 maja 2023 roku w Krakowie.

Doskonale znali ją i pamiętają bywalcy Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, z lat 1987-1999, dyrekcji jej męża, Bogdana Cioska. Pełniła skromną funkcję konsultantki programowej, stworzyła jednak w ogromnej mierze szczególny klimat salonu w Teatrze i miała duży wpływ na repertuar bieżący i festiwali.

Chodzili wtedy do Siemaszkowej ludzie kultury, artyści i naukowcy, z rozwijających się w Rzeszowie środowisk, nie tylko na spektakle, ale by spotkać się i porozmawiać.

Poza premierami i Rzeszowskimi Spotkaniami Teatralnymi, organizowano nowopowstałe - po części za sprawą pani Jolanty - Karnawałowe Spotkania i Letnie Spotkania Teatralne w czerwcu, na dziedzińcach zamku Lubomirskich i Muzeum Okręgowego.

Powołano też na stałe, jako trzecią - „Scenę na zamku", w Zamku Lubomirskich. Cioskowie nawiązali współpracę z Szajną - powstała na poddaszu Siemaszkowej Szajna - Galeria - gromadząca dzieła plastyczne Szajny, w repertuarze Siemaszkowej spektakl Szajny „Deballage", z którym Teatr Siemaszkowej objechał kilka krajów europejskich i Meksyk.

W tamtych latach zacząłem pisywać pierwsze recenzje teatralne w rzeszowskich "Nowinach", wzorując się na niedoścignionej Krystynie Świerczewskiej. Ściśle współpracowałem z panią Jolantą. To były niezwykle miłe i dla mnie ważne kontakty. Była życzliwa, kompetentna, zawsze uśmiechnięta. To poprzez nią poznawałem goszczące w Siemaszkowej, gwiazdy teatralne z Krakowa, Warszawy, Gdańska, Wrocławia i mogłem z nimi robić wywiady. Z panią Jolą lubiliśmy rozmawiać i często tak bywało.

Kiedy w okolicznościach (których nie warto wspominać, zainteresowanych odsyłam do mego tekstu w „Nowinach", z wiosny 1999 r.), Cioskowie zmuszeni byli odejść z Rzeszowa, w Krakowie pani Jolanta zajęła się prowadzeniem jednej z galerii sztuki. Pisywała o teatrze w prasie, współorganizowała Triennale Grafiki w Krakowie. Za jakiś czas ukazała się jej ważna książka, wywiad - rzeka, „Ignacy Gogolewski - od Gustawa Konrada do Antka Boryny". Nie zdążyła opublikować książki o śpiewaczce i artystce operowej, Teresie Żylis-Gara. Miała świetne kontakty w środowisku teatralnym. Jej specjalnością były wywiady z ludźmi sceny.

Kochała Teatr i jemu poświeciła się w znacznej mierze.

 

Andrzej Piątek
Dziennik Teatralny Rzeszów
6 lipca 2023