Gdzie jest zapisane, kim mamy być?

Podczas trwania spektaklu aktorka i wokalistka Anna Dzionek przekazuje widzom najważniejsze z ludzkich emocji. Poszukiwanie własnej, nieodgadnionej tożsamości oraz próba pogodzenia się z zastaną rzeczywistością wspominane są przez dorosłą już Yentl. Opowiada jak doszło do tak absurdalnych zdarzeń w jej życiu, co doprowadziło ją do popełnienia kolejnych kłamstw. Jak wielka była jej chęć nauki i zdobywania wiedzy i jak bardzo chciała uniknąć losu tradycyjnej pani domu. Utrata najbliższej osoby, wołanie o pomoc do zmarłego ojca szarpią uczuciami publiczności. Emocje zmieniają się jak w kalejdoskopie. Wraz z kolejną częścią monologu i następującym po nim songiem zaznajamiamy się z nowymi uczuciami, jakie ówcześnie rządziły biedną Yentl. Jej zagubienie, lęk przed odkryciem prawdy przez najbliższego przyjaciela i nieoczekiwana miłość do niego sprawiły, że musiała emigrować do Ameryki.  

Spektakl jest zbudowany niezwykle prosto i skromnie. Jest to jednocześnie zaletą jak i wadą łódzkiej inscenizacji. Po pewnym czasie przedstawienie staje się odrobinę monotonne i jednolite, ciągle powtarzające się sekwencje, monologi i piosenki nie wnoszą nic nowego, jednak z drugiej strony taki przebieg musicalu pozwala skupić się jedynie na emocjach, które wzbudza w nas niezwykle przejmujący głos solistki. Wielka szkoda, że nie towarzyszy jej zespół grający na żywo, wartość estetyczna piosenek osiągnęłaby wówczas najwyższy poziom. Źle się działo z kwestiami mówionymi, które wypadły bardzo słabo, a aktorstwo ograniczyło się do powolnego przemieszczania z jednego miejsca pokoju do drugiego. Czasem zdarzało się, że dramaturgia opowieści była przerysowana i bardzo chaotyczna, trudno było się zorientować czy Yentl jest z nami i dokonuje retrospekcji, czy zanurza się w przeszłości. 

Odtwórczynią roli Yentl jest Anna Dzionek, czołowa solistka łódzkiego Teatru Muzycznego. Przepiękne piosenki autorstwa Michela Legranda, które uzupełniają opowiadaną historię, przekazują więcej niż wypowiadane przez aktorkę słowa. Najprzyjemniej jest, gdy solistka wykonuję songi - wtedy jej głos utwierdza nas w przekonaniu, że warto było przyjść i posłuchać historii Yentl, spróbować skonfrontować swoją wrażliwość z opowieścią i przepięknym głosem Anny Dzionek. Niezwykła ekspresja i przejmująca interpretacja piosenek to największe zalety spektaklu.  

Łódzki monodram Anny Dzionek, przygotowany na podstawie opowiadania Isaaca Bashevisa Singera „Yentl, chłopiec z jesziwy”, otworzy tegoroczny II Ogólnopolski Festiwal Teatrów Muzycznych w Gdyni i zostanie zaprezentowany pomorskiej publiczności trzy razy.