„A teraz opowiem wam historię…”
"Iluzje" - reż. Iwan Wyrypajew - Narodowy Teatr Stary im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie„Iluzje” w reżyserii Iwana Wyrypajewa to 85 minut opowiadanej, banalnie pięknej historii dwóch starszych par, z których każda uwikłana jest w iluzję miłości. Iluzję, co wcale nie znaczy, że fantasmagorię. Wyrypajew opowiada o próbie zdefiniowania miłości, która przybiera różne, iluzoryczne formy w zależności od osoby i sytuacji. Czasem jest powodem szczęścia, czasem prowadzi do tragedii, nigdy jednak nie jest stała, a jej ulotny charakter jest niemalże niemożliwy do uchwycenia.
Czwórka aktorów: Anna Dymna, Katarzyna Gniewkowska, Krzysztof Globisz i Juliusz Chrząstowski. Cztery krzesła. Plus sceniczny „demiurg", a może raczej dyrygent kreowanej na scenie sytuacji, czyli studentka PWST Marta Mazurek. Teatralna kurtyna, a za nią, w tle, przestrzeń przywodząca na myśl wnętrze kosmicznego statku, w której błyszczą się lampki, migawki, żaróweczki i inne świecące elementy skomplikowanej aparatury. Historie opowiadane są przez aktorów, z których każdy przyjmuje perspektywę jednej z postaci (nie jest to bowiem wcielanie się w poszczególne charaktery). Relacjonowane w czasie przeszłym sytuacje poruszają, budzą pobłażliwy uśmiech, a czasem rozczulają mrzonkowym charakterem i ujęciem miłości. Obie pary uwikłane są w iluzje otaczającej ich rzeczywistości. Każdy z bohaterów radzi sobie z nimi w inny sposób. Każdy próbuje zdefiniować pojęcie miłości. Albert, Danny, Sandra i Margaret, uwikłani w sieć wzajemnych relacji, tworzą swego rodzaju wielogłos na temat iluzorycznego charakteru uczuć, ich nazywania i indywidualnego do nich podejścia.
Prostota inscenizacyjnych rozwiązań jest zdecydowanym atutem spektaklu. Widz nie czuje się bowiem jak odbiorca przedstawienia, raczej jak uczestnik spotkania. Aktorzy zwracają się bezpośrednio do niego, co tworzy pewną aurę prywatności, rozbijaną przez kosmiczne scenograficzne tło, mikrofony i punktowe reflektory oświetlające osobę akurat przemawiającą. Wszystko to sprawia, że „Iluzje" w reżyserii Wyrypajewa to wzruszające słuchowisko, a także teatralna iluzja, nie ukryta pod żadnym płaszczem teatralnych zabiegów.
