Ciało i jego metafora w muzyce
Muzyczne Instalakcje 3 - Festiwal Instalacji Muzycznych14-15 czerwca w Nowym Teatrze w Warszawie odbędą się Instalakcje 3. Festiwal instalacji muzycznych. Tematem będzie ciało i jego metafora w muzyce. W programie m.in. prawykonania utworów Andrzeja Kwiecińskiego, Sławomira Wojciechowskiego, Aleksandry Gryki.
Festiwal prezentuje niekonwencjonalne gatunki muzyczne, które nie mają ugruntowanego miejsca na tradycyjnych festiwalach muzyki współczesnej w Polsce. Formuła obejmuje instalacje dźwiękowe, instalacje audiowizualne, rzeźby dźwiękowe, teatr instrumentalny, sztuki performatywne, interdyscyplinarne i multimedialne formy muzyczne. Tematem trzeciej już edycji Festiwalu jest Ciało i jego metafora w muzyce.
Wiele kompozytorek i kompozytorów młodszego i średniego pokolenia fascynuje cielesność w muzyce, a właściwie odkrywanie na nowo jej potencjału. Fizyczność jest czymś najbardziej podstawowym i pierwotnym w wykonywaniu muzyki: to, jak trzymamy instrument, jak przez lata ćwiczymy odpowiednią postawę do gry, jak dotykamy "ciała" instrumentu, wpływa na to, jaki wydobywamy z niego dźwięk. Jednak te najbardziej oczywiste fakty i obserwacje przez stulecia pozostawały w cieniu samego dźwięku. Dziś hierarchia między dźwiękiem a cielesnością w muzyce zaczyna się nie tyle odwracać, co zanikać. W utworach, które prezentujemy, fizyczność muzyka nie służy jedynie do tworzenia samego dźwięku, ale stapia się z nim, tworząc dźwiękowo-wizualną całość, ciało nie jest jedynie narzędziem, ale współ-instrumentem. Nasz widz nie jest statyczną parą uszu, umieszczoną w idealnie akustycznej przestrzeni koncertowej, dlatego też utwory i instalacje nie ograniczają się wyłącznie do warstwy dźwiękowej. Tak samo je "widać" jak i słychać.
Usta przeobrażające się w "dźwiękową maszynę", dotyk, nacisk, tarcie dłoni, które tworzą dźwięk, przetwarzane na muzykę fale mózgowe - to tylko niektóre tematy obecne w wystawie-dokumentacji. Muzycy zostają oderwani od swoich tradycyjnych ról, od wykonywania muzyki koncertowej, stają się performerami, ich fizyczność podglądana przez wielkie szkło powiększające jest równoprawna muzyce. Partytury zawierają nie tylko nuty, ale też uwagi od kompozytora dotyczące reżyserii, ruchu ciała wykonawcy, natomiast nuty-dźwięki są konsekwencją dotyku, pocierania, szarpania, itp. Prezentujemy również twórców, którzy tworzą specjalne przestrzenie do słuchania, oglądania i wykonywania utworów. Pokazujemy kompozytorów, którzy zmieniają "metabolizm" percepcji, a nawet obiniżają temperaturę przestrzeni swojego utworu tak, aby fizycznie zaagnażowana publiczność mogła swoją cielesność odczuć wyraźniej, czasem wręcz zobaczyć swój oddech.
Kurator: Wojtek Blecharz
Współpraca merytoryczna: Wojtek Blecharz
14-15 czerwca 2014
12.00 - 23.00
