Kolejny dzień Konfrontacji

Zapraszamy także na kolejny ReMix Komuny Warszawa: Weronika Szczawińska – Lidia Zamkow, 2 albo 3 rzeczy, które o niej wiem. Spektakl zadający pytanie o dawane mistrzynie w teatrze, skupia się przede wszystkim na jednej postaci, czyli właśnie Lidii Zamkow – reżyserce i aktorce, wciąż obecnej w środowiskowej legendzie i anegdocie, lecz nieobecnej w poważnej refleksji i dyskusji.
Kino Konfrontacji zaprezentuje kolejny przykład łączenia sztuki filmowej i teatralnej, czyli „Braci Karamazow" w reżyserii Petra Zelenki. Klubem Festiwalowym zawładnie dziś projekt RUUR, którego jednym z celów uczyniono odkrycie możliwości kryjących się w muzycznej elektronice, w jej przestrzennej, entropicznej odmianie scalonej m.in. z improwizacją plastycznej trąbki.

Czwartek - 17.10

show_your_faceShow Your Face! / Betontanc & Umka.LV / 18:00 / Sala Widowiskowa Galerii Labirynt / 65 min /30/20 zł /**

Na początku minionego wieku dwie grupy "terrorystyczne" pozostawiły po sobie niezatarty ślad: badacze elementarnych cząstek ludzkiej duszy oraz badacze elementarnych cząstek samej materii. Z jednej strony freudyści, z drugiej fizycy jądrowi w małych grupach strzegący ostatnich tajemnic duszy i materii.
II wojna światowa zakończyła się tryumfem fizyki. Makabryczne skutki detonacji bomby atomowej, zamykającej pewną epokę w historii ludzkości, stanowiły jedynie namacalny dowód na to jakie mogą być konsekwencje rozdzielania lub ingerencji w układ cząstek elementarnych. Wciąż nie wiemy, jednak, jakie następstwa pociągnąć może za sobą rozdzielenie cząstek elementarnych ludzkiej duszy. Historia dowodzi jak łatwo jest zniszczyć ciało, ale świetnie udaje jej się ukrywać metody na zniszczenie duszy. Kim są ci ludzie bez twarzy, którzy znaleźli się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie? Ludzie, których każdy krok i każdy wydany dźwięk monitorowany był przez oszalałych egzekutorów, przygotowanych by zniszczyć ich dusze, po to by uczynić świat piękniejszym i łatwiejszym dla nas, drani, którzy wciąż pozostają przy życiu.

ReMix: Lidia Zamkow: 2 albo 3 rzeczy, które o niej wiem / Weronika Szczawińska / 20:00 / Sala Czarna CK / 60 min / 20/10 zł/

Jedną z najważniejszych zmian, jakie zaszły w polskim teatrze ostatnich lat, było pojawienie się stosunkowo licznej grupy reżyserujących kobiet. Zjawisko to, szeroko dyskutowane, uważane za wyjątkowe, sytuuje się jednak w szarej strefie naszej teatralnej tradycji i pamięci. „Reżyserki" jawią się jako wytwór enigmatycznych lat po przełomie, funkcjonują w oderwaniu od historii rodzimej sztuki scenicznej, anektując teren wciąż jeszcze kojarzony bardziej z dyskursem emancypacyjnym i polami wykluczeń, niż z tak zwanym głównym nurtem, którego idiom określa przecież szereg nazwisk wielkich mistrzów i związanych z nimi hierarchii władzy. Pojawienie się nowych „reżyserek" na scenach poprzedzała działalność zaledwie kilku artystek, którym udało się przedrzeć do oficjalnego obiegu.

Lidia Zamkow (1918-1982), reżyserka i aktorka, wciąż obecna w środowiskowej legendzie („buntownica", „awanturnica") i anegdocie (podkreślającej, a jakże, jej egzotyczną urodę), nieobecna w poważnej refleksji i dyskusji. Bohaterka dykteryjek („jeśli ona wysunie pazury – wokół leje się krew i trup gęsto pada") i fraszek (drugi mąż, wybitny literat, rymował: „chciałem o tobie napisać / kochanie moje / naprawdę chciałem o tobie napisać / ale się boję"). Podobno „zachwycała rozmachem swoich teatralnych zwycięstw, porażała rozmiarami klęsk". Prawdopodobnie jej spektakle były „kontrowersyjne". Podobno bezpardonowo przepisywała klasyków, narażając się na zarzuty. Prawdopodobnie jej teatr nie miał zbyt wiele wspólnego z popularną wizją tak zwanej sztuki kobiecej. Podobno. Prawdopodobnie. Być może.

Bracia Karamazow / kino konfrontacji / 16:00 / Sala Kinowa CK / 10/8 zł

Prascy aktorzy zjeżdżają do krakowskiego teatru aby pracować na produkcją scenicznej adaptacji dzieła Dostojewskiego „Bracia Karamazow". Rzecz o moralności, naturze człowieka, ludzkim sumieniu, winie, karze i przebaczeniu. Akcja filmu toczy się głównie poprzez losy bohaterów powieści ale także, równolegle, przedstawia dramat jednego z pracowników obserwujących spektakl.

RUUR / muzyczne konfrontacje nocą / 22:00 / Klub Festiwalowy / wstęp wolny

RUUR – to eklektyczna synteza ekspresji trzech różnych osobowości, z których każda wyraża się w odrębnym języku przyjmującym nieprzewidywalne formy podczas występów na żywo. Karol Chinaski, Jan Michalec, Karol Grabiec – ta trójka luminarzy przyjęła paradygmat jednej historii. Swoje osobiste, odmienne podejścia do tworzenia muzyki oddaje przedefiniowaniu zarówno przed i jak po każdym ze swoich występów. Jednym z celów projektu uczyniono odkrycie możliwości kryjących się w muzycznej elektronice, w jej przestrzennej, entropicznej odmianie scalonej z dronowymi, transowymi pulsacjami, improwizacją plastycznej trąbki w tle rozedrganych często wyłamujących się poza ramy korespondencji obrazów.