Co w Instytucie Grotowskiego
Instytut Grotowskiego we Wrocławiu10, 16, oraz 17 grudnia wrocławski Instytut Grotowskiego zaprasza wykłady, projekcje teatralne.
10 grudnia (piątek), godz. 17.00
Instytut Grotowskiego, Rynek-Ratusz 27
Otwarty Uniwersytet Poszukiwań:
W ramach kursu Performatyka i inne tańce odbędzie się wykład prof. dr hab. Mirosława Kocura pt. Performatyka historyczna: problem metodologii
Profesor przedstawi główne problemy metodologiczne, z którymi zetknął się podczas prac nad rekonstrukcją performansów w antycznej Grecji i starożytnym Rzymie oraz w średniowiecznej i elżbietańskiej Anglii. Na tej podstawie zaproponuje wstępny model teoretyczny performatyki historycznej.
16 grudnia (czwartek), godz. 18.00
Sala Kinowa Instytutu Grotowskiego, Rynek-Ratusz 27
Kino Teatralne: Anatolij Wasiljew
Fiorenza (według tekstu mało znanego dramatu Thomasa Manna pod tym samym tytułem) oraz Państwo (w oparciu o jeden ze słynnych dialogów Platona) – dokumentacje filmowe dwóch krótkich inscenizacji w reżyserii Anatolija Wasiljewa (1992’)
Prezentacja zapisu filmowego obszernych fragmentów prób otwartych do inscenizacji Wasiljewa według tekstów powieści Thomasa Manna Józef i jego bracia (1993’)
16-17 grudnia (czwartek-piątek), godz.19:00
Studio Na Grobli
ul. Na Grobli 30/32
Prezentacje spektaklu Anhelli.Wołanie Anhelli.
Wołanie to spektakl-hołd dla Juliusza Słowackiego oraz jego podróży do Ziemi Świętej z Neapolu, przez Aleksandrię, Kair, Damaszek, podczas której napisał poemat Anhelli.
Tematem spektaklu jest fenomen, z którym Teatr musi się zmierzyć chcąc uchronić istotę swego miejsca w świecie. To temat integralności naszego życia, naszych ciał, nas samych. To temat opętania. Uczynienia z naszego wnętrza naczynia dla obecności innego życia; może nawet przyszłego życia. To temat prześwietlenia, przeanielenia, opętania przez anioła.
Jak przez ciało człowieka przeprowadzić anioła; pozwolić mu żyć tam przez moment? W jakim kształcie muzycznym? W jakiej wibracji?
Żyjemy w katedrach ciał. Ważne są fasady, złocenia, ważne jest położenie i relacja wobec innych. Temat Anhellego wymagałby raczej małych drewnianych kościółków, w których pozostajemy sami. W zamknięciu. Zamiast katedr - małe świątynie serca. Małe kościoły ciała. Kaplice, domy schadzek. Tu wywołuje się zmarłych przodków, ale równocześnie niedokończony projekt dziadów rozszerza się tu w seans wołania Aniołów. Ich skrzydła nie są śnieżnobiałe. Już raczej szare, osmolone dymem dogasających dusz.
Trzeba zaangażować raz jeszcze całe swoje wnętrze, całą pneumatykę naszego życia, stworzyć bardzo dużo miejsca w sobie, stworzyć rozległą pustą przestrzeń - pustą jak syberyjskie otchłanie. Tak pustą, ze aż zasysającą.
Muzyczny rdzeń spektaklu jest oparty na bizantyjskich i sardyńskich hymnach paschalnych.
