Kawiarenka ze szlagierami
"Kawiarenka Hemar" - reż. Adam Opatowicz - Teatr Polski w SzczecinieMarian Hemar to autor ponad tysiąca piosenek, po drugiej wojnie światowej przeniósł się na stałe do Londynu.
Spektakl muzyczny "Kawiarenka Hemar" z udziałem Andrzeja Poniedzielskiego wzbudził zachwyt publiczności Teatru Polskiego
Adam Opatowicz i Andrzej Poniedzielski po raz kolejny udowodnili, że muzyczny spektakl, nawet jeśli oparty na tekstach sprzed niemal stu lat, może być dla współczesnej widowni bardzo atrakcyjny.
Autorem piosenek, które stały się szlagierami, jest tym razem urodzony we Lwowie Marian Hemar. Związany z teatrzykiem Qui pro Quo, tworzył głównie w okresie dwudziestolecia międzywojennego.
Spektakl muzyczny pt. "Kawiarenka Hemar" podzielony jest na dwie części - akcja pierwszej usytuowana jest w tytułowej kawiarence, akcja drugiej przenosi się na scenę, która gości kolejnych wykonawców. Aktorzy Teatru Polskiego niejednokrotnie przekonali widzów, jak znakomitymi głosami operują i jakim kunsztem aktorskim dysponują. Tak było i tym razem. Scenariusz opracowany przez du-
et Opatowicz - Poniedzielski opiera się na takich piosenkach jak "Kiedy znów zakwitną białe bzy" (słyszymy Mieczysława Fogga), "Daruj mi noc", "Piosnkę znam tylko jedną", "Chciałabym, a boję się", "Czy pani Marta jest grzechu warta", "Upić się war-to","Mannola", czy "Wspomnij mnie". "Oczy czarne" słyszymy także w wykonaniu Violetty Villas. W przedstawieniu pojawiają się głośne nazwiska artystek dwudziestolecia międzywojennego jak Żula Pogorzelska, Mira Zimińska,
czy Hanka Ordonówna. Katarzyna Sadowska z uczuciem śpiewa "Małego gigolo", Wiesław Orłowski, ucharakteryzo-wany na King Konga (widzimy go na ekranie), ściska w ręku maleńką laleczkę. Kobiece wampy, powłóczyste spojrzenia, panowie we frakach, usłużny kelner (Michał Janicki) oraz poeta (Poniedzielski).
Spektakl zwłaszcza w swojej pierwszej części przypomina bogatą rewię. Warto było na dwie godziny oderwać się od niełatwej rzeczywistości.
