Inspirujący off

Fanaberie to ośmiodniowe święto teatru, które jest dla mieszkańców naszego regionu propozycją spotkania z teatrem różnorodnym, propozycją spotkania artystycznego, intelektualnego, spotkania bardzo wygodnego, bo bez dojazdu w środku zimy do dużego centrum kulturalnego. Może być propozycją dla turystów i kuracjuszy, którzy odwiedzają nasz region. Może być jedną z naszych sztandarowych imprez kulturalnych, z którymi Wałbrzych będzie kojarzony w całym kraju. Tak dla odmiany po różnych innych skojarzeniach.

Od kilku lat przyjeżdżają do naszego miasta na te kilka dni zespoły teatralne z całej Polski i spoza jej granic. Wynika z tego, że Fanaberie zdobyły na forum artystycznym renomę. Już dziś mówiąc o nominacjach do Paszportu Polityki dla Sebastiana Majewskiego i duetu Strzępka - Demirski redaktor Aneta Kyzioł z "Polityki" nazywa wałbrzyski Dramat " właściwie teatralnym centrum Polski".

Gdybyśmy, my - miasto, chcieli wypromować Fanaberie dla widza z różych stron, który zamówi kurację w Szczawnie - Zdroju w czasie, kiedy mógłby uczestniczyć w spektaklach, gdybyśmy chcieli spożytkować ten potencjał, mógłby Wałbrzych być miejscem atrak-cyjnieszym dla potencjalnego turysty.

- Tegoroczne Fanaberie miały hasło przewodnie, które dotyczy niezależności w teatrze. Większość zespołów, które zaprosiliśmy, działa w szeroko rozumianym nurcie niezależnym - wobec instytucji, tradycji, mód. Wszystkie zależne są od pieniędzy! Chcieliśmy przekonać się, na ile teatr niezależny jest niezależny. W tym ruchu margines swobody jest większy niż w teatrze instytucjonalnym - mówi dyrektor artystyczny Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu Sebastian Majewski.

- Pierwsza rzecz to ta, że w tym ruchu pracują te same osoby, które pracują w teatrze instytucjonalnym, w filmie, więc to nie jest ruch amatorski. Teatr niezależnty tworzą ci sami profesjonaliści, którzy tworzą teatr instytucjonalny. Tam jest im czasem zbyt ciasno, dlatego realizują się w nurcie obok. Nie ma mowy o tym, że teatr niezależny to teatr amatorski. Z drugiej strony zależało nam, żeby pokazać różnorodność tego ruchu, od łeatrów, które mają bardzo wyraźny profil i bardzo konsekwentnie go realizują, jak Komuna Warszawa, do teatru poszukującego, eksperymentującego. Nurt niezależny nie dotyczy tylko teatru dramatycznego, ale i teatrów lalkowych, które realizują przedstawienia adresowane do dzieci i do dorosłych.

Zależało nam, żeby pokazać spektakle, które opierają się na gwiazdach. Występujący aktorzy zrzeszają się, by pokazać coś nowego, jak Teatr IMKA z Warszawy, który pokazał "Sprzedawców gumek", czy teatr Montownia i "Ojciec Polski". To aktorzy, którzy chcą pokazać coś więcej niż pokazują na co dzień w instytucjonalnym teatrze - mówi Sebastian Majewski.

- Bardzo pilnie obserwujemy, co dzieje się w szerokim offie, bo to jest inspiracja. Jak tegoroczny zwycięzca Fanaberii - spektakl "Klaus der Grosse", który powstał niezależnie, a został wykupiony przez Teatr Współczesny we Wrocławiu - dodaje.