Czarny PR
I'm just saying - tylko się przypieprzamSkoro jestem taki mądry, to jak bym to zrobił lepiej? A bo ja wiem! Jestem tylko zwykły widz i piszę, co widzę. Nowe logo Żeromskiego krzyczy: STARAM SIĘ. Że "równamy do standardów", że oto zobaczysz, co było hot piętnaście lat temu. Jest "konkretne" też w tym angielskim sensie, że betonowe. Gdyby nam nie napisano TEATR, moglibyśmy nie odgadnąć, że chodzi o tak zwaną kulturę i sztukę.
Teatr Żeromskiego w Kielcach zrobił sobie nową trwałą - cały w ogóle extreme makeover, OPERACJĘ plastyczną, od loga & stronki do firmowych toreb & firmowych notesików. Tak, CHCĘ te gadżety, ale swoje powiem. Nawet w tych SZALONYCH czasach mnie najbardziej kręcą kwestie estetyczne.
"Po" jest lepiej niż "przed", co nie znaczy, że jest dobrze. Miało być nowocześnie ("Echo Dnia" z 31 sierpnia 2016) i jest (goo.gl/tdNVQP), tylko od kiedy "nowocześnie" znaczy "świeżo"? A konkretnie: od kiedy NIE znaczy? Pomysł Pawła Nowickiego to wzorowa nowoczesność, a nawet - modernizm, i dlatego jest vintage. No bo proszę spojrzeć (goo.gl/egvRPt). Ten "znak graficzny" mógłby równie dobrze ozdabiać kopalnię, jakiś ZAKŁAD PRZEMYSŁOWY. Jest czarny, od linijki, przypomina taśmę nośną, gdy patrzeć na ukos. Z cech "dobrego logo" ma prostotę i tyle (por. np. David Airey, "Logo Design Love"). Jakby powstał w ramach akcji "Cute People Wear Black". Raczej DEAD people, twierdzi Anna Wintour, znana antyfanka czerni. Bo co to za myślenie, że może być dowolny kolor, byle był to czarny. Czarny, jakby ktoś nie wiedział, jest brakiem koloru. ORANGE is the new black.
Co projektant chciał powiedzieć? Zresztą ważniejsze, niż co chciał, jest, co faktycznie powiedział. Na pewno, że to on jest autorem, bo takie już robił - "rysunki techniczne" w Teatrze Dramatycznym do debiutu Kmiecika (goo.gl/F34jsd), do "W imię Jakuba S." (goo.gl/vHSKKl), do spektaklu "Msza" (goo.gl/iAeDBR). Często nawet kolorowe, ale osią kompozycji była linia prosta. Nowik "lubi porządek" (goo.gl/5C61y2), ino ceną jest martwota. Nowe logo TŻ Kielce krzyczy: STARAM SIĘ. Że "równamy do standardów", że oto zobaczysz, co było hot piętnaście lat temu. Jest "konkretne" też w tym angielskim sensie, że betonowe. Gdyby nam nie napisano TEATR, moglibyśmy nie odgadnąć, że chodzi o tak zwaną kulturę i sztukę. Jest to JAKIEŚ, ale nie na tę okazję.
Tego typu dizajny są ostatnio częste i stają się artykułami ogólnego użytku, stylówkami do wszystkiego. Może to być "identyfikacja wizualna" Jaracza (goo.gl/U9ryQO), teatru w Bydgoszczy (goo.gl/cFj3bK), w Kaliszu (goo.gl/kw32xD), TR-u (goo.gl/2RSJyh) albo Powszechnego (goo.gl/PE1hfN, goo.gl/BwAhBU), Starego "za Seba" (goo.gl/59aNvk, goo.gl/up4Xrl), KFF-u (goo.gl/iIGt4u), FF Gdynia (goo.gl/isG5a9) - a może być Chanel (goo.gl/XTHBea), Benettona (goo.gl/nTYc3P) albo, kurde, Kompanii Węglowej (goo.gl/DLVaiI). Po prostu dizajn jako "wzornictwo przemysłowe", skoro "branża" to "industry". Taki zdechły minimalizm. Bardzo to bezpieczne i zgodne z tym, jak się teraz i od dawna robi.
Prospekt Teatru Żeromskiego w "Tygodniku Powszechnym" (2016, nr 36, s. 15) wygląda przez tę skalę szarości FIRMOWO i przygnębiająco. Ogłasza, że no będą te premiery, nie musicie przychodzić. Co do stronki, to czcionka Raleway spoko, bezszeryf z krągłościami, tylko że darmowy ten font, trochę obciach, taaak? Główna litera w logu bardziej poszła w "ź" niż w "ż", Teatr Źeromskiego, a jak inaczej spojrzeć, widać skrzywiony emotikon z czterema oczkami. LITERNICTWO niczym w logo CPN-u, które było boskie, ale w 1967 roku. Dobre jest pominięcie "imienia" w "Teatrze imienia Żeromskiego", bo nikt tak nie mówi. Domena przeszła z "com.pl" w "pl" i musi być teatrzeromskiego.pl, trochę nieczytelnie, bo jakiś cwaniaczek chce za jeden dywiz (teatr-zeromskiego) kasę! Skoro już tak zainwestowano w "Ż", to można by pójść za TR Warszawa, TBK (Kalisz) albo TPB (Bydgoszcz) i zrobić TŻ//K, czytać "czyk".
Prostota jest seksi, kiedy jest nieociosaniem, "stylem instynktownym" parobka u Gombrowicza, luja u Witkowskiego. A powyższe jest jak broda idealnie wymodelowana: niby zarost, atrybut męskości, ale przytrymowany, OBCIĘTY, przyszła maszynka i wyrównała. Równe, schludne i zdezynfekowane, prostota jako efekt długich zabiegów. Wyrafinowanie, a nie prostota.
I'm just saying - tylko się przypieprzam. Skoro jestem taki mądry, to jak bym to zrobił lepiej? A bo ja wiem! Jestem tylko zwykły widz i piszę, co widzę. Mogę, jako inspirację, podlinkować viral Spike'a Jonze'a, czyli reklamę Kenza, która zwiastuje, że wracamy do baroku (goo.gl/x0Hxg6). Po wieku linijki zaczyna się FAŁDA (por. Deleuze), przypał, kicz, idzie nieracjonalność, histeria, TEATR.
