Czy warto?
"Kasta la vista" - reż: Ewelina Pietrowiak - Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w WarszawieSpektakl grany w Teatrze Ateneum. Czy warto na niego iść?
Akcja spektaklu rozgrywa się w banku. Przed chwilą do placówki weszli: starsza pani i elegancki mężczyzna. Kulturalny biznesmen, pomimo że mu się spieszy, przepuszcza kobietę, która ma do zapłacenia tylko rachunek. Starsza dama bardzo długo wypisuje potrzebne dokumenty. Jest to stereotypowa emerytka, której się nigdzie nie spieszy i na wszystko ma czas. Natomiast Krzysztof Tyniec gra zniecierpliwionego mężczyznę - obraz znany z każdego polskiego urzędu czy sklepu, kiedy facet "telepie się" jak galaretka. Biznesmen chce wypłacić większą sumę gotówki, ale nie może, bo bank na to się nie zgadza, mężczyzna za często wypłaca duże sumy pieniędzy. Bank został wykupiony przez indyjską firmę i polskich klientów traktuje według prawa indyjskiego. Sytuacja ta prowadzi do kolejnych wydarzeń, coraz bardziej absurdalnych.
Spektakl ma obrazować współczesne społeczeństwo, brak równości i sprawiedliwości. Sztuka napisana jest przez obcokrajowca i próba przeniesienie niektórych znaczeń tekstu na grunt polski nie została zwieńczona sukcesem. Spektakl ma jednak dwa atuty: świetną obsadę i dobrze zrealizowane efekty multimedialne. Wszyscy aktorzy wcielili się w swoje postaci, którym wierzy się w ich historię. Efekty multimedialne to przede wszystkim obraz przechodniów, mijających bank. Masa ludzi przechodzi i nie zastanawia się nad losem jednostki. Sceny te ukazują ludzką bezradność i samotność pośród innych. Pojawiają się również ujęcia z wnętrza banku - zbliżenia na głównego bohatera i w tych momentach widać dokładnie kunszt aktorski Krzysztofa Tyńca, który musi grać całym sobą, nawet wyraz twarzy i oczy odzwierciedlają sytuację jego postaci.
Bohater popada w wir absurdalnych wydarzeń, które czasami wywołują śmiech. Niestety, jest tylko jedna warstwa znaczeniowa spektaklu, a w tym przypadku trzeba wydobyć głębie. W obronie przedstawienia stają aktorzy, którzy świetnie grają oraz sensownie zastosowane fragmenty filmu.
