e-samotność
"norway.today" - reż. Zbigniew Rybka - Teatr Powszechny w RadomiuDrogi bohaterów "norway.today", Julii i Augusta krzyżują się nie w realnym życiu, ale w wirtualnym świecie, na internetowym czacie, podobnie jak drogi wielu im podobnych przedstawicieli e-generacji. Dziewczyna poszukuje kogoś, kto byłby gotów popełnić z nią samobójstwo. Nietypowe ogłoszenie intryguje Augusta, więc odpowiada Julii i umawiają się na wspólny wyjazd do Norwegii, by...
Tak bardzo starają się uciec od swojej samotności i bólu życia, że decydują się na ekstremalny krok – skok w przepaść z 600-metrowej skarpy. Kiedy jednak się spotykają, okazuje się, że ta wyprawa, która jest ucieczką w śmierć, jest tak naprawdę rozpaczliwym szukaniem sensu życia. Próbują być konsekwentni w realizacji swojego planu, ale jednocześnie uporczywie i zachłannie chwytają się drobnych skrawków nadziei.
August – pełen kompleksów, rozczarowany światem, podatny na rozmaite wpływy, trochę błazen, trochę mały wystraszony chłopczyk, który nie umie znaleźć własnego miejsca w świecie, spędza czas na surfowaniu po Internecie, by uciec od zafałszowanej rzeczywistości.
Julia – z pozoru silna, pełna determinacji, zdecydowana i dominująca, nie umie poradzić sobie z własnymi problemami, odnaleźć w „Realu”. Nie potrafi okazywać uczuć, ale nieświadomie szuka autentyczności i prawdziwego zwyczajnego spotkania z drugim człowiekiem.
Julia i August to nie jest para desperatów i świrów, ale normalnych, głęboko nieszczęśliwych i samotnych młodych osób, których wyniszcza obojętność otoczenia, bezsens i brak perspektyw. To spragnieni bliskości i ciepła, wrażliwi ludzie, zamknięci w sobie, kryjący się w Internecie, chowający się za różnymi maskami.
Pozornie zupełnie od siebie różni, August i Julia okazują się być podobni do siebie. Znajdują w końcu wspólny język i… uczucie, które staje się dla nich ratunkiem.
Sztukę Bauersimy można interpretować na wiele sposobów. I każdy będzie uprawniony. Zawsze pozostaje jednak pytanie: jak bardzo okalecza nas coraz bardziej odhumanizowany i zunifikowany świat, że tak wielu ludzi potrzebuje ekstremalnych przeżyć, by poczuć smak życia, by zdobyć się na chwilę szczerości wobec siebie albo… znaleźć nadzieję w śmierci?
