Imiona - synonimy miłości
"Romeo i Julia" - reż. Bogusław Kierc - Teatr Maska w Rzeszowie„Romeo i Julia" to jeden z najbardziej znanych i najchętniej wystawianych dramatów Williama Szekspira. Nie ma chyba nikogo, kto nie znałby historii tragicznej miłości dwojga nastolatków z Werony. Miłości nagłej, niespodziewanej i gwałtownej – takiej, która nie pozostawia wyboru czy możliwości odwrotu.
Co jednak sprawia, że historia tej dwójki jest tak wyjątkowa? Dlaczego od stuleci stanowi inspirację dla artystów? Oto opowieść o pięciu dniach, które zmieniły wszystko, ostatecznie pieczętując los głównych bohaterów, a z ich imion czyniąc synonim miłości. Tak – tylko pięć dni dzieli „nie istniejesz w moim świecie" od „nie istnieje świat bez ciebie". I to właśnie jest w tej tragedii niesamowite - nie sama legendarna miłość nastolatków, ale natychmiastowa gwałtowność tej miłości w nieprawdopodobnym przyśpieszeniu.
Równie gwałtowna jest też nienawiść zwaśnionych rodzin i śmierć. Skąd pochodzi ta niezwykła siła? Czy kochankowie są statystami w spektaklu Teatru Świata czy też bezwolną igraszką w rękach okrutnego i złośliwego losu?
Przedstawienie, które prezentujemy, jest nowym spojrzeniem na utwór wybitnego stratfordczyka. Niektóre z postaci zostały odsunięte na dalszy plan, inne, zazwyczaj kryjące się w cieniu, zajęły miejsce w świetle reflektorów. Scena od samego początku należy do Królowej Mab - wywodzącej się z tradycji celtyckiej królowej wróżek, jak dziecko miłej, ale także po dziecinnemu złośliwej i okrutnej. Jej taniec można uznać za kapryśne arabeski i piruety losu... Równie ważne miejsce zajmuje Ojciec Laurenty - badacz natury, gorliwy wyznawca wiary w prawdę teatru.
Przedstawienie, które prezentujemy, jest opowieścią o krótkich i tragicznych dziejach Romea i Julii, ale także – o sensie teatru zajmującego się pamięcią i przemianą ludzkich losów w ten dziwny rodzaj piękna, które nie umniejsza i nie koi ich tragiczności, ani nie podwyższa wzniosłości, a sprawom zwyczajnym pozostawia ich zaskakującą nieoczywistość.
