Baletowy Playback Show
"All The Jazz Between Us", Teatr Muzyczny w ŁodziHair, Moulin Rouge, A Chours Line, Chicago - cztery musicale, cztery historie i... jeden wieczór “baletowy". Niestety ulotki informujące o spektaklu wprowadzają widza w błąd - czytamy "Spektakl baletowy w reżyserii i choreografii Artura Żymełki". Odbiorca po obejrzeniu pierwszych "popisów" aktorskich może poczuć się oszukany. Dlaczego?
Przedstawienie, jak się okazuje, ma niewiele wspólnego z baletem. Bardziej pasuje tu określenie „teatr tańca”, który wraz z innymi znakami teatralnymi tworzy widowisko. Widowisko o nazwie „All The Jazz Between Us”.
Przedstawienie w swojej formie przypomina rewię, w czasie której prezentowane są piosenki pochodzące z najsłynniejszych broadwayowskich musicali. Spektakl dzieli się na kilka części, oddzielonych od siebie ściemnieniem świateł. Każdy fragment prezentuje odrębny temat -choć można doszukać się pomiędzy nimi pewnych podobieństw. Widzowie stają się naocznymi świadkami miłości (Moulin Rouge), przemocy (Chicago) czy beztroski (Hair). Przedstawienie doskonale wpisuje się w ramy estetyki teatru tańca, która za swój cel stawia ukazanie rzeczywistości.
Dodatkowymi zabiegami inscenizacyjnymi zastosowanymi w „All The Jazz Between Us” jest tekst wypowiadany ze sceny (przybierający w spektaklu formę piosenek wykonywanych dwukrotnie przez aktorkę), gra na instrumentach (kontrabas, trąbka) oraz kostiumy. Barwne, a zarazem różnorodne stroje doskonale prezentują się na wykonawcach, których gra aktorska i umiejętności taneczne okazują się dobrą stroną spektaklu.
Ich sprzymierzeńcem jest oświetlenie, które pełni dwojaką funkcję: określa miejsce gry scenicznej oraz uwydatnia umiejętności tancerzy - niwelując przy okazji drobne niedociągnięcia synchronizacyjne w scenach zbiorowych. Trafnym posunięciem okazuje się zastosowanie tzw. gry kolorowych świateł, które w pewnym stopniu podkreślają, a raczej wpływają na atmosferę przedstawienia.
„All The Jazz Between Us” jest spektaklem, gdzie muzyka wiedzie prym nad tańcem, który jest tylko wizualizacją sceniczną dźwięków unoszących się po teatrze.